"Yoktu... Beni alıkoyan ve hayatımı cehenneme çeviren adama gösterecek şefkatim, verecek bir kalbim yoktu. Olmayacaktı..." ISIRIK SERİSİ I. KİTABIDIR. BAŞLANIÇ TARİHİ: 15 ARALIK 2016 BİTİŞ TARİHİ: 29 TEMMUZ 2018 _______________ Bir Töre Hikayesi DEĞİLDİR! ©Tüm hakları şahsıma aittir. İznim dahilinde olmaksızın alıntı yapılamaz. AHLAK VE DİN DERSLERİ VERMEYE KALKACAKLAR İÇİN SERİMİZ TEHLİKELİ VE YASAKTIR!!! P/S: Karakterler arasında yaş farkı bulunmaktadır.

Geçmişin karanlığından kurtulmak isteyen küçük bir kız çocuğuydum sadece. Aynaya her baktığımda gördüğüm kesikler, geceleri ortaya çıkan kabuslarımla birlikte geçmişimden bana kalan yegane emanetlerimdi. Kaçak sürdürmeye çalıştığım hayatımı bir çırpıda dağıtan bir çift yeşil gözün esiri olduğumda, geleceğe dair kurduğum hayallerim bir bir yıkılırken, beni etkisi altına alan bu gözlerin beni geçmişime teslim etmemesi için elimden geleni yapacaktım. Aramızda ne nefretler ne korkular geçecekti, ne yangınlar kavuracaktı yüreklerimizi... Aşk; yaşanmışlıklarımızın arasında filiz veren bir gonca olacaktı sadece... Öfkemizden, bazen de çaresizliğimizden arta kalan zamanda, bizi bizden koruyan sığınağımız, birbirimizle savaşmayı bıraktığımızda bizi bir arada tutan olacaktı...

Aşk hem uzak hem yakın olabilir miydi?

Ali ve Zeynep peşpeşe girdiler odaya. Ali hazır olan Zeynep'in yatağını göstererek : - Ben burada yatacağım. Dedi Zeynep ise : - Ama orası benim yerim. -Yine de burada yatacağım. - E ama .. -Zeynep! -... -Seninle uyuyacağım. Zeynep'in kalbi pır pır atıyordu. Ne diyebilirdi ki. Hala kendisine ketum bakan gözlerin içine bakmaktan alamıyordu kendini Zeynep.

"Ben Napacağım Yade? " "Yaptın!!! Birde Ne Yapacağım diyemi dövünürsün Oğul. Emme Unutma' Abisinin Gözden Çıkardığını El Oğlu Sakınmaz." Farklı Bir Kurguya Hazır Olun. Ne Burda Erkek Karakter Dağları Ben Yarattım Tavırında. Nede Kız ezilmiş Sessiz Biri. Bu Kitapta Sevgisi Uğruna Kocası Uğruna Savaşan Bir Kadın Göreceksiniz.

"Birbirimize en yakın olduğumuz an, Gün doğumu." Baran ARSLANOĞLU: Bir şehre sahiplik yapan gözü kara,delikanlı bir adam. Mardin'in en büyük aşiretinin başı, Baran Ağa'sı. Roza KARACAN: İstanbul'da doğup büyümüş azimli,çalışkan bir kadın. İstanbul'un en büyük hastahanesinin güzide kalp cerrahı,doktor Roza'sı. 🍁 Planladıkları bir hayat onları bir araya getiremezdi. Getirse bile onlar istemezdi. Baran evleniyordu. Sevdiği kadın ile mutlu bir yuva kurmaya hazırlanıyordu. Roza doktorluk hayatında yeni bir o kadarda iddialıydı ve büyük kariyer hedefleri vardı. Bir de kendisini canından çok seven sevgilisi. Fakat hayat biz planlar yaparken başımıza gelenlerden ibaretti. Kendi irademiz ile kurduğumuz hiçbir plan kaderimizin önüne geçemezdi. Ve Kader; Onları bir araya getirmeye kararlıydı. Hem de çok kötü şartlar altında. Roza,Baran ile tanışacaktı, ona sevdiği kadının ölüm haberini vermek için. Baran,Roza'nın peşini bırakmayacaktı. Sevdiği kadının ölümüne sebep olduğu için. Fakat yine habersizlerdi. Onlar ölümün pençesinde dolaşırken, kader son kozunu oynayacaktı. Ve yapılan hiçbir plana dahil olmayan,ortaya ateş gibi düşen bir evliliğe kurban gideceklerdi. •Yayımlanma tarihi : 31/08/2018

Fırtınayı sever misiniz? Kararan havayı ,öfkesinden ağaçları döven rüzgarı, camlara acımasızca vuran yağmuru ? Sevmezsiniz değil mi? Ama Behram sever. Çünkü fırtına o. Yıkım o. Öfke o. Behramdan sadece kaçabilirsiniz. Tabi o izin verdiği sürece. Siz onun dingin rüzgarından bile şüphe etmelisiniz. Tedirgin olmalı, asla gardınızı indirmemelisiniz. Çünkü ona kapılırsanız onun tarafından öldürülmek için dua edersiniz. Ama siz Behramı yazın yağan yağmur gibi seveceksiniz. Ama aranızda hep bir şemsiye olacak. Ona kapılmamak için. Onda kaybolmamak için...

Doğu Anadolu Bölgesinde yaşanmış gerçek bir olayın kurgusu olan ZELİŞ, ölen kocasının Kardeşi ile evlendirilmek zorunda kalıyor, ZELİŞ 'in bu zor hayatında hem köy baskısı hemde Salih'le olan çarpıcı evliliği ele alınıyor. TÜM HAKLAR SAKLIDIR. 2019

"Korhan git artık." Dudaklarından dökülen sözler ruhuna ağır geliyordu. "Kıyamıyor musun ona." Adamın sözleri birer zehir gibiydi. Korhan iğrenerek dudaklarını ayırdı. "Kıyamadığın için mi yok sayıyorsun sana yaşattıklarını!" Korhan artık ne söyleyeceğini şaşırtmıştı. Bedeni bir enkazdan farksızdı. Hâlâ nasıl birşey yok diyebiliyordu. Hicran adamın sözleriyle istemsizce gülümsedi. "Sen ne biliyorsun be!" Dudaklarının arasından çıkan ses oldukça sert ve toktu. "Sen benim neler yaşadığımı nerden biliyorsun!" "O cehennemden kurtulmak istemedim mi sanıyorsun?" Gözünden akan bir damla yaş çenesine doğru süzüldü. "Kaç kere polise şikayet ettim. Yalvardım! Beni canımdan edecek dedim anlamadılar!" Yüzünü kapatan uzun sarı saçları kadını daha kötü gösteriyordu. "Evime bir kere bile polis gelmedi. Ama öldürülseydim işte o zaman evimden çıkmayacaktı polis!" Boğazına takılan öyle büyük bir acı vardı ki, dudaklarını araladığı anda dökülmeye başlayacaktı sanki. "Yalnızca iki gün, o bana yaşattıklarını yalnızca iki gün nezarethanede kalarak ödedi." Korhan kadının gözlerindeki geçmişin acı yansımasıyla yutkundu. Boğazında öyle büyük bir acı takılmıştı ki, canının yandığını hissetti. "Sonra ne oldu biliyor musun?" Hicran'ın dudaklarını acı dolu bir gülümseme kapladı. "Dağıttığı suratıma yeni yaralar ekledi. Beni öldüresiye döverken neredeydi mazlumun yanında olacak devlet!" Hicran acıyan canını daha fazla gizleyemedi. "İnsanların o yere göğe sığdıramadıkları adalet neredeydi!" "Ben bu cehennemden kurtulmak istedim, ama kurtulmama izin vermediler."

Psikopat#1 ( Ölüler dirileri eğitir. ) Korkuyla beslenen bir adamın ve her şeyden korkan genç bir kızın umut dolu hikayesidir ! 🥀 Zihnindeki düğümleri size ilikleyecek kadar zeki bir adam... Saçlarının çocuk bukleli uçları , rahmine dolanarak mütemadi acıyla göz kapaklarını indiren bir genç kız... 🥀 " Bunu giymeni istiyorum. " dedi fısıltısı içimi yakarken. Gözlerimi kapadım. Ciğerlerimi defalarca kez havayla doldurup geri verdiğimde yasaklı bir mahkumun özgürlüğüne izin veriyormuşum gibi hissetmiştim. Elbise çok güzeldi. Benden bile çok güzeldi. Benim rengimdi. Onun beni buladığı renkti. Kan kırmızısı... Kaderimin al yazısı... 🥀 " Suyun içinde yanan ateş gibiydik. O kadar anlamsız. " ( Ağır psikoloji içerir. )