O Yoongim, który zakochuje się w swoim nieznośnym sąsiedzie oraz o mieszkającym piętro wyżej Hoseoku, który jest w 100% hetero Czyli o nieudolnych próbach podrywu i swatania, przeplatanych zawiłą relacją Jimina, Taehyunga i Jeongguka A w tle romans Namjoona i Seokjina, bo tego nie mogło zabraknąć (*lenny*) sope | namjin | vminkook ostrzeżenia: boyxboy | komedia (a przynajmniej w zamierzeniu) | moje nieśmieszne poczucie humoru | smut (na samym końcu, prawdopodobnie) Imiona i nazwiska występujące w tej książce nie mają faktycznego związku z prawdziwymi osobami, które były dla mnie tylko inspiracją do stworzenia tego fikcyjnego dzieła! opowiadanie nie ma na celu obrażenia czy znieważenia jakiejkolwiek z tych osób czy urażenia czyichś uczuć i poglądów! start: 16.07.2020 end: 08.11.2020

|Zakończone| Hoseok trafia do szkoły specjalnej jako student psychologii i ma odbyć tam swoją praktykę. Niby formalność, która jednak szybko zmienia się w koszmar, gdy niechcący wchodzi w drogę komuś, komu nie powinien. __________ Opowiadanie zawiera niezdrowe relacje, których nie popieram i których nie powinno się powielać. Są one tylko częścią fabuły opowiadania. 🔞

Kiedyś popularny i lubiany, a teraz samotny i niechciany. Nikt nie pamiętał jak miał na imię. Chodź nauczyciel wyczytywał go przy sprawdzaniu obecności, oni i tak nie nie zapamiętywali. Uczniowie nazywali go Samotnością. Nie mieli pojęcia dlaczego go tak przezywają. Po prostu tak się przyjęło. Każdy był ciekawy kim jest i dlaczego nie chce rozmawiać z nikim. Większość osób nawet nie słyszała jego głosu! Zawsze siedział w ostatniej ławce, z kapturem na głowie. Każdy się go bał, nawet nauczyciele. [:}] 1.Opowiadanie zawiera dwie części. 2.Wolno pisane.

Dotychczasowe życie, jakie wiodłem, skąpane było w ciemnych barwach. W odcieniach szarości blaknących wspomnień... Teraz przybiera ono kolorów, a sprawcą wszystkiego jest ON. Teraz już nie mogę chować się bezkarnie w cieniu, ponieważ JEGO blask wymywa całą czerń... Co jednak, gdy zapadnie zmierzch? Gdy świat przykryje niewidzialna opończa? Gdy wzejdzie nieśmiały księżyc i oceni nasze uczynki oraz grzechy? On widział i wie... I uwierz mi, zmierzch na horyzoncie nigdy nie oznacza niczego dobrego... Edward x maleOC © Autor oraz okładka: inuttie © Tagi: ©01.11.2017 - 17.06.2018

Opowieść o zwykłym chłopcu. Ale czy na pewno? Co się stanie jeśli zostanie wciągnięty w sprawy z dalekiej przeszłości? Co jeśli się okaże, że nie jest człowiekiem i wspomnienia z jego poprzedniego życia zaczną wracać? Co się wtedy stanie? Czy wróci do miłości sprzed wieków? <pojawiają się elementy (lekkie) miłości między osobami tej samej płci (męskiej płci) około rozdziału 8-9 i dalej> Ranking: #34 W Fantastyka 11 czerwca #5 W lis 11 czerwca

Obiekt sto sześćdziesiąt to ja. Brałem udział w programie o kryptonimie ,,Andetta", którego celem było stworzenie żywej broni. Poddawali nas seriom badań - chcieli nas odrzeć z uczuć i sprawić, żebyśmy ślepo wykonywali każdy rozkaz. Ale coś poszło nie tak. Zamiast odciąć nas od emocji, sprawili, że odczuwamy je dwa razy mocniej, a nasze zdolności motoryczne wzrosły o sto procent. Chociaż osiągnęli cel odwrotny do zamierzonego, nadal uważali, że mogą z nas zrobić chodzącą broń. Gdy zaczęli nas przygotowywać do pierwszej misji, większość z nas nie chciała wziąć w niej udziału. Perspektywa zabicia ludzi napawała nas strachem. Zmusili nas do wykonania zadania. Łącznie zabiłem sto jedenaście osób. Gdy przyszło mi pozbawić życia sto dwunastą osobę, która okazała się być małą dziewczynką o wielkich zielonych oczach, zacząłem wątpić w to co robię. Zorganizowaliśmy bunt. Wszyscy, którzy przeżyli, ukryli się na różnych kontynentach, w różnych krajach, w różnych miastach i ukrywamy się do dzisiaj. Ludzie, którzy stworzyli program ,,Andetta", po naszym buncie otworzyli nowy projekt o nazwie ,,Salmara" i tym razem udało im się - odebrali ludziom emocje oraz wolną wole i zrobili z nich puste skorupy pozbawione skrupułów. Stworzyli armię, która miała zapewnić pokój i bezpieczeństwo. Prawda była inna - z pomocą swojego wojska chcieli przejąć władzę nad światem. I udało im się. Ale ja nie zamierzam siedzieć bezczynnie i patrzeć jak wszystko co znam, znika. Nie spocznę dopóki nie przywrócę światu jego poprzedniego stanu. Nie spocznę dopóki Lionel Terrency nie zginie. Nie spocznę dopóki nie dokonam zemsty. Okładka: -FirstLostGirl- WSZELKIE PRAWA ZASTRZEŻONE #10 w Science-fiction 15.02.17r. #10 w Science-fiction 05.06.17r. #8 w Science-fiction 11.06.17r. #5 w Science-fiction 17.06.17r. #9 w Science-fiction 24.08.17r. #8 w Science-fiction 22.10.17r. #2

Siedmiu chłopaków trafia na bezludną wyspę. [PRZERWA] !¡ top!Jungkook bottom!Tae • Poboczne Namjin i Yoonseok ; • Highest rank: 01.08.2017 #77 in fanfiction 1.02.2018 #25 in vkook