''Şeytanın bileklerinde saklıdır belki de insanlığın rehberi zira böylesine bir insanlık yalnızca ondan öğrenilmiş kadar kötü olabilirdi.'' Her şeye rağmen yaşamaya devam etti çünkü yaşaması gerekti. İdealleri uğruna, hiçe sayılmış ruhu uğruna ve yıkık dökük bir harabeyi andıran kalbi uğruna. Ellerinden alıp ellere verdikleri hayatını tırnaklarının uçlarıyla kazanmak pahasına yaşamak zorundaydı. Ve yaşadı. Çok acıdı, çok acıttı belki ama bir gün o acı bir başkasına karıştı. İşte bu sefer ikisi birden yanmaya başladı. Farklı notalarda tek bir ritim oldu, çünkü artık kalpleri aynı şarkıyı söylüyordu. Bu onlara aitti ve onlar susana kadar bu şarkı hiç bitmeyecekti.

Hırçınlığımı umursamadan beni göğsüne çekip, yukardan doğrulttuğu gözleriyle, "İstediğim sensin. Hep sendin. Ben senden başkasını hiç görmedim asla." Dedi. "Öyle mi? Ben senin bir başkasına mühürlü olduğunu bile bile kalbimi her dağladığında sana geldim. Peki sen ne yaptın? Bir paçavra gibi kalbimi her defasında daha da kanatarak bir kenara attın." gözlerinde saklamadığı hayalkırıklığı ve kederle baktı. "Bilmiyorsun. Sana olan sevgimi hiç bilmiyorsun." diye tek seferde haykırdı. Sanki bu haykırışı kalbinin derinliklerinden kopup gelen feverandı. "Evet doğru söylüyorsun. İşte ilk kez doğruyu söylüyorsun. Ben senin bana olan hislerini hiç bilemedim." diye aynı sertlikte cevap verdim. Onlar Kuvart'ın sahibiydi, Kanlı ormanın kraliçesi; Saklı Ormanın lordu. Kuvart karanlığın içinde çürümeye başlamışken, yıllar sonra intikam ve âşkın savaşına şahitlik edecekti. Küllerinden yeniden doğacak kendisinden çalınanlar için savaşacaktı. Simirna Bozkurt & Pars Karakurt 🥀🐺 Benim Maskem Çamurdan...