!!Hikaye ismi değiştirilmiştir!! (Eski isim: Gül Kokulum) "Ben küçücük bir kıza tutuldum. Peşimde abi abi diye dolaşan küçük bir kıza." ^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^ "Caner abi bu kadar abartılacak birşey yok ki-" Bir anda sözümü kesti. Sinirden gözleri kızarmıştı. "Yeter lan abi abi seviyorum seni. Anlamadın mı bunu bunca zaman?" Yutkundum. Bir daha yutkundum. Ama olmuyordu. Boğazımda ki yumru gitmiyordu. Donakalmıştım. Ne yapabilirdim ki? Abi dediğim kişi karşıma geçmiş beni sevdiğini haykırıyordu. ^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^ Yeşiltepe mahallesi; gıybetin dibine vurulduğu bir mahalle. Ama bir sorun olduğu zaman hiç sakınmadan yardımeli uzatan çokta samimi bir mahalle.

Gümbet mahallesinde yeni bir güne haberci olarak doğan güneş ile Çiçek tatlı uykusundan uyandı. Her zamankinde farklı bir gün olmadığını düşünerek yatağından kalkarken hayatın onun için neler hazırladığından bir haberdi. *** İşi için geldiği yerde hayatının bambaşka bir hale düşüneceğini bilseydi acaba yine de gelir miydi Selim? Tek istediği sakin ve iş dolu bir hayat iken kendini tatlı mı tatlı bir cadının kalbinde buluverdi. Bakalım bu iki zıt insan yan yana geldiğinde neler olacak? Eğer siz de merak ediyorsanız Çiçek ve Selim'in hikayesine davetlisiniz... !!!Çalıntı veya kopyalanma gibi bir durumda yasal işlem başlatılacaktır!!!

Bir kitapta okumuştum ;Herkesin yastığının yanında hayat vereceği bir başucu kitabı olmalımış hayatında.Ona dokunduğunda duygularını,hisle rini,kalbini hissedebileceği.Tüm dünyadan kendini soyutladığında,onun ka pağını okşadığında tüm sıcaklıkğı o dokunuşta hissedebileceği. Bende kendi kitabımı kendim yazmaya karar verdim.Gerçi bu ikinci kitabım ama bu şairin dediği kitap olarak kalacak.Duygularıma dokunacağım kitap bu.

Gözlerime iki çift yeşil göz bakiyordu yoksa ela mıydı *aman sanane Kızım kendine gel Afife* diye kızıyordum kendime şokun etkisinden kurtulduktan sonra gözlerimi gözlerinden kaçırdım ve kendimi doğrultmaya çalıştım. Gözlerinin rengi çok güzeldi ama bunları benim düşünmem doğru değildi sonuçta haram di. Sinirlenmiştim, bunca senedir helal olmayan bir erkeğe elimi bile vermeyen ben Afife. Adamın biri gelmiş ve ben onun kucağına düşüyorum. Ben kendime çeki düzen verirken o beni izliyordu bu durumdan oldukça rahatsız olmuştum. „Sağır mısınız?" Diye bir ses çktı su dev gibi Adamdan baya kasklı gibi duruyordu baya da yakışıklıydı üstündeki lacivert Takım Elbise de baya bi yakışmıştı. ALLAHim ne diyorum ben tövbe tövbe. Biraz duraksadıktan sonra „sizsiniz sağır, hem siz bana hangi hakla dokunuyorsunuz ki?" Bunları söyleyince tabikide yüzüne bakmıyordum bay öküzün ne demek ya sağır mısınız demek. Insan bir özür diler, iyimisiniz diye sorar.

Evet gariptiler onlar,küçücük kalbine bi kızın aşkını sığdırmış bi oğlan,minik kızının büyümesini beklemiş kendini sığdırmıştı o kızın kalbine birlikte sarmışlardı yaralarını ve birlikte açmışlardı yeni yaralarını.

-" bana bir daha abi deme ayşegül , seninle evleneceğiz farkındamısın?" -" şey... Ağız alışkanlığı " * Seni her düşündüğümde kalbime bir yıldız çiziyorum. Benim şimdi kaç yıldızım var biliyor musun? Benim artık bir gökyüzüm var.. * Hızla gözlerini ayşegül'e kaydırdı yıldız gibi parlayan gözler, bu gözlerden tek dileği her zaman böyle bakmasını ve hep parlaması. Ayşegül yiğidin dişlerini göstererek mesaja gülümsemesine, hafif tebessümle izliyordu, bu adam çok farklıydı sanki onun gibi erkek bir tane vardı oda ona düşmüştü. Yiğit ay gibiydi. Yıldıza aşık ay Aya aşık yıldız Bunların hikayeleri buydu ay yıldızdan aldığı ışıkla parlar, ayın yıldıza ihtiyacı vardır tıpkı yıldızın aysız gökyüzünde duramayacağı gibi.

Sinirli bir o kadar da komik bir hemşire Rüveyda... Öfke kontrolü olmayan; ama bir o kadar da merhametli Mustafa... Yine bir inatçı ve Zor hikayesi... Mor hiç bu kadar güzel görünmemişti insanların gözüne... ❤❤❤