"Yemin ederim ölüyorum sana Asu. Bitiyorum. Tükeniyorum sana bakarken." diye fısıldadı yakarır gibi. "Öyle ince işlemişsin ki aklıma-" Avuç içleriyle iki yandan şakaklarına vurdu, acısıyla ben sızladım. "Deliriyorum bu teslimiyetle... Gözlerimin gördüğünü kalbim öyle derin kazımış ki içine, her atışında aldığım nefes de geçirdiğim ömür de sen olmuşsun ben bunu çok iyi anladım..." * Asuman, hayatını kökten değiştirecek o dehşet verici kazayı yaşadığında ömrünün geri kalanının kader tarafından baştan yazıldığından habersizdi. Aksel ise pusulasının ibresinin yönünün şaştığını fark ettiğinde artık hiçbir şeyin eskisi gibi olmayacağını biliyordu. O gece çarklar yeniden döndürülmüş, terazi dengesi bozulmuş ve aşk kaçınılamaz bir döngü içinde yeniden var olmuştu. Henüz kendilerinin bile haberleri olmadığı ve görünmez bağlarla bağlanan kalpler, aynı anda atmaya başladığında tek nefeste bütünleştiklerini gören kader usulca gülümsemişti. Ve aşk, hiçbir engele izin vermeden bu savaşın üstesinden gelerek en büyük galibiyetine imza atmıştı. ... Yetişkin içerikli sahneler mevcuttur. 🖇 Kapak tasarımı kitapkurdululu'ya aittir. Kitabımın çalınması veya kopyalanması durumunda yasal işlem başlatılır!

İyi adamlar yanlızlıktan ölüyor,İyi kadınlar ise kötü adamların balkonundan gökyüzüne bakarken...... Dostoyevski Giray karşısındaki kadınların istediği herşeyi kabul etmişti ama onunda bir şartı vardı şimdi bunu söylemeliydi ki ilerde olacakların önüne geçmiş olsun "bakın sizin istediklerinizi kabul ettim ama benimde bir şartım var günü geldiğinde bu evliliği bitireceğim zaman kimse itiraz etmeyecek o küçük kızı gerçek karım olmasını sağlayacak hiç bir adım atmayaksınız aklınızda kalbinizde asla bir umut yeşertmeyeceksiniz o küçük benim için sadece bir emanet olacak günü gelincede hayatımdan çıkıp gidecek"Giray tam bunları söylerken Leyal salonun girişinden dediklerinin hepsini duymuştu başını yere eğip yüzünü göstermeden "bana bu yaptığın iyilik için sana çok teşekkür ederim merak etme zamanı gelince asla sana zorluk çıkarmıycam hayatında hiç var olmamışım gibi çıkıp gideceğim. Sen beni nasıl emanet olarak görüyorsan bende seni abim olarak görüyorum"demişti aslında öyle görmüyordu ama sadece karşısındakinin içi rahat etsin diye öyle söylemişti. Giray'ın kızın laflarından sonra içi bir nebze olsa rahatladı bu küçük kız ilerde onun için hayallere kapılmayacaktı. Onlar içlerinden düşüne dursun zamanı gelince ikiside ne kadar büyük konuştularını anlayacaklardı elbet. Yetişkin içerik ve küfürler olabilir şimdiden okuyucuları uyarıyorum

Aşkın sizi nerede bulacağını bilemezsiniz. O da bilmiyordu bilemezdi. Yine aynı sıradan gün dediğinde o günün aslında son sıradan günü olduğunu bilmiyordu. Aşkın ne kadar güzel, deli ve inatçı olduğunu bilmediği gibi. Vatan aşkıyla yanıp tutuşan korkusuz bir asker. Savaş Kağan Türkoğlu. Adaletin yerine gelmesi her şeyi yapacak, kimseden korkmayan bir savcı. Asya Gökten. İki inatçı, deli, korkusuz yan yana gelecek. Peki aşk onları nasıl vuracak... ~18/08/2020~ Olaylar, kişiler ve kurumların hepsi benim hayal gücümün ürünüdür. Gerçekle bağdaştırmayın.

Hızlı adımlarla kuaföre geri girerken arkadaşımın günün heyecanıyla olsa gerek almayı unuttuğu çiçeği aradım. Sonunda masanın üstünde bulurken elime alıp hızla dışarı çıktım. Ayağımdaki ayakkabılarla zorlansam da köşede duran gelin arabasına yaklaşmıştım. Binip çiçeği arkaya uzatırken güzeller güzeli arkadaşım "Teşekkür ederim Sadem" demiş ve evleneceği adamla konuşmaya devam etmişti. Önüme dönüp derin bir nefes verirken elbisemin açılan eteğimi düzelttim. Çalışan araba ile düğün yerine doğru yola koyulurken yanımdaki adama döndüm. Güneşte parlayan saçları ve hafif çıkmış sakalları ile güzel bir yüzü vardı. Direksiyondaki kolunda takılı saat göze çarparken yolu takip eden gözlerini göremiyordum. Kırmızı ışıkta durduğumuzda bana dönerken merak ettiğim gözlerini gördüm. Etraftaki tüm sesler kesildi. Durdum. Gördüğüm gözler yeşilin en güzel tonuydu. Beni içinde kaybolacak kadar çeken ıssız bir ormandı. Kapak tasarımı: @kitapkurdululu

Vâye: Nasip, kısmet. ••••• Ben Defne. 25 yaşında bir Psikoloji mezunuyum. Liseden sonra 1 sene üniversiteye hazırlandığım ve üniversitede de 1 sene alttan derslerimi veremediğim için bu yaşımda KPSS'ye hazırlanıyordum. Babam Ankaralı olduğu için ve babamın işlerinden dolayı Ankara'da oturuyorduk ama ben hem sınava daha iyi hazırlanacağımı düşündüğümden hem de biraz dinlenmek istediğimden dolayı anneannemin yanına Ordu'ya, küçük köyümüze gelmiştim. Dedem vefat ettiğinden beri kuzenim Ayça anneannemle birlikte burada yaşıyordu. Ayça liseden sonra üniversiteye gitmemişti ve evde nakış yapıp internet üzerinden satıyordu, oldukça tanınıyordu. Köyümüzde uzun süredir tek yaşayan yaşlı bir teyze vardı. Emine Teyze çocuklarından hiç hayır görememişti ve öldükten sonra evinin askeriyeye bağışlanması için bir vasiyet bırakmıştı. Emine Teyze birkaç ay önce vefat etmişti ve ev de askeriyeye bağışlanmıştı. Emine Teyze'nin vefatından bir süre sonra o eski ev restore edilmişti. Bugün de askeri bir manga köye, eğitime geliyordu. Muhtarın söylediğine göre bu manga teğmenlerden ve onları eğitecek bir üsteğmenden oluşuyordu. ••••• Final: 27.10.2020 🌸

"Anlatayım mı sana? Anlayacak mısın anlatırsam?" Dedi bir anda ateş gibi bir sesle. Elleri kollarımı kavradı. "Neyi?" Dedim titrek bir nefesle. "Anlatamadıklarımı." Sesi dümdüzdü, ama gözleri... Söylediklerim onda bir alev çıkarmıştı ve şimdi beni de yakıyordu alevi. Güçlü elleri belime doğru indi, sol gözümden kayıp yanağıma doğru yol akan yaşa içi giderek baktı. "Biliyor musun sen Gonca? İçinin ateş gibi yanmasının ne demek olduğunu biliyor musun?" "Biliyorum." Dedim kendimden emin bir sesle, bunu bana o öğretmişti. Kalbim hınçla çarparken öğrenmiştim. "Senden öğrendim." "Ben sende neyi öğrendim peki biliyor musun?" Dediğinde artık gerçekten sessizce ağlıyordum, bu yıkım fazlaydı. Korkut bana yaklaştı, dudaklarıma çarpan sıcak nefes tenimi yakıyordu, elleri sertçe belimi kavradı ve beni kendine yasladı. "İçim ateş gibi yanarken, karşında buz gibi durmayı, Gonca. İçim kor olurken seni sevmeyi öğrendim ben." (+18) 22.01.2022 - Komando #1

Vatan dedi kız ailemden bile önce gelir. Vatan dedi oğlan canımı vermeye değen tek şey. Komutan timine baktı ve vatan dedi sizden hizmet bekler tim hiç düşünmeden emredersiniz komutanım dedi. Komutan iki genç kıza baktı vatan sizden hizmet bekler dedi kızlar hiç şüphe duymadan emredersiniz komutanım dedi. Herşeylerini feda etmeye hazır olan Türk askerlerinin hikayesidir. Bu bir bordo berelinin vede SAT komandosunun aşk hikayesidir. Bu bir vatan hikayesidir..

"Ben aptal değilim Poyraz. Aramızda ki çekimin de farkındayım. Ama bir şeyler eksik anlıyor musun? Bir şeyler yanlış gidiyor. Ben seni anlayamıyorum. Tuhafsın. Bana net bir şekilde yaklaşmıyorsun ve sen böyle yapınca ben arafta kalıyorum." Sağ eliyle yüzümü avcunun içine aldı. Yeşilleri elalarımla buluştu. "Bize bir şans ver, Frezya." gözleri yüzümü tarıyordu. Vereceğim tepkiyi bekliyordu. "Bir asker için vatanı ne demek bilir misin, Frezya? İşte sen benim vatanımsın.." Dolu gözlerimden bir damla firar etti boşluğa. Yaklaştı ve fısıldadı. "Öpebilir miyim?" Başlangıç Tarihi: 20 Kasım, 2021

Kız kardeşinin hatası yüzüden ceza alan ve ailesinden veto yiyen Rojbin, parasız pulsuz bilmediği bir şehre sürgün edilir. Tabi bu sürgüne ek deli dolu sınırsız kardeşi Fidan'a da katlanmak zorunda kalır. Mega şehirden, Karadenizin ufak bir kasabası olan Amasra'da, Deniz Kuvvetleri Birliklerinin yaşadığı mahallede başına gelen her olayın ustalıkla altından kalkan Rojbin'in heyecan dolu aşk hayatı ise hepimizi büyüleyecek.. Küçük yaşta babalarını kaybeden bu iki kız kardeş zengin yaşamlarından bir ceza yüzüden vazgeçip rüyaları kıskandıracak bir mahalleye misafir olacaklar işte asıl hikaye tam da burada başlayacak!

Yüzbaşı Baturalp Kutlu! Farkında bile değildi ki ona içi titreyerek bakan genç bir kızın sevdasının. Tek sevdası VATAN olan birine başka bir Sevda sorulur muydu ?. Akşın Çetin ! O en güzel sevendi. Zamansızca uçup kalbine konan bu Sevda onu sınayacaktı. İyi sınayacaktı. Bu şehirin sokakları onları Yanyana getirecek mi?