Reneesme'nin gözünden The Twilight Saga'nın devamı. Cullen ailesi için 2013 yılı ve sonrasını anlatıyor. Bir yetişkin Reneesme x Jacob hikayesi. 10 yıldır benimle birlikte büyüyen bir hikaye. Stephenie Meyer'ın The Twilight Saga kitap serisinden esinlenerek 2010'da yazmaya başladığım bir Reneesme & Jacob hayran kurgusu. Hikayemin adını Twilight serisinin isimlerine uyacak bir şey seçmeye çalışarak bulmuştum. ••• Kapak illüstrasyonu kaynağı, https://www.instagram.com/p/CAYPIDuKjLi/?igshid=1q7tki8z9cxct ••• Reneesme Carlie Cullen artık çocuk değil ve yetişkinliğin getirdikleriyle baş etmek zorunda. Peki oldukça hızlı deneyimlemek zorunda olduğu bu dünyada, A(cı) Ş(ehvet) K(an) ile nasıl başa çıkacak? ••• Olay akışını bozmadan, yazdığım bölümlerin çoğunu düzelttim. (Haziran 2018) Baştaki bölümler çok kısa olduğu için onları uzatmak istiyorum, tekrardan, yavaş da olsa düzenlemeye alacağım hikayeyi. (Başlama: Nisan'19 Edit: Ağustos'20 yarım kalmıştı, devam edeceğim) 2025- Hikaye hala devam ediyor, henüz final planlamıyorum. Kafamda en az 20-30 bölümlük daha bir gidişat var. Not: 63. bölümden sonra kurgunun devamı için hikayeyi yetişkin içeriğe taşıma kararı aldım. Özellikle, korku unsurları artabileceği için. (Ayrıntılı açıklaması bir sonraki 'Duyuru/Soru' adlı bölümde)

Cehennemin efendisi ya da cennetin masum ruhlarından biri olabilirdi. Basit insan olmayı tercih edebilirdi. Çok can almış, çok günaha girmişti. Babası olan Şeytan'ın, bir insanın ve bir meleğin kanını taşırken, kendi kanının akacağını hiç hesaba katmamıştı. Şeytan'ın Gölgesi'nin ellerinde kala kala aşkın kanı kalmıştı... Ne hasta bekler sabahı, Ne taze ölüyü mezar. Ne de şeytan, bir günahı, Seni beklediğim kadar. -N.Fazıl

Gece yarısı sokakta karşısına çıkan evsiz bir kediyi evine alan bir kız en fazla kediyle ne yaşayabilirdi? "ben aslında evine aldığın kediyim, " gerçekten benimle alay ediyor olmalıydı bunun başka açıklaması olamazdı. tanımadığım bir adam karşıma geçmis bana benim kedim olduğunu söylüyordu bundan daha saçma bir cümle duymamıstım. YETİŞKİN OKURLAR İÇİNDİR‼️ ❣️ wattpadde ilk kitabımdır❣️

Tüm dünyam gözümün önünde yok olurken, tek başımaydım. Cızırtılı sokak lambalarının altında yürürken orada, karanlıkta ses çıkarmadan beni izlediklerini biliyordum. Daha doğrusu, hissediyordum. Ara sıra bana zarar vermeye niyetleniyorlardı, fakat bu onlar için kötü sonuçlanıyordu. Çünkü üzerimde birkaç bıçak ve 2 gümüş Colt vardı... İnsanlar kaçıp saklanırken, ben onlarla savaşıyordum. Sahi bunu neden yapıyordum? İnsan ırkına bu kadar zarar vermiş yaratıklardan neden korkmuyordum? Onlarla savaşıp, aptal insanların yaptığı yanlışı neden ben düzeltmeye çalışıyordum? Genetiğiyle oynanmış insanlarla, Mutantlar... Dünyadaki varlıkları insan, hayvan ya da mutant olarak ayırabilirken, kendimin ne olduğunu bilmiyordum. Herkesten farklı olduğum aşikârdı; fakat kesinlikle insan değildim. BİLİM KURGU #1 (DÜZENLENİYOR)

24 Krallıktan gelen genç prens ve prensesler için kurulmuş bir Kraliyet Okulu. Ancak acımasız bir suikastçı kendini soyluları teker teker öldürmeye adamıştır. Kaçış yok. Teslim olmak yok. Oyuna hazır mısınız?

(+18) "Yani sen bir tanrısın?" diye sordum alayla. Adamın kızıla çalan gözlerinden bir karaltı geçerken, "Gülmeye devam et küçük kız." diye fısıldadı. Aramızda bıraktığı mesafeyi iyice azalttığında nefes almam gittikçe güçleşiyordu. "Eline düşebileceğin en tehlikeli tanrının eline düştün." Tek kaşımı havaya kaldırıp çenemi havaya diktim. Ona meydan okuyabilirdim. Sonuçta şizofren olup aklımı kaçırmıştım. Karşımdaki muhteşem beden kaçık zihnimin uydurmalarından biriydi. Bir tanrı olamazdı. En fazla bir büyücü falandı. "Ya..." diye mırıldandım. "Kimin elinde olduğumu öğrenebilir miyim artık?" Adam beni ürpertecek bir şekilde gülerken bembeyaz, güzelce sıralanmış iri dişleri gözüktü. "Uslu kız," diye mırladı. "Kibar olmayı öğrenmişsin." Kafasını bana iyice yaklaştırdı. Gözlerinin içindeki kanla yıkanmış kızıl nehir fokurdadı. "Heves, ihtiras, tutku..." Dilini sivri köpek dişlerinin üzerinde dolaştırırken gözleri kısıldı. "Şehvetin tanrısı." ❝Alev alev yanmak normalde bizi öldürür. Bu kadar tutkuyla birlikte kazanan biziz.❞ • Tür: Genç Yetişkin- Fantastik •Kitapta geçen mitoloji kitaba özel oluşturulmuştur. Ayrıntılı tanıtım için Tanıtım bölümüne bakabilirsiniz! Başlangıç: 05.09.2018 Tüm Hakları Saklıdır. ÇALINTI, ESİNLENME GİBİ DURUMLARDA UYARI OLMAKSIZIN YASAL İŞLEMLERE BAŞVURULACAKTIR.

Arrok hükmünün sürdüğü bölgede Arrok kralı iblis kanlılar ile açtıkları büyü kitabının yasak bölümünden safkanları değiştirecek yüce kanları barındıran sıvıyı hamile kuaris kraliçesinin karnına enjekte eder. Öyle bir gücün o fetüsü öldürmesi gerekirken bebek ölmeden anne karnına yerleşir. Fakat Arrokların plana katmadıkları bir şey vardır. Kuaris kralı! Kral karısını ellerinden kurtarır ve geri bölgelerine döner. Kraliçe bebeği doğururken ölür. Doğan bebeğin gözlerindeki büyü bir ebenin akıl sağlığını yitirip intihar etmesine sebep olur. Bunun üzerine Kuaris kralı baş büyücüsünü bebeği düzeltmesi için çağırır. Bebeği gören baş büyücü, bebeğin bu dünyayı yok edebilecek güçte olduğunu söyleyerek öldürülmesini talep eder. Ama kral kendi çocuğunu öldürebilecek kadar cani değildir. Bu yüzden paltzlardan çocuğu en güvenli yere göndermelerini ister. Yani insanlar alemine ve asıl hikaye böyle başlar ______________________

Ares & Ayda "Çünkü herkes herşeyi bilmek zorunda değil." - O bana sarılmış, ben ona sığınmıştım. - Eğer bazı şeyleri akışına bırakmazsan sana acı verir. Kendine acı çektirme. - Ona sarılmaya çok çok ihtiyacım vardı. "Ve her saniye daha da çok yaralayan bu savaşın içinde tek kurtuluş yolum sensin sanki." - Artık onun kalbi durduğu an ben ölecektim, benim kalbim durduğu an ise o ölecekti. - Omzum kaşındı. Lucifer'ın gözü. - Gözlerimi kamaştıran ışıklar. Bembeyaz tavan. İçime işlemiş soğuk. Mavi bir önlük üzerimde. Bacaklarımın sıkıca bağlandığı iki demir. Sırtımdaki acıyı hissettim yeniden. Çığlık atarcasına inledim ama kimse duymadı. - "Kana kan, dişe diş piç kurusu!" Uyarı: Kitap bittikten sonra gerekli düzenlemeler yapılacaktır.

KIZIL VE ÇETESİ ADLI İLK KİTAPTIR. "Şimdi burda olsan bana kızardın, neden uyumadın kızılım derdin. Biliyor musun yankı'm?" gözlerimi kaldırıp gökyüzüne baktım."Ben artık karanlıktan korkmuyorum,bütün korkularımı sensizllik ile yendim." burukça gülümsedim. Aynen dediğim gibi olmuştu. Onsuz tamı tamına 3 yıl geçirmiştim. Bu zaman da çok şey değişmişti ama ona olan sevgim de gram değişime olmamıştı, aksine artma vardı. Hala onun öldüğüne inanmıyordum, ama her geçen gün ümittimi yitiriyordum. "Sen ölmedin, kimse bana inanmıyor ama sen ölmedin, sen verdiğin sözleri yemezsin ki.."avuçladığım toprağı biraz daha sıkıp gülümsedim. Beni mutsuz görsün istemiyordum bu yüzden elimden geldikçe gülmeye çalışıyordum. Burnuma gelen toprak kokusu ile kafamı mezarlığa gömüp sessizce akıttım gözyaşlarımı. Kendime verdiğim sözleri tutamıyordum, yankının beni tutmasına ihtiyacım vardı. 'Tüm hakları yankı ve alev'in aşk dolu kalplerinde saklıdır.' Covey by:Venüs desing❤