"İstemiyorum dede. Ben daha küçüğüm istemiyorum. " "Dün yüzükler takılırken aklın neredeydi Dilan hanım." "Evlenmeyeceğim." Kelimenin dudaklarımdan çıkması ile kendimi yerde bulmam aynı saniye dilimi arasında olmuştu. Dedemin tokadı konakta duvardan duvara çarparken dudağımdan bir damla kan yerde yerini almıştı. Ben ayağa nasıl kalkacağımı düşünürken Aşiti ağanın sesi kulaklarımda yankılandı. Tokadın şiddeti ile olmayan sesleri duyduğumu zannederken ikinci bir ses ile hayal olma olasılığı ortadan kalkmıştı. "Dilan " Sesi kulaklarımda yankılanırken ben ne diyeceğimi düşünürken o kolumdan tutarak beni yerden kaldırmış ve kanayan dudağıma gözleri kaymıştı. Sinir bir sis gibi gözlerini sararken tüm hırsı ile dedeme dönmüştü. "Sen ne yaptığını sanarsın Berzan Ağa? Benim nişanlıma nasıl vurursun ?" "Bu ne hadsizlik Aşiti Ağa ? Benim konağımda bana hesap mı sorarsın ?" "Dilana vuramazsın. Vurdurtmam." Aşiti ağanın sinirle sıktığı kolum kendini belli ederken dayanamamış kolumu oynatmıştım. Yüzümün acı ile girdiği durumu farketmiş olacak ki kolumu serbest bıraksada beni yanına çekmişti. Gözlerimde beş saniye oylanmış ve tekrar dedeme dönmüşken dedem tüm hiddeti ile bağırmıştı. "Dilan evlenmek istemediğini söyler. Sen de bilesin."

Sert acımasız herkesin korktuğu bir adam saf güzel nazik bir kız yolları kesişir aşk olup üstüne birde evlenip çoçuk yaparlarsa ve bunu ailelerinden saklarlarsa ne mi olur gelin görelim Mirzanın ezelin hikayesi 10. Bölümden sonra geçmişe dönecek ve tanışmaları evleneleri konu alınacak Küfür ve +18 içerik mevcuttur Herhangi izinsiz kopyalamada yasal işlem başlatacağım...

Gecenin karanlığı onun tenine işlemişti. O katran karası gözleri ile beni bu saplantısına mahkûm edecekti. Canımı çok yakacaktı belki ama yine de parmak uçlarına bağlanmış bir kukladan farksızdım. Onu istiyordum sonsuza kadar her şeyi ile... Beni kendi yarattığı karanlık dünyaya saplantılı bir şekilde çekiyordu. Ona karşı gücüm bir meltem rüzgarından farksızdı. O ise bir fırtınaydı... {⚡} Bu o yaralı adamın hikayesiydi... Küçük kızı koruyacak tek şey adamın kanıydı ve adam kanının her bir damlasını kızın saçlarının zerrelerine damlattı ve de sonunda küçük kız kan kadar kızıl saçların sahibi oldu. Adam ise kan yerine katranı damarlarına hapsetti. Bunun sonucunda adam küçük kızının hayallerini süsleyen "gamzeli çocuk" ünvanından kovuldu. Adam acı ile yeni bir yaratık yarattı ve onun adını YAĞIZ YILDIRIM koydu. İşte bu hikaye damarlarında kan yerine katranı taşıyan canavarın, karanlık dünyasına hapsettiği kan kızılı saçların sahibi olan küçük kızının hikayesi... {⚡} SAPLANTILI BİR AŞKIN BAŞLANGIÇ HİKAYESİ... KİTAPTA YAŞ FARKI VE YETİŞKİN İÇERİK BULUNMAKTADIR. RAHATSIZ OLACAKLAR, YAŞI KÜÇÜK KARDEŞLERİMİZ VE BÖYLE KURGULARI SEVMEYENLER LÜTFEN OKUMASINLAR!! KİMSEYİ ZORLA OKUTMUYORUM!! BU KİTAPTA HİÇ BİR ŞEKİLDE KADINA-ÇOCUĞA - HER HANGİ BİR CANLIYA ŞİDDET VEYA TECAVÜZ YOKTUR!!! BÖLÜMLERİN ÇOK SONRALARINDA SADECE +18 DAHİL OLACAKTIR O KADAR... Mottomuz - "Erkek" aldatır! Her şeyine sadakatle bağlı kişi ise "Adam" dır...

Kanı bitene kadar içti dudaklarımı. Kanım bitene kadar içtim dudaklarını. Omuzlarından göğsüne doğru inen avuç içlerim tenindeki yaraların kabarıklıklarına çarpıyor, parmak uçlarımdan bir zehir gibi akarak zihnimin içine sızıp canımı yakıyordu. Güney dudaklarımızı ayırdığı an belimdeki elini gevşetti fakat beni bırakmadı. Aralık ağzından sızan nefesi tenime çarmaya başlamıştı. "Eğer bir gün beni buna pişman edersen..." derken gözlerindeki vahşet ağır bir şekilde önüme serildi. Oralar şimdi hep yangın yeriydi. "Önce dudaklarımızı, sonra kalplerimizi söküp atarım." Bu bana söylediği bir sözden ziyade kendine ettiği apaçık bir yemindi. "Bizden geriye ne bir iz, ne de mühürler kalır..."

Hikayemi yazmaya başlarken bu kadar ilgi göreceği hiç aklıma gelmemişti. Yıllar geçmesine rağmen binlerce hikayenin içinde hala zirveyi zorlamaya devam ediyorsa, bu sizlerin eseri. Tüm okurlarıma canı gönülden teşekkür ediyorum. İyi varsınız. 21/04/2022 Sevgi # 2. Sırada Tamamlananlar # 1. Sırada Hayallerine ulaşmak için çabalayan bir genç kız ve sevdiğine ulaşma çabasındaki bir adamın Berdel ile birleşen yolları. Hiç bir şey düşündüğünüz gibi olmaya bilir. Bu farklı bir Berdel hikayesi , okuyunca haklı olduğumu anlayacaksınız. İlk hikayem Adını Sonra Koydum da tanıştığınız, güzeller güzeli Berfe Lorin'in hikayesini hem hüzünlenerek hem de gülümseyerek okuyacaksınız.

Su gibiydi iki genç kız da. Öyle narin öyle güzellerdi. Birinin adı Zeynep'ti. Bakanlar gözlerini alamazlardı. Babasının en değerlisi, mücevheri, güneşiydi. Birde Mardin'in ağası vardı. Ömer Ağa. O bir şey isterse olurdu, kimse karşı gelemez gelmeye cüret bile edemezdi. Bütün aşiretlerin de Mardin'in de ağasıydı. Herkes bilirdi onun sözü sözdü. Adaleti kendisinden hep bir adım önde olan bir adamdı. ______________________________________________ "Berzan ağa vermezlerse kaçıracakmış seni hiç mi korkmuyorsun?" Kahkaha attı kardeş bildiği arkadaşının sözüne Zeynep. "Asla evlenmem onunla kaçırırsa da elbet yolunu bulur kaçarım kaçamazsam da canıma kıyarım yine de yar olmam ona." "Yine de bir düşünseydin babanın durumu zorda Paşaların oğlu o kurtarırdı sizi bu durumdan." "Sen delirdin mi Dilan asla evlenmem onunla dedim ya hem babam söz verdi okutacak beni. Değil Paşaların oğlu koskoca Mardin'in ağası Ömer Ağa bile gelse alamaz beni." Kararlılıkla konuştu genç kız kendinden çok emindi. İlerde çalıların arkasında biri daha vardı ama küçük kızın böbürlenerek konuşmasını kahkaha atmadan dinlemeye çalışan. Hele son sözlerini duyunca gözlerinde pırıltılar beliren. ---------------------------------- Diğerinin adı ise Dilan'dı. Korkusuz, cesur ve hep yüreğinin sesini dinleyen Dilan. Zeynep'ten daha zor bir davanın savaşını verecekti o. İki genç kız da Mardin'in ateşli topraklarında kendilerini bir anda hem var oluş mücadelisinin içinde bulacaklar hem de aşkın büyülü dünyasının içinde gururlarını kaybetmeden savaşı kazanmanın yollarını arayacaklardı.

Kızıl saçları dalgalandı. Parmaklarımı saçlarında gezdirdim usulca. O dolgun dudakları kıvrıldı. Ve güneş kadar parlak gülümsemesini sundu bana. Kalbim sıkıştı, sonra nabzım hızlandı. Ona "aykırı bir aşksın, küçüğüm. " dediğim günü anımsadım. Şaşkınca bakmıştı bana. Halbuki o da biliyordu sonumuzun böyle olacağını. Biz mutlu olmak için elimizden gelen her şeyi yapmıştık. Ailemizin bizim arkamızdan çevirdiği oyunu bilmeden. -Adel Levis

Velet! Dur bakiim hişt! Kime diyorum ben .....ay ısırdı... Kızı tuttu silkeledi .hala çırpınmaya çalışıyor.Artık iyice sinirlenmişti,emretti. Yeter !kıpırdamayı kes!dişleri birbirine vurana kadar sarstı.kız gözlerine odaklanıp aniden sakinleşmişti. Korktuğunu biliyorum, Kızı kucağına çekip ensesinden ve sırtından sabitleyip vücuduna bastırdı sıkıca Hareket etme de canını yakmayayım Kızı atabiner gibi kucağına oturtmuştu,kalbinin küt küt atışını göğsünde hissetti,Emre yanlarına oturmuş kıza eğilmişti Kıpırdama da iğne kırılmasın fecı acı çekmişsin zaten .o cesur kızı nereye soktuysan bul çıkar meleğim,ağabeyin yanında merak etme.... Hemşire ilk iğneyi yaparken Ayse yüzünü çevirip Mehmet'in göğsüne bastırdı oradan konuştu..... Emree ?... Emre .....ayy!!!..bitimi? Bitti mi diyorum Ayyyyyy!..... Kadın ikinci iğneyi yapıp çekildi Bıtti. Bıtti Bittiiiii.....üfle abisi üfle.....kızın çığlıgıyla birlikte sesi kesildi omuzları sarsılmaya başladı.

"Bunlar senin izin "dedim yüzümde zamanında bıraktığı cam parçacıklarını izini göstererek. "Mutlu olman lazım beni nasıl öldürdüğünü kafayı sıyırmamda bana öncelik olduğun için "dedim gülerek ve gözümden akan yaşı silerek. "Sarhoşsun "dedi o kadar söylediğim cümlelere karşılık bunlara demesi sinir katsayımı arttırırken. Elimde tuttuğum kristal bardağı ona fırlatıp. "Canın cehenneme "dedim. umurumda değildi artık.

"Kardeşlerine dokunmalarına izin vermeyeceğim, Ayperi." Genç kızın gözlerinde parlayan umut ışığıyla kalbi sıkıştı Atahan'ın. Az sonra söyleyeceklerinden sonra meftun olduğu gözlerdeki umudun yavaş yavaş solmasını izlemeye yüreği el vermiyordu. Daha söylemediklerinin ağırlığıyla gücü azalmıştı. Geniş sırtını kıza çevirip derin bir nefes çekti içine. "Tek bir şartla!" "Ne isterseniz yaparım Atahan bey. Yeter ki beni kardeşlerimden ayırmalarına izin vermeyin." Dedi titreyen sesiyle. Hırpalanmaktan yırtılan elbisesi ve yara bere içinde olan bedenine rağmen iki kardeşine de sıkı sıkı sarıldı. Her ikisi de az önce yaşadıkları saldırıyla sus pus olmuşlardı. Kardeşlerinin gözlerinde gördüğü korkuyla içi yandı. Onları zalim amcalarından korumak istercesine sıkı sıkı sinesine bastırdı. Dış kapının daha sert yumruklanmasıyla korkuyla kardeşlerine daha çok sarıldı. Amcalarının bağırış seslerini duymamak için kulaklarını kapatmak istiyordu Ayperi. Hıçkırık sesleri Atahan'ın kulağına gelirken hissettiği vicdan azabıyla gözleri doldu. Avucunu yumruk yapıp ısırdı tüm hırsını çıkarırcasına. "Karım olmanı istiyorum!" Ortama bomba etkisi yaratan sözlerle her ikisi de sarsıldı. Bu sefer odada ikisinin sert soluk sesleri yankılanıyordu. Ayperi şaşkındı, Atahan ise darmadumandı. Çaresiz bir kızı sırf duygularını tatmin etmek için kendine mecbur bırakmıştı. Yaptığının adice olduğunu biliyordu ama ilk kez yüreğine yerleşen bu aşkı, kaybetmek istemeyecek kadar bencil bir adamdı. Burnunu dikleştirerek devam etti sözlerine, "Eğer benimle evlenmeyi kabul edersen amcalarının Kars'ın sınırlarından girmelerine bile izin vermem."