Zifiri karanlık uzay boşluğunda sürükleniyorum. Hareketlerim üzerinde kontrolüm yok ama bu beni kesinlikle rahatsız etmiyor. Karanlıklar içinde sayısız yıldız, sayısız gezegen hepsi birer birer geride kalıyor. Hiçbiri ulaşmak istediğim yer değil. Yaklaşıyorum heyecan, üzüntü bir sürü duygu geçiyor zihnimden ama ne içindi bu duygu karmaşası hiçbir şekilde bilemiyorum. Sonra o gezegeni görüyorum o anda anlıyorum. Ona ulaşmak içindi bu yolculuk, bu duygular o kadar güzeldi ki bütün güzellikler ondan gelmiş gibi o kadar güzeldi ki ona ulaşmak için olan bu heyecan bile azdı. Bir sorun vardı ne kadar ulaşmaya çalışsam da başarılı olamıyordum gittikçe uzaklaşıyor gibiyim... Sanki kurtarılmayı bekler gibiydi ama ne kadar çabalasam da yaklaşamıyorum. Haykırırcasına çıkan seslerinin arasında parçalanıyor. Hiçbir şey yapamadan yok oluşunu izliyorum. Saniyeler sonra Tanrının o harika eseri tamamen yok oluyor. Yok olduğu anda sonsuz karanlığa gömülüyorum. ◾◾◾◾◾ " Sahi ben kimdim ? Deneylerin en başarılısı mı ? Yoksa en sorunlusu mu ?"

Burası bir kar küresiydi, biz de içindeki figürler. Bizi tutup salladılar, ne olduğunu anlamadık, alt üst olduk...

''Birlikte belanın içine batabileceğimiz kadar battık. Ve şimdi, seni bırakmayacağım... Benimle misin?'' --- Zeynep, kendini yeni okuluna başladığı ilk gün bir felaketin ortasında buldu. Okulu, salgın bir hastalık nedeniyle karantina altına alındı. Karantinanın akşamında ise kendini okulun karanlık koridorlarında bir kız öğrencinin cesedinin başında buldu. Üstelik yalnız değil, onlar da yanında... Mahşerin üç atlısı. Bu, sadece bedenleri değil ruhları da karantinaya alınan dört kişinin hikayesi. Bu onların özgürlüklerine ulaşmak için yaşadıkları esaretin hikayesi. Bu, birbirlerinin her şeyi haline gelen, birbirlerine gökyüzündeki son yıldız yanıp kül oluncaya kadar birlikte olacaklarına söz veren dört arkadaşın hikayesi. Bu mahşerin dört atlısının hikayesi. Şimdi, bizimle misiniz? "Bizim bedenlerimizi karantinaya almadılar. Ruhlarımızı karantinaya aldılar. Bizim ruhlarımız tanıştığımızdan beri karantina altında. Ne çıkabiliyoruz bu karantinadan, ne de birbirimizden ayrılabiliyoruz. Ruhlarımızı birlikte bir karantina altına aldılar, ve bizim bundan sonraki tek savaşımız bu karantinadan kurtulmak. Kurtulduğumuzda bile birlikte olacağız, ama özgür olacağız. Savaş bitti, ve biz sağ kaldık. Savaş bitti, ve biz hala ayaktayız."