"Vazgeç! hayatını seni sevmeyen bir kadına adama!" "O kadın sen sen eğer adarım,sen de adayacaksın her zerreni bana adayacaksın" dedi kemikli parmaklarının arasın da ezdiği saçlarımı yavaş bir şekilde öptüğün de .

"Seni sevmeme izin ver," diye fısıldadı. "Ver ki sana cenneti yaşatayım." _ Sevmek nedir bilmeyen Yavuz Seçkin, babasının yolundan giderek sevdiği kadını kendine tutsak eder. Hayatı acılarla dolu olan Esila Durukan, Yavuz'a boyun eğmemeye kararlıdır ve ondan kaçmak için her yolu dener. Yeni başlangıçlar yapıldığında ve pişmanlıklar yaşandığında ya her şey için çok geçse? Ya da her şey daha yeni başlıyorsa? Gelin bunu hep beraber öğrenelim. Esila ve Yavuz'un hikayesine sizde ortak olmak istiyorsanız, yukarıda 'Oku' yazan yere basmanız yeterli...

Tıkla ve keşfet. Uyarı: +18 kitaptır

Bu kitap bazı kitlelere uygun değildir sizi rahatsız edebilecek sahnelere sahip olabilir baştan uyarıyorum!! Cinsel içerik, şiddet vb olaylar içeriyor çok sık olmamak kaydıyla lütfen bunu bilerek okuyun!! Kendini bulunduğu durumdan kurtarmakla beraber ona bu olayları yaşatanları öğrenmek ve Atalay'ın elinden kurtulmak için yaşam mücadelesi veren Asya, hiç ummadığı bir adama aşık olursa... Onun her adımı karanlık ve kasvetli... "Neden buradayım?" diye sordum. "Ait olduğun kişinin yanındasın." "Bu bir cevap değil." "Sor. Bu bana soru sorabileceğin ilk ve son zaman." "Neden kimse beni bulmaya gelmedi." "Çünkü kayıp değilsin." "Beni kaçırdınız." "Bana ait olanı aldım." "Bana bir eşyaymışım gibi davranamazsın." "Nasıl davranmamı istersin?." dedi ve bardağını yudumladı. "Beni kaçırdın ve işkence ediyorsun." "Uslu dursaydın hiçbiri yaşanmazdı." "Kimsin sen?" "Tanıyacaksın." "Tanıyacaksın da ne demek oluyor! Benden ne istiyorsun?" dediğimde sesim titremişti alacağım cevap karşısında korku sarıyordu tüm bedenimi. "Sen artık bana aitsin." dediğinde zorla yutkunmuştum. Başıyla iki bacağının arasını işaret etti. "Geç ve üzerindekini çıkar." Yazar: İREM BEYKOZ Başlangıç tarihi: 13.03.2024 Bitiş tarihi: 23.05.2024

"Benden kaçamayacağını anlaman için daha ne yapmalıyım!..."

"Gel kucağıma." Dedi,derinden gelen hırıltılı sesiyle. Uzun bir süre sadece yüzüne baktım. Elini dizine vurduğunda bir kaç adımla önünde durdum. Belimden tutarak bedenimi kucağına doğru çektiğinde iri gözlerle gözlerine baktım. Gözlerinde olan şeytani parıltılar ile yutkundum. Cihangir, yanaklarımı tutarak âni bir hareketle dudaklarını dudaklarıma bastırdı. Bedenim anın etkisiyle kasılırken birkaç saniye dudakları dudaklarımda hareketsiz kaldı. Eli bel boşluğumu okşamayı bırakıp bedenimi bir çırpıda havaya kaldırıp oturma odasından çıktığında kollarımı boynuna sardım. Bundan sonra ikimiz içinde dönüşü olmayan bir yola giriyorduk... • Yetişkin içerik barındırmaktadır (+18) • • GENÇKURGU#3 | 06.11.20 acı#1 | 12.11.20 şehvet#1 | 04.05.23 evlilik#2 | 29.10.20 tutku#3 | 14.11.20 romantizm#4 | 03.11.20

"Zorla evlendik farkındasın değil mi?" dedim dehşetle. Umursamadı ve gözlerimin en derine bakıp, belimde olan eli belimi okşamaya başladı. "Evet karıcım. Gayet farkındayım." dedi.

Bir intikam savaşının ortasında filizlenen duygular özgürlük değil yıkım getirir... Ancak yasaklı bir meyvenin tadı zehir gibi bağımlılık yapar... Unutulan hatıralar, yalanlar, ihanetler ve kayıplar... Hiç geçmemesi gereken bir sokaktan geçip hiç görmemesi gereken bir olaya şahitlik eden Ladin, hayatının cehenneme dönüşeceğini bilemezdi. Bir günaha ortaklık etmenin bedelinin bu kadar ağır olacağını düşünemezdi. Uyuşturucu tüccarı Alaz Dizdar'a mahkum olup onunla çalışmaya başladığında hayatı tepetaklak olan Ladin, günahlarla dolu bir dünyada masum kalmaya çabaladıkça daha da dibe batar. Hiç beklemediği bir anda annesinin katilini bulmasıyla yüreğinde yanan intikam ateşi, Tartaros adlı cehennemden güç almaya iter onu. Ladin ilk başta yalnızca Alaz Dizdar'la savaşırken, birden bire hayatına dahil olan gizemlerle de savaşmaya başlamıştır. Peki Ladin bu savaştan kendini kaybetmeden çıkabilecek miydi? Bir beden, iki ruh ve bir yaşam savaşı...

kaygı olmadan hayat yaşanılır mı

Başparmağı avucumdaki ince yaraların üzerinde dolaştı. Tırnaklarımla kendime açtığım izlerin üzerinden geçti. Soluğum kesildi. Yaralar yanmadı, ama içimde bir şeyler alev aldı. "Bırak." dedim, sesimden nefret akıyordu. Bırakmadı.