Hayatımın hiç bir anlamı yok. Rüzgarda savrulan kuru yaprak gibiyim. Ama Siyah Odalar beni içine aldı artık, gerçekler bir bir ortaya çıkıyor. Şimdi varolma vakti. Şimdi 'kan' vakti...

Gözyaşlarım sel olmuşken, öldüm derken kuytularda, Geldin tuttun ellerimden uykularda. Sözler yeter mi anlatmaya sevdiğim; Ben seni seninleyken bile özleyeceğim...