"Gözlerine günahlarının lekesi sinmiş Teröristin kızı." dedi, beni hiç tanımayan o adam. Bir yabancı... __ "Ben..." dedi nefes nefese. Dudaklarıyla tek nefeslik mesafemi kapattı. Gözlerinden süzülen yaş benim tenimi buz kesti. "Korkuma yenilmem." dudaklarını alnıma bastırdı. Kalbim avuçlarında un ufak oldu. "Ellerim, kollarım tutmasın isterse. Ben sensiz pes etmem!" ADI DEĞİŞTRİLDİ

Birbirlerini tanımıyorlardı ama ellerinde iskambil kağıdı vardı ve bu iki anlama gelirdi: Aşk ya da savaş. Acaba bu kartların anlamı neydi?

İki yaranın kan izi birbiriyle kesişirse ne olur? Kesiştiği yerde kabuk mu tutar yoksa ruhlarda daha insafsız kan yarıkları mı açar? Karanlığa mahkûm kırık bir kız... İntikam ateşini ruhunda yakmış eşsiz ve gizemli bir adam... Kendi kanatlarıyla uçmaya çabalayan o kız, ağabeyinin öldürmek istediği kim olduğu meçhul bir adamı ölümden kurtarırsa başına en fazla ne gelebilir? Aşk mı? En güzel ihtimal... Peki ya dahası? Ölümün soluğuna ilmek ilmek işlenmiş o ziftin katiyen temizlenemeyecek karası kimsesiz ruhlara tünerken ardında yerinden kıpırdamayan ruh enkazları bırakmıştı. Birbirlerine kaderin kırılmaz mührüyle düğümlenmiş yüreklerin, yazgılarına boyun eğmekten başka çareleri yoktu. Fezanın kıvılcımdan yağmurlarıyla harlanan ateş; ölüme âşık, kolu kanadı kırık bir melek için yanmaya başladı. Onların yürekleri yangın yeri... Onların ruhları mahşer... Onların göğüs kafeslerinin altı cehennem... Ateşle yanan değil ateşi yakan, Fâris'in binlerce yıllık ateşinin bile söndüğü dünyada ruhunda asla sönmeyecek bir ateşi büyüten adam... Ateşin ta kendisi... Sonunda her şeyi kül edeceği uçsuz bucaksız bir yangını başlattı. Ateş ve kanın kızılı birbiriyle sevişirken, artık günah ve ecri birbirinden ayırmak imkânsızdı. Ve evet, artık çok geçti; kanlı geçmişler, yitik geleceklere çoktan sıçramıştı. "Bana dokunursan yanarsın," dedi ruhunu fezadan alan adam ve ekledi sigarasını soluk dudaklarının arasından çekerken: "Ve ben... Ben sana dokunursam, ölürsün." xıx.vı.xv Kitabın şarkısı: Close To The Flame, HIM. ... Kitabın basım, yayım ve yayın hakları tamamen şahsıma ait olup diğer tüm hakları saklıdır. Her bir cümlesi, olay örgüsü, kitap adı, karakter adları gibi tüm unsurları tescilli olup rızam dışında kullanılması, paylaşılması, basılması, kopyalanması ya da taklit edi

Hava serindi ama üşümüyordum, ben üşümezdim ki hiç. Bana üşümemeyi öğrettiler, belkide öğretilen şey üşümemek değil rol yapmaktı.

"Karanlıkta neyi görebilirsin?" "Nasıl hissedebilirsin her şeyini yitirdiğinde ama senin haberin dahi olmadığında?" "Hayır." diye fısıldadı nazikçe. "Sorman gereken sorular bunlar değil." "Ne peki?" Genç kızın sesi titremişti. "Bu gücü nasıl kontrol altına alabilirim." Bir 'klik' sesi geldi. Genç kız korkuyla arkasına döndü. Nerede olduğunu bilmiyordu ama bu ses ile kendisini bir yere kapattıklarını anlamıştı. "Yarım saatin var. Yarım saat sonra buradan çıkmış ol." Ve adamın uzaklaşan ayak sesleri geldi.

Bir Aralık sabahı, Güneş doğmayı unuttu İstanbul'a. Gökyüzü siyah çarşafına büründü. Beyaz olan düşler, boyandı kan kırmızısına. Bir çocuğun acı haykırışları yankılandı isli bir Aralık zamanında. Ölüm emrini verdi, yaşam son buldu. Ölümün soğuk nefesi tozlu raflarda yerini aldı. Ve minik kalbe eksikliğin imzası atıldı. Hayalleri eksik kaldı ve hayat acımasız oyununu minik kalbe oynadı. Sonra bir adam geldi. Geçmiş ve geleceğin için de köprü oldu. 🌫🌟 Minik kız fısıldadı... "Seni bir daha görecek miyim?" Çocuk cevap verdi... "Kim bilir? Ama aynı gökyüzünün altında nefes alıyor olacağız." Bitti dediğimiz yerden başlardı hayat. Ve onlar için macera yeni başlıyordu. Sara ve Yusuf'un hikayesi ❤ Daha doğrusu her türlü zorluğa ve acıya göğüs geren, yılmadan ayakta duran bir kadının hikayesi! ❤ Bu kitapta yaşananlar tesadüf mü? Kader mi? Siz belirleyeceksiniz. 🌫🌟 "Sen benim eksik kalan hâyâlim, tamamlayamadığım cümlelerimsin." 🌫🌟 Dikkat! Ağır Dram içermektedir... Bütün hakları saklıdır. Çalınma durumunda gerekli yasal işlemler başlatılacaktır. Tüm hakları saklıdır.

Elleri bornozun kuşağına giderken bütün uzuvları titriyordu. Hala gözleri kapalıydı. Kuşağı çözdü bir omuz hareketiyle bornoz bedeninden kayarak ayakları dibine düştü. Her dokunuş ruhunda sarsılmalara neden oluyor, parmak uçları göğüs çevresinde daireler çizerek gezinmeye başladıkça yüreğine inceden inceye bir sızı düşüyordu.

22.08.2017 şiir içinde #210 23.08.2017 şiir içinde #155 24.08.2017 şiir içinde #123 11.05.2018 gönül içinde #13 01.07.2018 gönül içinde #29 11.07.2018 vakit içinde #6 16.03.2019 watty içinde #3 Aşk kimi sevdiysek onda güzeldir.Yeri geldiğinde üzülüp kahrolacak,yeri geldiğinde de mutluluktan havalara uçacak kadar.Sevince ne mi olur?Sevince kalp vücuda çalışmaz bir tek,ona atar.Heyecandan kelebekler uçuşur içinde.Bu hissi başka nerede bulabilirsiniz ki?

"Bırak artık beni, ne istiyorsun bilmiyorum ama yeter bu kadar tutsak ettiğin bırak gideyim." Tanımadığım bu adam tarafından aylardır tutsaktım. "İntikamımı almadan bırakmayacağım seni bunu o beynine sok anladın mı?" "Ne intikamı ne diyorsun sen, ben hiç kimseye hiçbir şey yap-ma-dım." "Sen yapmadın ama abin olacak o şerefsiz benim kardeşime yaptı, yapmaması gereken son şeyi." "Abin kardeşime ne yaşattıysa tane tane hepsini bende sana yaşatacağım yemin olsun ki kardeşim çektiği bütün acıları sende çekeceksin." 30.03.2019/ 20.22🌸 🍂 Kitap Kapağı : @KeysNumber Hiçbir şekilde kopyalanamaz, izinsiz alınamaz. Çalınma gibi durumlarda yasal işlemlere başvurulacaktır. Tüm hakları saklıdır. ✔

Sendin bahar kokulum Ruhuma eşsiz güzellik katan Papatyalar, gelincikler arasından Gel; Gül çiçeğim Gel/de sevdayı fısılda kulağıma Sevdamız yükselsin bulutlarla Yağmur olup yağsın Tüm Aşk'a susayanlara... "Şiirin devamı kitapta"