Deniz 21 yaşında annesini, babasını ve ablasını trafik kazasında kaybeder. Ailesinden geriye sadece yeğeni kalır melek 4 yaşında annesi öldüğü gün teyzesine anne derse ve babası meleği almaya gelirse. Deniz ne yapacak ya babasından kalan evden taşınacak mı? Ya da yeğeni meleği ailesinden kalan değerlisini babasına mı? Verecek. O tutanacak bir dal arıyor doğru dala tutunup hidayete erecek mi?

İp atlarken geldi baba bildiğim amcam yanıma. Örgülü saçlarımın üstüne kırmızı bir yemeni attı. Gözleri yaşlıydı. Onu hiç gözleri yaşlı görmemiştim. İç yeleğinin cebine elini attı ve altın köstekli saatini çıkarıp, avuçlarıma bıraktı. Bunu bana, evime döneceğimde vereceğini söylemişti. "Artık gitme vakti kızım." dedi amcam. "Nereye?" diye sordum. "Eve mi? Ama daha erken amca. Arkadaşlarıma söz vermiştim." Amcamın güçlü yüzü daha da soldu. Sakallarını kardı ve sarığını düzeltti. Canı bir şeye sıkılmış gibiydi. Onu teselli etmek istedim. Elimi uzattım ama o, geri çekildi. "Artık oynamayacaksın kızım. Artık benim evimi de, evin bilmeyeceksin. Kocan olacak. Onun evini çekip çevirecek, ona kadın olacaksın." Kadın olmak? Ama kadın anne bildiğim yengeme denirdi. Kadın, kocaman bedenlere denirdi. Kadın kocası olan kişilere denirdi. "Seni everdim Zelal." dedi amcam çatallı sesiyle. "Bugün nikahını kıyacağız. Kocan ve kayınbaban seni bekliyor." Evlenmek... Bu mümkün müydü? Ben daha 14 yaşındaydım. Ve bir adamın, karısı olacaktım. Bilmediğim ama çok sonra öğreneceğim bir gerçek de vardı. Bu, benim ilk evliliğim olmayacaktı. ... Yaşanmış bir hayattan esinlenerek yazılan bu hikayede isimler ve kurumlar tamamen hayal ürünüdür. Bu, bir çocukgelin hikayesidir.

"Köyün en güzel kızlarındandı Ayşe. Daha yaşı 16 olmasına rağmen isteyeni çoktu tabii. Ama o istemezdi kimseyi. Kalbi başka bir erkek için atarken yâr olabilir miydi hiç kimseye? O da istemedi tabii hiçbir görücüyü, ama hayat ne Ayşe'nin istediği gibiydi ne de artık ona adaletli davranacaktı. Cemal, Mustafa ve İlyas... Ayşe'nin hayatını değiştirecek üç adam. Bakalım güzel Ayşemizin başına neler gelecek?" Gerçek bir hayat hikayesi anlatacağım bu kitabımı inşallah beğenir ve desteklerinizi esirgemezsiniz. İlk yayın tarihi: 18.12.2017

Ayşe , hiç bilmediği bir ülkeye görücü usulu bir evlilikle gelin gider . Sürmeneli Ayşe artık Alamancı olmuştur .

Bu şekilde yazılmış ilk töre kitabıdır. Kitap yazıyor olmam, okumuyor olduğum anlamına gelmiyor. Çalıntı bilgi dahilinde gerekli kuruluşlara başvurulacaktır. Lütfen çalıntı eser yapmayın. ~DİLHUN~ Neydi anlamı? İçi kan ağlayan. Onun içi kan ağlıyordu. Ailesinin ölümünü bir telefonla almış, onlarla düzgün bir zaman geçirememişti, bile. Sadece kendini düşündüğünü, gereksiz yaramazlıklar yapıp onları üzdüğünü yeni anlamıştı. O sadece kendini düşünen patavatsızın tekiydi. O Hifa idi. Geri kalan hayatını Mardin/Midyat'ta geçirecek kızdı. Yazmaya başlama Tarihi= 23.10.2017 Yayım Tarihi = 11.02.2018 #Berdel - 40 / 31.01.2018 #Hifa 2 / 23.02.2019 #Duygusal - 4500 içinde #108 29.03.2019 - #84 09.04.2019. - #37 22. 06.2019. - #47 28.06.2019 - #28

ASKIDA / Hani her insan kendi hayatının baş rolüdür diye bir söz var ya. Her insan kendi yalanlarının baş rolüdür. Hayat doğru yazılır. Yanlış yaşanır... \/\/\/\/\/\/ "İsmini neden sevmediğini anladım Hifa." dedi önümde diz çökerek. "Neden?" diye sordum. Bu kadar yakınımda olması tuhaftı. Hep mesafe olurdu bizim aramızda. "Doğduğunda ismini kulağına fısıldamamışlar sana. Benimsememişsin. Kabul etmemişsin bu güzel ismi. Ezan okumamışlar sana fısıltıyla. " Saçlarımı geri attı ve kulağımı ortaya çıkarttı. Hayır.. hayır. Bu kadar yakın olmamalıydı. Bana göre sorun değildi ama o, sorun olurdu onun için. Dudaklarını kulaklarıma yaklaştırdı. Yumruklarımı sıktım. "Allahu Ekber, Allahu Ekber." diye fısıldadı. Gözlerimi yumdum ve yutkundum. "Selim?" diye fısıldadım. Dinlemedi devam etti. En sonunda, "Hifa." diye fısıldadı. "Hifa." "Hifa." "Senin ismin Hifa, güzel kız."