Unicode မြကျွန်းညို တက္ကသိုလ်မှာ မြှုပ်နှံထားတဲ့ အရာတစ်ခုရှိတယ်... အဲ့တာက ကျွန်တော့်ရဲ့ နှလုံးသားပဲ... ပြန်တူးဖော်မိတဲ့အချိန်မှာတောင် အမှတ်မရှိ ခုန်နေတဲ့ နှလုံးသားလေးပေါ့... Zawgyi ျမကၽြန္းညို တကၠသိုလ္မွာ ၿမွဳပ္ႏွံထားတဲ့ အရာတစ္ခုရိွတယ္... အဲ့တာက ကၽြန္ေတာ့္ရဲ့ ႏွလံုးသားပဲ... ျပန္တူးေဖာ္မိတဲ့အခ်ိန္မွာေတာင္ အမွတ္မရိွ ခုန္ေနတဲ့ ႏွလံုးသားေလးေပါ့... Start-23.10.2021 End-9.3.2022

မောင်ပျော်ဖို့အတွက်ငါအသက်မဲ့ပေးရမယ်ဆိုလဲငါဆိုတဲ့လူသားကကျေနပ်နေမိမှာပါ... ဒါပေမဲ့ သေသွားခဲ့ရင်လိပ်ပြာခွဲကြရတယ်တဲ့ သက်ညှာသောအားဖြင့်လိပ်ပြာလေးတော့မောင့်အနားမှာရစ်ဝဲနေပါရစေ....

ဂန္တဝင်ထဲမှာ လှလှပပတည်ရှိနေသောသူနှင့် ဒီတွယ်ငြိခြင်းထဲ က မရုန်းထွက်နိုင်သောကျွန်တော်...! ဒိီစာကို ဖတ်ပြီး ကေတုမတီ ကို တစ်ခေါက်လောက် အရောက်သွားဖူး ချင်တယ်လို့ ခံစားမိရုံ သမိုင်းကြောင်း ကို မြတ်နိုးသွားမိရုံ နဲ့တင် ဒီ တွယ်ငြိခြင်း ကို ဖန်တီးရကျိုးနပ်ပါပြီ 💜 စာဖတ်သူ တစ်ဦး တစ်ယောက် ချင်းစီ ကို ကအစ မြတ်နိုးရပါသော Angel Zawgyi ဂႏၲဝင္ထဲမွာ လွလွပပတည္ရွိေနေသာသူႏွင့္ ဒီတြယ္ၿငိျခင္းထဲ က မ႐ုန္းထြက္နိုင္ေသာကြၽန္ေတာ္...! ဒိီစာကို ဖတ္ၿပီး ေကတုမတီ ကို တစ္ေခါက္ေလာက္ အေရာက္သြားဖူး ခ်င္တယ္လို႔ ခံစားမိ႐ုံ သမိုင္းေၾကာင္း ကို ျမတ္နိုးသြားမိ႐ုံ နဲ႕တင္ ဒီ တြယ္ၿငိျခင္း ကို ဖန္တီးရက်ိဳးနပ္ပါၿပီ 💜 စာဖတ္သူ တစ္ဦး တစ္ေယာက္ ခ်င္းစီ ကို ကအစ ျမတ္နိုးရပါေသာ Angel

​ေရြးခ်ယ္​ခြင္​့မ႐ွိတဲ့ ႏွလုံးသားမုိ႔ ......

#For Zawgyi ဤဇာတ္လမ္းသည္ စာေရးသူ၏ စိတ္ကူးယဥ္သက္သက္မွ်သာ ျဖစ္ပါေသာေၾကာင့္ တစ္စံုတရာ တိုက္ဆိုင္မႈရွိပါက နားလည္ေပးၾကပါရန္ႏွင့္ အေၾကာင္းအရာ လြဲေခ်ာ္မႈမ်ား ရွိခဲ့လွ်င္လည္း စာေရးသူ၏ အားနည္းခ်က္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ စာဖတ္သူတို႔မွ ျဖည့္စြက္ေတြးေပးရင္း ခြင့္လႊတ္ေပးၾကပါရန္ ေမတၱာရပ္ခံအပ္ပါသည္ ။ စတင္သည့္ေန႔ - ၁၂.၄.၂၀၂၀ ၿပီးဆံုးသည့္ေန႔ - ၁၇.၉.၂၀၂၀ #For Unicode ဤဇာတ်လမ်းသည် စာရေးသူ၏ စိတ်ကူးယဉ်သက်သက်မျှသာ ဖြစ်ပါသောကြောင့် တစ်စုံတရာ တိုက်ဆိုင်မှုရှိပါက နားလည်ပေးကြပါရန်နှင့် အကြောင်းအရာ လွဲချော်မှုများ ရှိခဲ့လျှင်လည်း စာရေးသူ၏ အားနည်းချက်ဖြစ်သောကြောင့် စာဖတ်သူတို့မှ ဖြည့်စွက်တွေးပေးရင်း ခွင့်လွှတ်ပေးကြပါရန် မေတ္တာရပ်ခံအပ်ပါသည် ။ စတင်သည့်နေ့ - ၁၂.၄.၂၀၂၀ ပြီးဆုံးသည့်နေ့ - ၁၇.၉.၂၀၂၀

တစ္ခါတုန္းက အရမ္းခ်စ္ၾကတဲ့ ေကာင္ေလး ႏွစ္ေယာက္႐ွိတယ္တဲ့ ။ ျဖဴစင္႐ိုးသားလြန္းတဲ့ ေကာင္ေလးႏွစ္ေယာက္ကို ဘယ္သူကမွ အေရာင္မဆိုးရဲခဲ့ၾကသလို ဘယ္သူကမွ မခြဲႏိုင္ ခဲ့ၾကဘူး ။ အနာဂတ္ကိုေတြးၿပီး ျပန္ဆံုရမယ့္ ေန႔ရက္ေတြကို ေစာင့္ကာ ရင္ထဲအခ်စ္ေတြကို ထိန္းခ်ဳပ္ထားခဲ့ရတယ္ ၊ ဒီလိုနဲ႔ တေန႔ျပန္ေတြ႔ ၾကမယ္ေပါ့ ။ ပံုျပင္ထဲက ဇာတ္ေဆာင္ႏွစ္ဦးက ရာစုသစ္ နဲ႔ ႏိူင္းဆိုတဲ့ သူငယ္ခ်င္း ခ်စ္သူ ေတြရယ္ပါ။ ေလာကႀကီးမွာ ျပည့္စံုတဲ့သူဆိုတာ တကယ္မ႐ွိဘူး ထင္တယ္ ။မဟာျမတ္သူဆိုတဲ့ သူဟာ လက္ညိဳး ၫြန္ရာ ေရျဖစ္တယ္ဆိုရင္ေတာင္ သူ႔ကို ၿပီးျပည့္စံု ခြင့္မေပးတဲ့ နတ္ဘုရားက သူ႔အသည္းႏွလံုး ေနရာ ကို ကြက္လပ္ထားေပးခဲ့တယ္ ။ ဒီကြက္လပ္ကို ျဖည့္ဖို႔အတြက္ သူ႔ရဲ႕ လက္ညိဳးကို ျဖတ္ပစ္ရမယ္ လို႔ ကံတရားက ေရြးခ်ယ္ခိုင္းခဲ့ရင္ေကာ ။ Unicode တစ်ခါတုန်းက အရမ်းချစ်ကြတဲ့ ကောင်လေး န

ဒဏ္ရာေတြေပးလည္း ေပးသူ အျပစ္လို႔ ကြ်န္ေတာ္ မျမင္သလို ေက်နပ္စြာ ခံယူသူရဲ႕ အျပစ္ဟုသာ ကြ်န္ေတာ္ယူဆသည္ ဒဏ်ရာတွေပေးလည်း ပေးသူ အပြစ်လို့ ကျွန်တော် မမြင်သလို ကျေနပ်စွာ ခံယူသူရဲ့ အပြစ်ဟုသာ ကျွန်တော်ယူဆသည်

ကြယ်လေးရဲ့3ပုဒ်မြောက် Yizhanficလေးပါ အရင်ficလေးတွေနဲ့နည်းနည်းကွဲပါမယ်နော် အားပေးကြပါအုံး💜💜

အမွတ္​တရ​ေရးျခင္​းျဖစ္​ပါသည္​။ အမှတ်​တရ​ရေးခြင်​းဖြစ်​ပါသည်​။

<Unicode> ကျွန်​တော် သူ့ဆီက​နေ ထွက်​သွားခဲ့တယ် ။သို့​​သော် ကျွန်​တော် ကိုယ်တိုင်ပဲ ပြန်လာခဲ့တယ် ။ ဒိတစ်ခါ​တော့အရင်လို သူ့ အသည်းကို ထပ်ခွဲဖို့ မဟုတ် ........ <Zawgyi> ကြၽန္​ေတာ္ သူ့ဆီက​ေန ထြက္​သြားခဲ့တယ္ ။သို႔​​ေသာ္ ကြၽန္​ေတာ္ ကိုယ္တိုင္ပဲ ျပန္လာခဲ့တယ္ ။ ဒိတစ္ခါ​ေတာ့အရင္လို သူ့ အသည္းကို ထပ္ခြဲဖို႔ မဟုတ္ ........