вyłaś мoją мodlιтwą, ĸтórej вóg wyѕłυcнał Faustyna Świt kocha zapisywać cytaty na drzwiach swojej szafy i nie znosi żółtych spódnic. Józek Irysowski uwielbia długie wędrówki z farbami w kieszeniach i wierzy w ludzi bardziej niż w Boga. Lekka opowieść o mieście zachodu, gdzie wschody słońca są najpiękniejsze, wędrówkach na skraje łąk i kapliczkach, pod którymi skradziono pocałunki. Bo przecież Bóg nie musi być nudziarzem, a katolickie liceum to nie tylko złożone do modlitwy ręce. Piękną okładkę wykonała @helpfulkatherine, która uwielbiam i polecam każdemu! ♡ historia dedykowana ś.p. Tomaszowi Kowalczykowi, dyrektorowi PLO Archutowski

cześć i chwała bohaterom! my nimi nie będziemy Rok 2014, Warszawa. W wyniku konfliktu między Polską a Niemcami, Warszawa znajduje się pod okupacją wojsk zza zachodniej granicy. Choć od czasów II wojny światowej wiele się zmieniło, warszawiacy mają wrażenie, jakby świat wrócił do tamtych czasów. Grupa harcerzy działająca w stolicy pod kryptonimem „Mgliści" przygotowuje się do powstania. Nic jednak nie wygląda tak jak w „Pamiętniku z powstania warszawskiego" czy „Kamieniach na szaniec". Wręcz przeciwnie - młodzi zaczynają rozumieć słowa "nigdy więcej wojny". Na motywach powieści "#Wawskie14" Jakuba Pawełka. Moja historia to rozszerzenie jej o wątki harcerskie. • okładka by @drobnosc • w opowiadaniu pojawiają się sceny +18, oznaczone tak ze względu na brutalność, nie erotykę

„ĸocнałeм cιę, ιdo. a тy czυwałaś. тaĸże ι nade мną..." Harcerski romans z przymrużeniem oka i kilkoma łzami. Część pierwsza → ZHP Okładkę wykonała @oneyellowbee (proszę, zostawcie jej dużo miłości pod jej pracami) ♡

вyłaś мoιм ѕłońceм. dzιęĸι тoвιe przeѕтałeм вyć тaĸιм υczυcιowyм вałwaneм, ĸlaro... Harcerski romans wśród śniegu i słońca. luźna kontynuacja „Odcieni Liści" Psychologia postaci Klary oparta jest na doświadczeniach osób, które znalazły się w podobnej sytuacji, a także na materiale m.in. ze strony "Psychotekst". słoneczny mróz ® Część druga → ZHR Okładkę wykonała @oneyellowbee, której prace graficzne polecam z całego serca!

Kiedy w oczach masz wojnę, to wszystko traci barwy... @KlaudiaDwojak dziękuję za to okładkowe cudo Laureat „Perła Wattpada 2017" oraz „Skrzydlate słowa"

To zabrzmi dziwnie, ale nigdy nie chciałam dorosłego wyjazdu. Nigdy nie chciałam wędrować co dzień po lesie. Jednak dopiero na obozie zrozumiałam, jak bardzo się pomyliłam. Myślicie że najgorsza jest wędrówka? O nie, o wiele gorsi są harcerze. Zajrzyj tutaj, a zrozumiesz co ja, harcerka Kasia mam na myśli. Czuwaj! Okładka autorstwa @_Sileth_

II część ,,Drogi do ciebie" Obóz wędrowny minął tak szybko, jak szybko minęły wakacje. Jednak historia trwa dalej. Dalej muszę znosić ciężary pierwszej klasy liceum. Dalej jeżdżę na wyjazdy i pokonuje swoje własne granice. Dalej żyje, aby służyć. Dalej idę swoją drogą wraz z Alkiem Pisarskim. Okladka: _Sileth_

Anastazja jest miłośniczką teatru, morza i eleganckich spódnic. Może to właśnie dlatego wyjechała na studia do Gdańska? Aby słyszeć szum fal i... no właśnie, dźwięki gitary nocą, ale to już nie na własne życzenie. Mieszkanie w kamienicy oznacza nowych sąsiadów, a jednym z nich okazuje się niespełniony artysta, o zbyt kwiatowym imieniu, pracujący w sklepie muzycznym. Mówią, że pierwsze wrażenie jest ważne. Świat jest teatrem, a Noc kochanką wszystkich artystów. ••• okładka autorstwa cudownej @oneyellowbee trzymane z sentymentu, nie ze względu na artystyczny kunszt |_koklusz; kwiecień 2020|

Jak zapanować nad wyobraźnią, która po protu wylewa się w momentach, gdy powinna być stłumiona i siedzieć cichutko w kącie umysłu nie zakłócając dziewczynce dnia? Nie da się, nie można, to niewykonalne i niemożliwe, choć tak wielu ludzi marzy o tym, by Ania przestała już śnić na jawie. Dla Ani to nie były sny, a rzeczywistość udoskonalona poprzez dodatki oczu jej wyobraźni, czyniące świat piękniejszym, czy chociaż możliwym do przetrwania mimo wielu trudności. Wyobrażenia, rozprzestrzeniające się niczym gwiazdy na bezchmurnym, nocnym niebie. Właśnie tyle pomysłów młoda Shirley-Cuthbert wygłaszała, dając upust swoim emocjom, których odczuwała tak wiele i niezwykle silnie. Z tych niewypowiedzianych, można by stworzyć całą galaktykę. Wszystko zaczęło się przez pewną pomyłkę, która szybko okazała się błogosławieństwem, sprawy czmychnęły przez szkolną salę, płonący korytarz, każdy, nawet najmniejszy skrawek lasu, dotarły nawet do Charlottetown, mieszając w życiu wielu ludzi, zmieniając je nie do poznania. W końcu i tak wszystko kończyło się na Zielonym Wzgórzu. 🌼 Fanfiction do serialu "Ania nie Anna" ("Anne with an E"). Akcja, zaczyna się po zakończeniu drugiego sezonu, czyli, że będzie to jedynie moim wyobrażeniem trzeciego. Obiecuję postarać się używać wielkich słów, bo właśnie tak powinny być wyrażane wielkie rzeczy! Początek: 05.08.18r. Koniec: 04.12.18r. #1 w netflix (03.09.18r) #1 w shirlbert (02.09.18r) #1 w wyobraźnia (22.08.18r) #1 w anianieanna (29.08.18r) #1 w annewithane (31.08.18r) #1 w gilbertblythe (29.08.18r) #1 w lucasjadezummann (08.08.18r)

„Gilbercie, nie umiałam tańczyć i dobrze o tym wiesz. Myliłam się w krokach, zarówno na parkiecie, jak i w życiu. Potrzebowałam, żebyś mnie poprowadził do melodii, którą znaliśmy tylko my, ale głupio mi było to przyznać." Ślub Prissy ma się odbyć niedługo. Małgorzata Linde postanawia przygotować uczniów z Avonlea do wesela i nauczyć ich tańczyć. Ania modli się, by nie być w parze z Gilbertem. dirry/rubert/shirbert • opowiadanie bierze udział w konkursie „Tylko nie fanfiction!" organizowanym przez grupę @Chwila_Moment ♡ fanfiction do serialu "Ania nie Anna" ♡ story by Weronika Pawlak ♡ cover by @helpfulkatherine (dużo miłości dla tej cudownej pani!) ♡ tragical romance and all?