-yorumlarda spoiler olabilir- "Sevmezler Öğretmen Hanım. Burada öğretmenleri sevmezler. Acımadan öldürürler seni, Aybüke Öğretmen'i Necmettin Öğretmen'i şehit ettikleri gibi seni de şehit ederler. Acımazlar, gözlerini bile kırpmazlar. Hiç mi acımıyorsun canına? Daha dün vuruldun, daha dün yandı canın!" "O zaman sen de acımıyorsun Komutan canına." dedim titreyen sesimle. Kaşları çatıldı. Benden bu çıkışı beklemediği kesindi. "Benim görevim bu." dedi dümdüz bir sesle. "Benim görevim de bu. " dedim duruşumu daha da dikleştirerek. "Görevini yapacak daha güvenli yerler bulmalısın kendine." Alaycı bir gülüş kondurdum yüzüme. "Buradayım komutan. Burada kalacağım. Alınacak karar senin fikrin doğrultusunda olsun ya da olmasın ben burada kalacağım. Gerekirse o çocuklara tek tek evde eğitim vereceğim ama başaracağım. Ne sen ne de bir başkası buna engel olamayacak!" - Vatana sevdalı kadınların ve adamların hikayesi... 2 yıldır atama bekleyen genç bir öğretmen. Doğu'dan başka yerde görev yapmak istemeyen genç bir asker. İkisi de inatçı, ikisi de vatana aşık. Birisi özgür ruhlu diğeri tutsak. Ya birbirlerine de aşık olurlarsa? Dengeler değişir miydi? Aşka yenilen düşmana da yenilir miydi? Aşka yenilen ölür müydü? Aşka yenilen mutlu olur muydu? Ağlar mıydı, üzülür müydü? Yoksa aşka yenilen sadece aşık mı olurdu? Bu kurgunun gerçek kurum ve kuruluşlarla hiçbir ilgisi yoktur.

Alparslan & Dilara ^ " Rahat dur, " deyip yanıma yaklaştı. Gözlerimi kapayıp karnımdaki acının geçmesini beklerken dudaklarımın üzerinde hafif bir baskı hissettim. Gözlerim aralandığında Alparslan konuşmuştu. " Dayanamadım. " " Gitme, " dedim. Söylediğine aldırmadan. Başını iki yana salladı. O kadar yakınımdaydı ki... Kokusu ciğerlerime bayramı yaşatırken her iki gözüne de hızlı hızlı bakıyordum. " Gideceğim, " dedi dudaklarıma doğru. " Hayır, " dememle benden uzaklaşıp kapıya doğru adımladı. " Katil olursan seni asla affetmem. Duydun mu Alparslan? Bir daha sana asla yüzümü göstermem. " ^ " Esas karakter kitaba 20. Bölüm de dahil oluyor. " Küfür içerir. KİTABIMDA REKLAM İSTEMİYORUM. YAPILAN REKLAMLAR DA SİLİNECEKTİR. ÇALINMA GİBİ BENZERİ DURUMLARDA HUKUKİ İŞLEMLERE BAŞVURULACAKTIR

Asaf Bedirhan 30 yaşında karısını kaybetmiş, ikiz kız çocukları ile yaşayan daha doğrusu onlar için yaşayan bir adam. Sevmeyi,mutluluğu ve de insanlara güvenmeyi ölen karısı ile çoktan unutmuştur. Bir daha sevmek ya da evlenmek hiç istemediği bir şeydir. Alvina Diclehan 25 yaşında genç bir kız. Evleneceği adamın gerçek yüzüyle karşılaşıp yıkılmıştı. Dalından kopan yaprağın akıbetini rüzgarın belirlediği gibi o da güvendiği dalından kopmuştu. Öksüz yetim iken bir de sevdiği adam tarafından böyle bir darbe almıştı. Hayalleri kağıttan yapılan bir gemi gibi suya değdiği an dağılmıştı , umutları mı onlar ise kagıttan yapılan uçak gibiydi işlevsizdi. Herşeye rağmen gülümseyen gül yüzü solmuştu o gün. O da Asaf Bedirhan gibi sevmeye kalbini kapatmıştı. Bu iki kalbin yolu bir gün aynı damarda kesişirse onların hayatı nasıl bir yol izler sizce. Eğer merak ediyorsanız hikayemin satırlarına bir göz atın derim...

(Wattpadde Alev adındaki ilk kitaptır.) Çok zeki ve çalışkan olan Alev'in elde ettiği başarılar herkes tarafından fark edilmişti. Yıllar önce öğretmenleri onun ne kadar iyi yerlere gelebileceğini öngörmüştü. Burslu olarak yurt dışına okumaya giden Alev, sekiz yılın ardından mahalleye dönmesiyle başlar her şey. Annesinin bir tanesi, abisinin miniği, tayfanın beyni, mahallenin kadın reisi... Herkes tarafından sevilse de tehlikeli düşmanları vardı. Onu takıntılı olarak seven ve intikam hırsıyla yanıp tutuşan kişilerin oynadığı oyuna kurban gitmişti. Her şeyini verdiği sözleri tutan, dürüst ve merhametli bir insan olması yüzünden kaybeden Alev, oynanan oyunu çözmeye çalışırken her taraftan farklı bir darbe alıyordu. İhanet, aşk, iftira, sırlar... Alev ve mahallesinde geçen olayları okumaya hazır mısınız?