Bak
89 stories
Ateş Böceği by Yelomi
Yelomi
  • WpView
    Reads 1,358,117
  • WpVote
    Votes 91,481
  • WpPart
    Parts 45
"Biliyorsun," dedi genç kız gözleri korkudan yuvalarından fırlarken. Adamın yüzünde tehlikeli bir gülümseme oluşmuştu. Bu gülümseme ile genç kız cevabını almıştı. Dağınık saçlarını yüzünden çekerek siyahlar içinde ki adama korkuyla bakmaya devam etti. Belki de şu an son saatleriydi ve bunu düşünmek bile genç kızın çığlık çığlığa bağırmasına neden olabilecek bir durumdu. "Bak..." dedi kararlı bir ses tonuyla. Küçük bedeni titrerken, açıklama yapması takdire şayandı doğrusu. "Ben bir insanım... İnsanların yaşama hakkı vardır. Her insanın..." dedi ve sonra doğru fısıldayarak "Suçlu dahi olsa," diye ekledi. Kadının sözleri üzerine adamın gök gürültüsünü aratmayan sesi gecenin sessizliğini bozdu. "Sen Aslan'ın inine girerek yaşam hakkını kaybettin ateş böceği..."
ÖDÜL by ddemirkan_
ddemirkan_
  • WpView
    Reads 2,084,136
  • WpVote
    Votes 53,064
  • WpPart
    Parts 36
Elis Las Vegas'a tatile giderken başına bunların gelebileceğini tahmin etmemişti. Ne mi oldu? Sevgilisi olacak adam kaybetmek pahasına kızı poker masasına koydu. Kız ne mi yapacaktı? Tanımadığı adam ile tek gece geçirecekti. Sevdiği adama güvenmenin cezasını çekecekti.. ♤♡♢♧♤♡♢♧♤♡♢♧♤♡♢♧♤♡♢♧ 'Bu geceki ödülüm sensin güzelim.' 'Vegas'ta olan Vegas'ta Kalır. Rahatla.' dedi ve dudağıma yapıştı. ☆▪AGAH&ELİS▪☆ NOT:Yetişkin içerik
Element: Gün Batımı (Kitap Oldu) by zeflemed
zeflemed
  • WpView
    Reads 127,653
  • WpVote
    Votes 6,364
  • WpPart
    Parts 40
Element Serisi, İlk Hikâye (Adı değişti.) Ahenk Serisi - Kristalize adıyla kitaplaştırıldı. Dünya üzerinde Tanrı'nın verdiğine inanıldığı bazı güçler ya da bazı insanlara göre lanetler vardı. Önceden dünyanın sadece dört elementten oluştuğu düşünüldüğü bu elementlere hükmetmesi için bazı insanlar göndermişti yeryüzüne Tanrı. Kimisi suya, kimisi ateşe, kimisi toprağa, kimisi havaya hükmetmekteydi. Kara büyücüler, bu güçlerin hepsine sahip olabilmenin tüm dünyaya hükmetmek demek olduğunu anladığında elementlerin sahiplerini avlamaya başladılar. Onlar için ne yazık ki, bir türlü bu güce sahip olamadılar. Yaptıkları büyüler bu güçleri geçici bir süre kullanmalarını sağlıyor ve özünü emdikleri elementten başka bir elementi almaya çalıştıklarında önceki elementin gücünü kaybediyorlardı. Sahip olduğu güçten ve gerçek ailesinden bir haber olan Claire yirmi yaşının getireceği güzelliklerin hayalini kuruyordu. İyi bir meslek için bolca çabalıyor, aynı zamanda ailesinin maddi durumuna katkıda bulunabilmek amacıyla çalışıyordu. Bu yaşın ona getireceği lanetin ne o farkındaydı ne de üvey ailesi. Masallar küçük çocukların hayal dünyasını geliştirmek için oluşturulmuş sonu mutlu biten küçük hikâyelerdi. 'Bir varmış bir yokmuş' diye başlar, sonunda kahraman başına gelen tüm kötülüklerden kurtulur ve sonsuza kadar mutlu bir hayat sürerdi. Bir varmış bir yokmuş ile başlayan bu masal ne küçük bir hikâye olacaktı, ne de sonsuza kadar sürecekti.
Amiyâne by asetiryaki
asetiryaki
  • WpView
    Reads 3,183,730
  • WpVote
    Votes 138,907
  • WpPart
    Parts 60
"Nefes aldım, herkesin suçu için ben nefes aldım." dedim ve gözlerimi açıp onun katı yüzüne baktım. "Ben sadece o cehennem evden kurtulmak için evleniyorum, bana aynı hayatı yaşatacaksan eğer bırak!" "Ben bir kadına vurmam." dediği anda kapı açıldı. Gözlerimin dolu olduğunu hissedip hızlıca sildim gözlerimi. İçeriye giren abim ve Hakan Bey bana şaşkınca bakarken hiç anlamadığım bir anda Kerim Ali konuştu. "Biz karar verdik." dediğinde abim kaşlarını çattı. "Neye?" diye sorduğunda Kerim Ali'nin arkası bana dönüktü ama dikleşmesinden abime sinirle baktığını düşündüm. "Hafta sonu..." dedi ve bana dönüp bileğimden tutarak beni yanına çekti. "Düğünü yapacağız." dediğinde şaşkınca ona baktım. O ise söylediklerini garipsememişti. Ama ben garipsemiştim; bir erkeğin şiddete başvurmadan koruyuşunu, bileğimi kıracak gibi değil de zarifçe tutuşunu... ~ Kerim Ali & Kumru
EYLÜL (Tamamlandı) by Hadadelamor90
Hadadelamor90
  • WpView
    Reads 6,680,310
  • WpVote
    Votes 306,546
  • WpPart
    Parts 77
Karısının ölmesiyle tüm dengeleri değişen ve kızının öğretmeniyle yeniden aşkı tadan bir baba ile aşkı hiç ummadığı bir adamda bulan bir öğretmenin öyküsü... Not: Mafya kitabı değildir. Yetişkin okurlar için uygundur. Yetişkin içerikli sahneler içerir. Ön yargılarınızı bir kenara bırakın ve hikayenin ilk bölümlerine göre hüküm vermeyin! Bu kurguda geçen kişiler, olaylar ve kurumlar tamamen hayal ürünüdür. Başlama Tarihi: 16.06.19
Göldeki Ev (Kitap Oldu) by 95busra
95busra
  • WpView
    Reads 196,039
  • WpVote
    Votes 19,094
  • WpPart
    Parts 91
Hikaye tamamlanmıştır.🎈 @otantikkitap bünyesinde artık raflarda! Ön okuma olması açısından ilk altı bölüm bırakılmıştır. Diğer bölümler sözleşme gereği kaldırılmıştır. Özlemek sadece bir duygudan ibaret değildi. Geçmişinde ciddi travmalar yaşayan Baria, yeni başlangıçlar için göl kenarında bir eve taşınır. Başta her şey olması gerektiği gibidir; hayatında kolilerden taşan eşyalar, sık sık ziyaret eden dostlar ve yoğun iş saatleri vardır. Eskimiş bir tasmada bulduğu adrese yazdığı mektupla bir anda her şey tersine döner. Baria artık güvende değildir ve bunu düzeltebilmesinin tek bir yolu vardır: Kimi özlediğini bulmak zorundadır.
Stockholm & Filofobi by Koreamin7
Koreamin7
  • WpView
    Reads 14,677
  • WpVote
    Votes 1,759
  • WpPart
    Parts 27
Stockholm Sendromu: Katiline aşık olmak. Filofobi: Aşık olmaktan korkmak. İki tür hastalık ve bu hastalığa sahip olan iki kişi. Birbirleriyle karşılaşırlarsa peki, ne olacak? Gelin Stockholm Sendromu ve Filofobi hastalığına sahip olan bu iki kişinin hayatlarında neler olacak birlikte görelim ^^ 01.06.2017 11.09.2017 Kapak tasarımı için @AURORA-hera teşekkür ederim ^^
MÜLHEM by Gamzekarrra
Gamzekarrra
  • WpView
    Reads 1,014,805
  • WpVote
    Votes 36,039
  • WpPart
    Parts 55
"Ben nasıl bir kadınım?" Sigarasını dudaklarının arasına götürüp, içine çekti. "Sen..." Düşünüyormuş gibi bir hali vardı. Heyecanla cevabını beklemeye başladım. "Sen eli öpülecek kadınsın...Efsa." Beni tam kalbimin ortasından vurduğunu bilmeden bu cümleleri söylemişti. Oysa ki bilmezdi ki ben onun her cümlesine aşıktım.
KARA BATAK by Se1enK
Se1enK
  • WpView
    Reads 424,918
  • WpVote
    Votes 31,709
  • WpPart
    Parts 48
Kapkara gözleri dikkatle kısılıp üzerimde durdu. Şiddetle yutkundum, oydu. "Tanımıyorum." Beni baştan aşağıya süzdükten sonra dudakları bir gülümsemeyle gerildi. "Ama tanımak isterim." Sınıfta kopan şamata ve kızaran yüzümle hala lisede gibiydim. Ama değildik. Sadece bir kaç mevsimde on yaş büyümüştüm. Etrafımı kara bir kış kaplamıştı. Sert ve çetin geçeceği belli hayatımın, onu tekrar gördüğümde yeşereceğini bilemezdim. Not - Klişelere inat bir hikayedir... Kapak @gumusprenses - 20.01.2018
VERA İLE VAHA by kariabenam
kariabenam
  • WpView
    Reads 7,887,634
  • WpVote
    Votes 361,549
  • WpPart
    Parts 61
!!! +18 "Geçmişin bana ait," dedi ve kulağıma yaklaşarak fısıldadı. "İstesen de beni unutamazsın." Geçmiş can yakar. Yıllar sonra karşılaştığında bile. Fakat madalyonun iki yüzü vardır. Her şey çok güzel olabilirdi; onu tekrar görmeseydim. Henüz gençliğinin baharındayken, sevdiği adam tarafından acımasızca dünyası başına yıkılan Eylül'ün ölmekten başka hiçbir planı yoktu. Gözünü kapatıp teslim olduğu adam olan Vaha, onu bir başına ve yüzüstü bırakıp gitti. Yaşadıkları anların hepsinin acı bir hatıraya gömüldüğünü dehşetle izledikten sonra ardı ardına darbe aldı. Annesinden, babasından, ağabeyinden... Bir zamanlar deli gibi sevdiği Vaha, tüm hayatını ellerinden çalmıştı. Uykusunda gördüğü dur durak bilmeyen kabuslarla, uyandığında umutsuzluğun beslediği ruhunu huzura kavuşturmaya kararlıydı. Ta ki dünyanın en kibar ve anlayışlı adamı olan Özgür'le tanışana dek... Eylül, uzun yıllarının ardından onu unuttuğunu sanıp yeni hayatının taslağını çizdikten sonra Vaha ile tekrar karşılaşır ve fitilin ucu ateşlenir. Çaresiz, umutsuz ve bir o kadar da yasak aşkın pençesine girmemek için birbirlerini mahvetmek pahasına ikisi de mücadele eder. Eylül'ün doğru sandığı yanlışları tokat gibi yüzüne çarparken, gerçekler onu dipsiz bir kuyuya atar. Fakat yazgının kesin çizgisinden çıkmak ne kadar mümkün olabilirdi ki?