"bir şey diyeyim mi, biz var ya, seninle çok iyi olurduk." omega kim taehyung ve onun dolandırıcı ev arkadaşı alfa jeon jungkook. - 02.06.2024 for you @jeonvth

bu kadarı nefretin, aşktır what if he's written 'mine' on my upper thigh only in my mind?

bir öpücük kadar kolay bir cevap bulacağız fantastik evren

"O Lucian Jungkook Jeon'du. Ruhunuzu ürpertecek kadar soğuk ve ancak bir şeytan kadar masum görünüyordu fakat yine de avuçlarına kalbinizi seve seve emanet ederken tereddüt etmezdiniz." Bu kitap cadıları ele alan fantastik bir kurgudur. Bölüm uzunluğu 4.5- 6k arasında değişmektedir. Başlangıç Tarihi: 15.06.2022

faustusjj Şimdi yalnızca, silikleşmiş bir anıdan ibaretsin.

❝Park Jimin güzeldi ama Kim Taehyung o kadar güzel değildi.❞

Taehyung, Jeongguk'u gerçek bir şeytan yapacaktı. !semekook¡

Taehyung, en yakın arkadaşının abisini sürekli rüyalarında içine davet ediyor, uykusunda ismi ile geliyor, ona baktıkça kıvranıyordu. Bu nedenle utancından yüzüne bakamadığı Jungkook'tan olabildiğince uzak durmaya çalışmıştı lakin, büyüğünün ondan uzak durmayacağını ve neden kendisinden kaçtığını sorgulayacağını düşünmemişti. Tek istediği dövmeli parmaklarının belinde, dudaklarının boynunda gezinmesi, içini kendi rengine boyamasıydı. Bacaklarının üstünde sekmek, boynuna sarılmak ve ismini bağırmak istiyordu. İlgisine muhtaçtı, daha önce hiçbir şeye muhtaç olmadığı kadar hem de. Bir yasağı çiğnerken hiç bu kadar zevk almamıştı. [190121]

"Peki sen en çok hangisine binmeyi seviyorsun?" Gülen gözlerimi çarpışan arabada kahkahalarla eğlenen hayat dalımdan çekmiş, yanımdaki varlığını bir an olsun unutturmayan latif bedene çevirmiştim. Sorduğu soru hızlı esen bir rüzgar gibi gelmiş ve giderken de tüm neşemi götürmüştü. Güzel ve keskin görünen yüzü merak ibaresini en derinlerine gömmüştü yine ama biliyordum, merak ediyordu benimle ilgili her şeyi, benim onunla ilgili her şeye olan aç merakım gibi. Bir süre güzel yüzünü yandan izlerken düşündüm sorusunu ama herhangi bir cevap oluşmamıştı zihnimde o yüzden kendime makul bir cevap aramak için lunaparkta gezdirdim bakışlarımı. Ben hangisini severdim? Bilmiyordum. Lakin gözlerim dönüp dolaşıp tekrar ortaki ışıklı atlıkarıncalara ilişti. Buna bir sempatizanlık diyemezdik belki ama atlıkarıncalar her zaman ilgimi çekmişti, her geldiğimde. Bana hayatımı anımsatıyordu atlıkarıncalar. Buruk, acı tebessümümü temsil ediyordu. Üzerinde unutulmuş bir çocukluk ya da bana anımsattığı acılar silsilesi yoktu ama ışıkları sönerken onunla birlikte kaybolmuş; anılar, yarım kalışlar, yaşanmamışlıklar, genç bir çocuğun heyecanının ve umutlarının sönüşünün tiyatral bir gösterisini oynatıyordu benim için. "Sanırım, atlıkarıncalar..." Dedim kararsız yüzümü tekrar ona çevirirken, yandan gördüğüm güzel yüzünde muzip bir tebessüm belirmişti. "Ah güzel çocuk Taehyung." Dedi tebessümünü silmediği yüzüne yavaşça bana çevirirken, "Seni tahmin edebilmek, seni okuyabilmek beni o kadar mesut ediyor ki, buzdan kalbimi eritiyorsun." Sözleri kalbime zarardı, bakışları ruhuma zarardı, varlığı bedenime zarardı. Benim merhemim bana zarardı. "Sana aşkın soft pembesini sunamam belki ama, alevli kırmızısıyla her şeyi unutturacağım." -11.11.2020 -....

"Nereye gidersen git." dedi değişik bir ses tonuyla üzerime yürürken. Ve ardına sığındığım tüm eşyalar, onun emrinde havalanarak uçup gitti. "Benden kaçamazsın." Kapak: raisshi ♥️