''Birlikte belanın içine batabileceğimiz kadar battık. Ve şimdi, seni bırakmayacağım... Benimle misin?'' --- Zeynep, kendini yeni okuluna başladığı ilk gün bir felaketin ortasında buldu. Okulu, salgın bir hastalık nedeniyle karantina altına alındı. Karantinanın akşamında ise kendini okulun karanlık koridorlarında bir kız öğrencinin cesedinin başında buldu. Üstelik yalnız değil, onlar da yanında... Mahşerin üç atlısı. Bu, sadece bedenleri değil ruhları da karantinaya alınan dört kişinin hikayesi. Bu onların özgürlüklerine ulaşmak için yaşadıkları esaretin hikayesi. Bu, birbirlerinin her şeyi haline gelen, birbirlerine gökyüzündeki son yıldız yanıp kül oluncaya kadar birlikte olacaklarına söz veren dört arkadaşın hikayesi. Bu mahşerin dört atlısının hikayesi. Şimdi, bizimle misiniz? "Bizim bedenlerimizi karantinaya almadılar. Ruhlarımızı karantinaya aldılar. Bizim ruhlarımız tanıştığımızdan beri karantina altında. Ne çıkabiliyoruz bu karantinadan, ne de birbirimizden ayrılabiliyoruz. Ruhlarımızı birlikte bir karantina altına aldılar, ve bizim bundan sonraki tek savaşımız bu karantinadan kurtulmak. Kurtulduğumuzda bile birlikte olacağız, ama özgür olacağız. Savaş bitti, ve biz sağ kaldık. Savaş bitti, ve biz hala ayaktayız."

Öncelikle şu konuda bir anlaşalım. Normal değilim, o da öyle.

MİZAH içinde #1 Whatsapp'tan bir mesajınız var. Bilinmeyen bir numara olduğunu gördüğümde kaşlarımı çatarak mesaj kutusuna girdim. "Selamun Aleyküm adım Azrail, kes lan sesini seni gidi kamil." "Bütün hakları saklıdır! Benden izinsiz alınamaz,satılamaz, çoğaltılamaz, aksi halde yasal işlemler başlatılacaktır, bilginize!"

01.07.2017 17.09.2017 Eski adı: YENİ OKUL ✔️ TAMAMLANDI Gözlerini kapat ve düşün: İki senedir yaşadığın ve alıştığın bir ortamdan gidiyorsun ve baban dışında tanımadığım bir sürü insan ile karşılaşıyorsun. Hayatın nasıl olur? Aksiyonlu? Sıkıcı? Romantik? Bunaltıcı? Hayatına yeni giren insanlara çabuk ısınabilir ve onları zor bırakırsın ama sıkı tutmasını da bilmelisin yoksa elinden kayar gider ve hiç farkına bile varmazsın. Dipnot: İstanbul,bir İzmir gibi olmayacaktı!! Yeni okulun,yeni maceralı hayatına hoşgeldiniz... (Gözlerini okumaya başladığın zaman açabilirsin yoksa okuyamazsın jsjsj bunu yapmazsam olmazdı jsjsj (espri yaptım Ha ha ha) anladıniz evet bende anladım :))ksjsj ) [Baya bi acemice yazılmıştır.] ©2017

-Tamamlandı- Bilinmeyen Numara: Ne çok isterdim bir atkı olmayı, üşüdüğünde boynuna sarılmayı... Benimki de hayal işte... Bilinmeyen Numara: Ama vazgeçemiyorum Bilinmeyen Numara: Hayal kurmaktan da, sevmekten de vazgeçemiyorum

Halay severler için... :D Bu hikayeyi Nilsu Fırat gardaşım ilen beraber yazdık.

Anonim: Naber? Doruk: Kimsiniz? Anonim: Ben mi? Doruk: Yok eben? Anonim: Ebemin adı Nurgül. Anonim: Hey yazsana Bu kullanıcıya artık mesaj atamazsınız. Anonim: Niye ya gıcık işte? Bu kullanıcıya artık mesaj atamazsınız. Anonim: Salak domates 🍅. Doruk : Domates mi gerçekten mi? Anonim: Evet çünkü basket oynarken, terleyince,kızınca ve ağlayınca yüzün kızarıyor ve aynı domatese benziyorsun. Ama ben senin bu halinden hoşlanıyorum. Sen benim domatesimsin. ••

''O gün, bana 'Sinemaya gidelim mi?' diye sordu. 3391 kilometre öteden, şehirlerce, denizlerce uzağımdan... Yanımdaki insanlar görmezken beni, o bana imkansız olduğunu bile bile 'Sinemaya gidelim mi?' dedi...'' Aylarca sesini duymadığınız, yüzünü görmediğiniz, dokunmadığınız, kokusunu bilmediğiniz, aynı sokaktan geçme ihtimalinizin dahi olmadığı, asla aynı fotoğrafın içinde bile bulunamayacağınız, sizden kilometrelerce denizlerce adalarca şehirlerce uzakta olan bir insana aşık olur muydunuz? Bunu, kendinize yapar mıydınız? Bu bir mesafe hikayesi! İki insanın, birbirlerini görmeden duymadan aylarca gece gündüz konuştukları ; birbirlerinin en yakını oldukları, ama birbirlerinden en uzakta oldukları, aralarındaki kilometrelere rağmen birbirlerine aşık oldukları bir mesafe hikayesi! Burası bizim gezegenimiz ve burada her şey anını bekler. Burası, bizim 3391 kilometrelik gezegenimiz... - ''Seni görmem için yanımda olmana gerek yok. Ben seni gözlerim kapalıyken de görebiliyorum. Zaten ben seni sadece gözlerim kapalıyken görebiliyorum...''