Menfaatlerle dolup taşmış ciğerleriniz. ansızın bir hoşçakal kurşununa,sarılıp veda ettim bütün sokaklarına. Ben artık seni sevmek istemiyorum. Ben artık bile bile canımı yakmana izin vermek istemiyorum. Ben artık her seferinde içimde seni aklayıp kendimi kırmak istemiyorum. Ben seni seven bir yürekle acı çekiyorum.

dökmeye niyetim yok içimi, zor sığdırdım zaten.

Buralarda sokaklar denizlere çıkmaz 🍻🌃 DİPNOT: BAZI ESKİ BÖLÜMLER KALDIRILIP YERİNE YENİ BÖLÜMLER EKLENMİŞTİR

Tumblr tadında sözler, fotoğraflar vb. ? |ALDIKLARINIZ İÇİN LÜTFEN YORUMLARA EMOJİ BIRAKIN| Cover by @iceblue_97

''Birlikte belanın içine batabileceğimiz kadar battık. Ve şimdi, seni bırakmayacağım... Benimle misin?'' --- Zeynep, kendini yeni okuluna başladığı ilk gün bir felaketin ortasında buldu. Okulu, salgın bir hastalık nedeniyle karantina altına alındı. Karantinanın akşamında ise kendini okulun karanlık koridorlarında bir kız öğrencinin cesedinin başında buldu. Üstelik yalnız değil, onlar da yanında... Mahşerin üç atlısı. Bu, sadece bedenleri değil ruhları da karantinaya alınan dört kişinin hikayesi. Bu onların özgürlüklerine ulaşmak için yaşadıkları esaretin hikayesi. Bu, birbirlerinin her şeyi haline gelen, birbirlerine gökyüzündeki son yıldız yanıp kül oluncaya kadar birlikte olacaklarına söz veren dört arkadaşın hikayesi. Bu mahşerin dört atlısının hikayesi. Şimdi, bizimle misiniz? "Bizim bedenlerimizi karantinaya almadılar. Ruhlarımızı karantinaya aldılar. Bizim ruhlarımız tanıştığımızdan beri karantina altında. Ne çıkabiliyoruz bu karantinadan, ne de birbirimizden ayrılabiliyoruz. Ruhlarımızı birlikte bir karantina altına aldılar, ve bizim bundan sonraki tek savaşımız bu karantinadan kurtulmak. Kurtulduğumuzda bile birlikte olacağız, ama özgür olacağız. Savaş bitti, ve biz sağ kaldık. Savaş bitti, ve biz hala ayaktayız."