Her bölüm farklı bir hikaye, her bölüm farklı bir kişilik... Bu kitabı okurken içerisinde bulunduğumuz Dünya'ya bakışınız değişecek ve farklı bir bakış açısı ile bakmaya başlayacaksınız. İyi okumalar...

(Kitap olacağı icin sadece bir kısmı buradadır) "Koruma şirketinize söyleyin, ben kadın koruma istemiyorum." Dedi birden. Dişlerimi sıktım. Demek bu yüzden öyle demişti Patron. "Koruma şirketimiz beni gönderdi, beğenseniz de beğenmeseniz de ben koruyacağım sizi" dediğimde soğukça güldü. "Seni kim koruyacak" dediğinde başımın arkasına silahı dayadı iri adam. Mert Bey 'e bakmaya başladım. Yüzünde sebepsiz bir gülümseme vardı. Gözlüğümü çıkarttım. Sanırım bu testti. Bende Patronumun yüzünü kara çıkartmayacaktım. "Seni kim koruyacak dedim" "Kendimi değil, sizi korumaya geldim. Silah size değil bana doğrultuldu" dediğimde gülümsemesi yayıldı yüzünde. "Taner, bana doğrult silahı" der demez silah ona doğru dönecekken tekme atıp bileğine silahı düşürdüm. Elini alıp kıvırdım, arkasına verince acıdan kıvranmaya başladı. Boyunu küçültmek için dizlerinin iç kısmına vurdum yere diz çöktü. Başımı kaldırıp Mert Bey 'e baktım. Başını salladı olumlu anlamda. "Hoş geldin, Nisan" dedi gülerek. (Kitap olacağı icin sadece bir kısmı buradadır)

Mayanın hayatı labirent gibiydi çıkış yolu bulamıyordu. Kendi hayatına yabancıydı çünkü kendi hayatını başkaları yönetiyodu. O daha doğmamışken başlamıştı bu zulüm, önce anne ve babasından ayrıldı sonrada ihanetlerini öğrendi. Kız saftı ,masumdu,korunmasız ve ürkekti bir kelebek kadar hassastı. Adam kardeşi için her şeyini verirdi. Onu korumuştu herşeyden. Kimsenin haberi yoktu ondan ,saklamıştı onu, duvarların arkasına. Dış dünyanın kötülüklerinden korumuştu ama adam bilmiyordu unu en çok yaralayan kendisiydi ,yasaklayarak sakınarak büyüttüğü kardeşini en çok yaralayan kişiydi oysaki... Koşmaya başladım nefessiz kalmak umurumda değildi kaçmak zorundaydım yoksa, yoksa bana da o çocuğa yaptıklarını yapacaklar. Koşuyordum hiç bir şeyi umursamadan arkamda bıraktığım hiç bir şeyi umursamadan düşmeyi, ağlamamı, nefessizliğimi umursamadan. Tek düşündüğüm ne kadar korktuğum ne kadar... çaresiz olduğum. Savunmasızlığım. Bana ne yapacaklardı? O çocuğa ne yapıyorlardı? Neden karnından kanlar akıyordu ? Neden onun canını yakıyorlardı ? Neden ? Neden ? Gülüyorlardı ama neden ? Mutlu olduğunu için mi ama o çocuk ağlıyordu. O anladım hayatın duvarların dışında güzel olmadığını çocukların ağladığını ve onu sakinleştirecek kimsesi olmayışını. Onun için abim bana izin vermiyordu. Ağlamayayım diye canım yanmasın diye. Yalnız olmayayım diye...

Ben kralın biricik kızı, krallığımızın yegane prensesi Katherine Bloom'um. Her zaman ne istersem elde etmiştim. Kralın kızı ve aynı zamanda tek çocuğu olduğum için bana hiç bir zaman saygıda kusur edilmemişti. Haliyle durumlar böyle olunca azıcık da olsa şımartıldım diyebilirim. Ancak yinede ben bu gücümü insanlara karşı kötü kullanmadım. Her zaman mütevazi bir kişi olmaya çabaladım. Hayatım normal seyrinde devam ederken aklımda kocaman bir ejderha tarafından kaçırılıp onun tutsağı olmak elbette yoktu. *Kapak tasarım = Dow Design▪︎ @preallens*

Bundan yıllar evvel, distopik bir dünyanın zamanında var olan bir krallık ve bu krallık için yapılan ölümcül taht savaşlarını konu almaktadır. Garip olan olay ise ilk kez prenslerden birinin savaş partneri bir asil tüccar kızı değil, köylü kız Leyliferdir. "Bir köylü kızın, dünyayı değiştirme mücadelesi."

Siyah kurdun başında son bulan küçük turum bitince dizlerimi acıtmaya başlamış halıdan yavaşça kalktım. Diğer tarafımda beni bekleyen manzara aklımın başıma dönmesini sağladı. Irice açılmış gözleri üçümüz arasında mekik dokurken ağzı aralık kalmıştı. Üç maymunu oynamaya karar vererek masada ki eski yerime geçerek sakince oturdum. Adamın neden bu kadar dikkatle her hareketimi incelediği sormam gerekmemişti. Tabikii! Benim insan üstü hayvansal sohbetime şahit olmuştu az önce değil mi? "Limonata?" Gülümseyip dikkatini dağıtmaya çalıştım, kendimi deli yerine koyacak değilim. Ela gözlerini uzun bir süre yüzümde dolaştırmaya devam edip sorumu duymazdan geldi. Eğer beni deli olmakla suçlayacak olsa bile kimi, ne için inandırabilirdi ki? Ne sonuca varacağını merak ederek arkama yaslanıp vereceği kararı bekledim. Kendi gece siyahı kurduna dönen bakışları aklında gezinen düşünce karmaşasının etkisiyle sürekli ışık oyunlarına sebep oluyordu. Sonunda gözlerimiz buluşunca yüzüne yayılan gülümseme bir şekilde beni rahatsız etmişti. Tam o an bir şeyler çok yanlışmış gibi gelmeye başlamıştı. Ama boyutlarını kavrayamamıştım! "Sende bizim gibisin değil mi? Ama ne olduğun hakkında hiçbir fikrin yok?" Nefes almayı bıraktım, sözleri bana istemediğim kadar çok anlamlar çağrıştırıyordu evet ama beynim o anda tepki verecek kadar çalışmıyordu!

[TAMAMLANDI.] UZAYLI'DA 1: 28 Şubat 2022 "Atın onu." Hayatımız başkalarının avuçlarında bir oyuncak gibi... Zamanı gelince pilini tak, gülerek karşısına geç ve ona sahip olduğun en değerli şeymiş gibi davran. Pili bittiğinde ise yeni oyuncağına "Merhaba" de. Onun da pili bitmişti. Gözleri eskisi gibi mavi değildi. Manyetik dalgaların yarattığı ışık süzmeleri artık gözükmüyordu. Resmen gözünün feri gitmişti... "Unutma Trelia, bir canavar yarattın ve..." kadının parmağıyla işaret ettiği kırmızı kola baktı. "...bundan böyle kolay kurtulamayacaksın..." Üstün güçleri olan bir ırk üretmek isteyen yabancı gezegenin sahipleri, öleceğini düşündükleri bir Denek'i uzay boşluğuna bırakırlar ancak düşündükleri gibi denek ölmez. Dünya'ya inen Denek ise bu sefer insanların eline geçer ve Canavar olarak nitelendirilir. Neden hikayeyi bir de kötünün ağzından dinlemiyoruz? LadyReBeL

[ağanın sevdası] ARA VERİLDİ!

"Siktir" diye inledi kız sonra yaptığı hatayı farkedip gözlerini kısarak adama döndü. "Beni kötü etkiliyorsun." Adam sanki avına yaklaşan bir aslan gibi sessizce kıza doğru yürüdü ve duvarla arasına sıkıştırdı. Eğilerek kulağını hafifçe ısırdı ve boğuk bir sesle konuştu. "Ne düşündüğümü bilmek ister misin Kemancı?" cevap bekler gibi hafif geriye çekilip kızın tepkilerini izledi. Kız adamın onu beklediğini kısa bir süre sonra farketti ve hangi ara kapandığını hatırlamadığı gözlerini açıp küçük bir nefes vererek belli belirsiz kafasını salladı. "Ben içindeki gerçek seni ortaya çıkarıyorum." Kulak memesini tekrar ısırıp geri çekildi kıza ufak bir bakış attıktan sonra da odadan çıkıp kapıyı kapattı. Yine hangi ara kapandığını anlamadığı aptal gözlerini açtı ve hızla atan kalbini kontrol etmeye çalıştı. Ufak bir nefes vererek odaya doğru fısıldadı "Siktir kere siktir..." ~~ Argo, küfür ve +18 içerik vardır! ****** Hikaye 22 Haziran 2019 tarihinde yazılmaya başlanmıştır. Hikaye 16 Eylül 2020 tarihinde tamamlanmıştır. TÜM HAKLARI ŞAHSIMA AİTTİR! HERHANGİ BİR ÇALINMA VEYA KOPYALANMA DURUMUNDA LÜTFEN BENİ HABERDAR EDİN ZİRA O KİŞİ VEYA KİŞİLERE YASAL İŞLEM BAŞLATILACAKTIR! ******** #onsekiz kategorisinde 1. Sırada 🌟 #kitap kategorisinde 2. Sırada 🌟 #nefret kategorisinde 3. Sırada 🌟

Elini kaldırarak dudaklarıma götürdüm. Defalarca öptüm. Bedeni kasılıyordu ellerimde. Dudağımın kesildiğini hissettiğimde diğer elimi kanı silmek için havalandırdığım sırada belimden çekilmem bir oldu. Dudakları kanayan yarama değdiğinde kalbim fazla hızlıydı. Kanı yavaş yavaş emerken kendimi kurban gibi hissediyordum. Kanı sömürülen, nefesi yudumlanan. • Gece VURAL & Güneş KAYA • Etiketlerde de #1 olduğu kadar aynı şekilde gönüllerde de 1. 🤍