Kaçması gerekiyordu. Kaçtı da. Fakat nereye gidecekti? Alfrida kaçınca öğrendiği şeyleri hiç öğrenmemek isterdi. Ancak öğrenmişti. Tahtın asıl sahibinin kendi olduğunu biliyordu. Peki düşmanına aşık olursa? Taht artık kimin olurdu? ... Blake, Alsirya Krallığının Veliaht Prensiydi. Krallık onundu. Ancak düşmanına aşık oldu. Peki artık ülke kimindi? Onun mu, aşkının mı? ... "Beni tutmakla tahtı alabileceğini sanıyorsan yanıldığını söylemem gerekir. Babam tüm ordu ile gelecektir ve sen de önceki düşmanlar gibi geberip gideceksin. Gram üzülmeyeceğimi bilmelisin." Alfrida güçlü bir kahkaha patlattı. Buraya kadar nasıl geldiğini bilseydi bu kadar güçsüz olmadığını da bilirdi. Ona şaşkınca bakan prense göz kırpıp kapıya ilerledi. Çıkmadan önce meydan okuyan bir yüz ifadesiyle ona baktı. "Önceki düşmanlar gibi değilim ve olmayacağım. Taht benim ve ben alacağım. Bunu hiç kimse, hiçbir güç engelleyemeyecek. Senin o askerlerin arkasına saklanan baban bile." Kurgu bana aittir.