Önyargılarla dolu bir sevgi masalı..

"Nasıl yani? Bunların hepsi, herşey.. Basit bir yalan mıydı?" derken sinirden alev alev yanan yanaklarımı ıslatmak için bekleyen gözyaşlarıma zar zor engel olabiliyordum. Kocaman dudaklarına sürdüğü kırmızı rujuyla yeterince rahatsız edici duran kadın robotvari sesiyle konuşmaya başladığında söylediklerinde ciddi olduğunu anladım. "Lanet olsun! Bahsettiğin şeyler benim bütün hayatım be!" - Nasıl hissederdin?

Okumadan geçmeyin. Başta ne olduğunu anlamayabilirsiniz. Veya neden bu etiketle yayımladığımı. Takipte kalın.

Kapalıysan uzaklaş ! Anlamazsınız siz mevzu derin. Derdiniz ne sizin ? Sadece şekilden ibaretsiniz. Hepsi bu. Hadi uzaklaşın şimdi. Ya da ... Cesareti olan kalsın bakalım ! --------------- Kalemimin ucu sivri Sözlerim dobra Gerçekler acımasız Var mı cesaretin ? Uzaklaş şeklin bozulur Gelecek misin ... Tamam sen bilirsin

Kafanızda kurguladığınız hayaller gerçek olsa ne yapardınız? Sanal bir ilişkiye ne kadar dokunabilirsiniz? "Neden benimle uyuyorsun?" "Çünkü hiç bir çıkarım yok" Birine kilometrelerce uzakken, bir o kadar yakın olunabileceğini o gün anladım. Bunu kelimelere dökemem ama hissediyorum. * Her insanın iki yüzü var; günün gecesi, ayın güneşi. Her kalbin iki canı var, biri teninde atar biri ruhunda. Her gözün iki rengi var biri siyah biri beyaz. Zıt göründükleri kadar da yakın birbirine, muhtaç. Bu hikayeyi seveceksiniz. Çünkü her kötülüğün bir sebebi var.

Tevafukları okuyan bilir... Hayat bir kaç tevafuktan oluşur. Kimi zaman bir otobüs bileti, kimi zaman sürgün gibi hissettiren bir yatılı okul, kimi zaman görüntüsünden dahi rahatsız olunan bir sıra arkadaşı... Gülsüm ve Zehra'nın hikayesi bundan ibaretti işte. Birkaç tevafuk :) Hiç olmayacak şekilde tanıştılar. Allah subhanehu ve teâlâ yollarını birleştirdi. Evlatlarına kardeş sevgisini hissettirdi. Eşlerini dost etti. Zehra ve Gülsüm çocuklarını bir çatı altında iki aile büyüttüler. Zehra'yla Gülsüm'ün hikayesini kâh gülerek, kâh ağlayarak, kâh yeni bölüm atmadığım için bana kızarak okudunuz. Şimdi sıra tevafuklar-2'de... Umarım tevafuklar gibi kalbinize dokunan kelimelere yer verebilirim bu hikayemde. Herşey besmeleyle başlar; Bismillahirrahmanirrahim. -Rahman ve Rahîm olan Allah'ın adıyla...-

"Tozlu rafların arasında unutulmuş kitapların satırlarında geçen kelimelere aşığım ben. O kelimelerin masumiyetine aşığım; hissettirdiklerine aşığım. Sıradan bir adamı şair yapan, aşık yapan kelimelere aşığım. O kadar.." Bütün sınıf şaşkınlıkla bana bakarken öğretmenin gösterdiği yere doğru ilerledim. Tam sırama oturacakken yan taraftaki sıradan bir ses geldi; "Bakalım onlar da sana aşık mı?" ...

Zehra hayatını değiştirecek kararlar verirken de en büyük destekçisiydi Gülsüm. İşte bu Allah için sevmekti.. Peki bir insanın hayatı bu kadar kısa bir sürede en fazla ne kadar değişebilirdi? Zehra ve Gülsüm'ün başına gelenleri okuduktan sonra bu konu hakkında fikirlerinizin değişeceğinden eminim..

Bir Bomba Ol ve Patla Kafirin Omurgasında!