Karanlık Lord'un bir Malfoy Prensesi'ne aşık olabileceğini tahmin edin... O kızın ise bir görev için düşmanı kendine aşık ederken ona aşık olması... Her şeye hakim olan bir Lord ufak bir kıza mı sahip olamıcaktı... -Isabella Narcissa Malfoy-

'' Evlenmek üzere olan bir kadına yüreyecek kadar saygısızsınız . '' dedim onun büyük ellerinin arasında kalan ince bileklerimi kurtarmaya çalışırken . '' Evlenmek üzere olan bir kadın benimle yattığında bende normal tepki veremiyorum doğal olarak '' dedi zümrüt yeşili gözlerini benim buğulu kahvelerimle birleştirdiğinde . Haklıydı onunla birlikte olmuştum , hem de saniyeler , dakikalar ve saatlerce . '' İkimizde biliyoruz ki o içki normal değildi . Asla 3 bardak ile devrilecek bir insan değilim . '' Yavaşça çıkardı yanaklarında sakladığı derin çukurlarını . Bir şey sakladığı her halinden belliydi . ...

Siz hiç siyah ve beyazın birbiri ile olan zıtlığını düşündünüz mü ? Yada bu zıtlığa rağmen oluşturdukları o güzel uyumu ?. Ne kadar tuhaf degilmi , birbirlerine bu kadar zıt oldukları halde , göz alıcı bir biçimde uyum içerisinde olmaları . Bu hikayenin üzerine bastıysan artık çıkamayacaksın demektir . Biraz eğlence ... Biraz hüzün ... Biraz neşe ... Biraz asker ... Sende ailemizden olmaya ne dersin ....???

Kesit; Gülümsedim. Ruhum acıyla bezenmişken ona gülümsedim. Sevdiğim karşımdayken ne yapabilirim ki. Gülümsedi. Karanlıkta bulunan tek bir ışık demeti altında koşarak ona doladım kollarımı. "Kıyamadığım. Söyle bana canını sıkan ne?" Sesi kulaklarımda can bulurken daha da çektim onu kendime. Ellerim özgürce saçlarında dolaşırken gözlerim doldu. Kafamı kaldırıp harelerine baktım. Bedeni anında kasılırken belimdeki eli sıklaştı. Dişlerinin arasından; "Kim. Kim doldurdu kahvelerini."Dedi sertleşen ses tonuyla. Yutkundum. "Sadece çok bunaldım. Nefes alamayackmış gibi hissediyorum. Baksana herşey üst üste geldi ve ben seni çok özledim." Dedim özlemle. "Gidelim buralardan bir süre. Sadece birbirimiz olalım. İster misin?" Dediğinde kafamı salladım. "Kıyamadığım. Parmak uçlarıyla bir kadın nasıl sevilir senden öğrendim. Hiçim ama her şeyimsin." Dedi şefkatle. Gözlerine baktım. Kirpiklerim titredi. İçim içime sığamazken mırıldandım. "Seviyorum nefesim." 🍷 🍷 Kitap bittikten sonra düzenlemeye alınacaktır. Başlangıç tarihi》04/12/2017

#WATTYS2016 KAZANAN HİKAYELERİNDEN BİRİ.

#1 Kehanet #23 Bilim Kurgu #2 Anka #13 Tarihsel Anka, Anka Kuş, Anka Ölüm ve Anka Kız bu isimler sadece tek bir kişiye aitti, herkesin korktuğu fakat savaşmaktan çekinmedi tek bir kişiye aitti. Ölümsüz olmasına rağmen onu öldürmeye uğraşanlar, kendi kuyularını kazıyordu, sebepsiz bir savaş uğruna yüzlerce, binlerce, onbinlerce insan ölüyordu. Sırf Anka Ölüm'ün gücüne ulaşabilmek için sırf onu öldürüp içindeki güce hakim olabilmek için... Sebepsiz bir savaş ve gereksiz yere ölen canlar... Anka'nın gücünü küçümseyerek ona başkaldıran Krallar ve Krallıkları sadece birkaç hafta dayanabilmişlerdi hemen ardından yok oluşlarını tüm Dünya izlemişti. Kimse onun gücüne erişemezdi o bile gücünün tamamını kullanmamışken ölen Krallıklar, kendilerini ne sanıyorlardı?.. Bir Anka ölmezdi, eğer ölürse ardında bıraktığı tüm Dünya'yı da kül ederek öldürürdü. Anka küllerinden tekrar doğduğun da ise kül ettiği hiçbir Krallık onun gibi doğamazdı. O Anka Ölüm'dü, sevdikleri için gerekirse ölür, sevdikleri için gerekirse öldürürdü. Ona kafa tutacak kimse ne bu zamanda ne de gelecekte karşısına çıkabilirdi. O Anka Kız'dı o Ciara idi... Mavi ateşleri yaşam kadar acımasız ölüm kadar soğuktu. Size tavsiyem onun karşısında durmayın, kül olan sadece siz olursunuz... -Hikayeden Alıntı- ***Bir Anka ölmez... öleceği zaman küllerinden tekrar doğar. *** ***Bir Anka birini öldüreceği zaman ise ... birini öldürür, acımaz.*** Bir Anka'nın dönüşüm geçirmesinin iki nedeni vardır; Ya ölürken yada öldürürken... Anka uyuduğu yerden tekrar gözlerini aralarken, herkesin öldü diyebildiği Anka Kuş kükrer. O aslında hiçbir zaman ölmemişti sadece uyuyabileceği güzel bir beden bulmuştu... O bedenin sahibi ise Anka Kız, Ciara...

"Söyle bana KİMSİN SEN?" Korkuyordum... "B-Ben anlamıyorum" ağzımdan sadece bu kelime çıkabildi. " Neden sürekli karşıma çıkıyosun?" Sesi o kadar gür çıkmıştı ki olduğum yerde sıçradım. Birkaç adım geriye gittikten sonra kafamı kaldırdım ve karşımdaki adama baktım. Gözlerinde anlam veremediğim bakış beni korkutuyordu. "B-ben gerçekten anlamıyorum. Ne demek istediğinizi anlamıyorum" Gözlerine bakıp söylediğim bu kelime ile daha da sinirlendi. Elimdeki tepsiyi hızlıca kavradı ve duvara fırlattı. "BANA YALAN SÖYLEMEEE!! SENİ DAHA KAÇ KEZ UYARACAĞIM..?" Bu söylediği sözle ağlamaya başladım. Ben ne yapmıştım bu adama bana neden böyle davranıyordu. Uras TÜRKOĞLU & Öykü ÇETİN Sizce kendini karanlığa adamış herkesin korkulu rüyası Uras TÜRKOĞLU mu? Yoksa hayatın bütün zorluklarına karşı ayakta durmaya çalışan Öykü ÇETİN mi? Kazanacak... Başlama Tarihi:03.08.2019

İlk bölümlerimdeki kurgu ve yazım hatalarına aldırış etmeyiniz kitap bir iki bölümden sonra güzelleşiyor okuyucu yorumları 😊

"Yanlış yapıyorsun." "Ben o yanlışı seni tanımakla yaptım zaten." "Büyük hata yapıyorsun ve bunu anladığında her şey için geç kalmış olacaksın!" Suratımın ortasına tokat patlattı, üzerime eğilip "Seninle hesabımız bitmedi henüz, Ecrin!" dediğinde, gözlerimi tam gözlerine odakladım. "Ben Ecrin değilim! Damla'yım!" dedim. Elleriyle saçlarımı kavradı. "DNA testinden sonra gerçek anne babanı nasıl inkar edeceksin?" Bu soruya karşı gözlerimi gözlerinden çekmeden konuştum. "Ya o DNA testi istediğin sonucu vermezse ve ben aradığın kişi değilsem? Bu vicdan azabının altından nasıl kalkacaksın, Hamza Aksoy?" Kaşlarını çatarak bakmaya başladığında hafif bir tebessüm ettim. "Bütün bunları unutma, Hamza Aksoy! Senin en büyük vicdan azabın ben olacağım!" ### Kader, Damla ve Hamza'yı karşılaştırdığında planı neydi? Bu aşk ne kadar sağlıklı olabilirdi ki? ### Her hikaye mutlu son ile mi biter? Bu hikayenin nasıl bittiğini merak ediyor musun? Okumaya ne dersin? Eee aramıza hoş geldin!

Ey kanadı kırık gül yaprağı. Hem umudum ol , hem de acım. Sonsuz dokunuşlarda ruhumu buladığım. Ansızın çıkıp geldin ya bana? Sanki ruhumu ellerinde bıraktım. ★ ★ ★ "Gözlerin " dedi. Bir süre bakımlı koca ellerini benim heyecandan titreyen bedenimde gezdirip yeniden yüzüme dokundu. Refleks olarak kendi ürkek mavilerimi onun dipsiz bir sis bulutunu andıran grilerine diktiğimde , devam etti. "Sanki bütün dünyaya meydan okuyacak kadar cesur bakarken , bir tek dokunuşumla yavru bir ceylanın bakışları kadar kırılgan bahar kokulum. " Yeniden elleri dudaklarımın üzerinde bir yolculuğa çıktığında , ilk kez yaşadığım bu duygu ile gözlerimi kapatıp beni kendi ve duvar arasında sıkıştırmış adamın bedeninden yayılan alev ile inledim. Zorda olsa dudaklarımdan dökülen tek kelime ile hala kendimde olduğumun bilincine vardım. "Yapma!" "Artık çok geç ufaklık. Bundan sonrası sadece ikimizin cenneti. " ★ ★ ★ Oysa Çocukluğumdun Sen ... Yaşamaya Dair İçinde Biriktirdiğim Ne Varsa...