@cihanalikara: Bir şey soracağım. @cihanalikara: Ya da boşver @cihanalikara: Of ya da sorsam mı bilemedim @cihanalikara: Pekala... Saçmaladım @cihanalikara: Şu senin bir arkadaşın var ya hani sarışın. @cihanalikara: Adı Betül @cihanalikara: Onun konuştuğu veya görüştüğü biri var mı acaba? @karacarona: Pardon da @karacarona: Sen kimsin? @cihanalikara: Adım yazıyor profilimde @karacarona: Adın yazıyor ama profil fotoğrafında at var? @karacarona: Seni nasıl tanıyabilirim acaba? @cihanalikara: Şu pişkinliğe bak, bana istek atmışsın ama canım? @cihanalikara: Tanımadığın insanları mı takip ediyorsun sen? @cihanalikara: Hem şuan konumuz bu mu? @cihanalikara: Soruma cevap versen bu saçma konuşma şimdi şuan da sonlanacak. @karacarona: Arkadaşımın özelini insanlara açacak değilim @karacarona: Bir cevap vereceğimi düşünmen aplattık. @karacarona: Üstelik ben takipçi kasmak adına takip etmişimdir seni şov yapma. @cihanalikara: 158 kişiyi takip ediyorsun? @karacarona: SANANE KARDEŞİM

İnsanlar konuştukça ben sustum. Ben sustukça konuşmaya zorladılar. Yargılar dinmeyince kendi mahkememi kurdum ve en ağır cezayı kendime verdim. Bu kadını yarattım ve kemiklerim sayılırken her bir kemiğime imzasını atan adam, kemiklerimde kendi cennetini yarattı. Ve ölürken yaşamayı öğrendim. *** ozgursoykan: Etrafa çok kırgın bakıyorsun. ozgursoykan: Kaşların çatılı hep ve insanlardan haz etmiyorsun. ozgursoykan: İnsanlar, sendeki bu nefreti hak etmeyecek kadar değersizler, Elfida. İnsanlar, nefreti sever. Benden uzak durmaları için onlara istediklerini veriyorum. Ve evet, bu şehre kırgınım. Bu yüzden onun sokaklarına gülümseyerek bakamam. *** Elfida Sayar ve Özgür Soykan'ın hikayesi.

•tamamlandı• "Cinneti var edenler, cennete alınır mıydı?" ©️Kitabımın tüm telif hakları bana aittir. Kopyalanma, özetlenerek izinsiz bir şekilde başka sitelerde yayınlanması veyahutta çalınması halinde hukuki ve cezai işlem yapılacaktır.

WattpadMysteryTr Psikolojik Gerilim Dolu Dakikalar Okuma Listesinde! ◇Birinci kitap Orenda '21 Gün' TAMAMLANDI ◇İkinci kitap Orenda 'Ölüme Sen Kala' Yazılıyor... *Yetişkin içerik! Elli yıl önce askeri üs olarak kullanılan ada, yıllar sonra askeri üs binasının otel olarak tekrar hizmete açılmasıyla psikolog Atlas ve beraberinde bir grup insanı kabul ediyor. Bütün yükünü yaşadığı ülkede bırakıp gelen onlarca insan burada dünyadan kopuk ve habersiz halde geçireceği mükemmel tatili düşünürken yaşadıkları vahşet sonucu sarsılıyor. Bu yaşananlar herkesi korkuturken eve dönme planları işe yaramıyor. Bu istek sadece yirmi bir gün sonra gerçekleşebilir. Dünyadan kopuk yirmi bir gün hayatta kalmak gitgide zorlaşırken katliam sayısı beraberinde bunu yapanların sayısı da artıyor. Bir ada, yirmi bir gün ve vahşileşen insanlar. Herkesten uzak hiçbir iletişim hattı olmadan kafa dinlemek için gittiğiniz adada vahşice öldürülen insanlar sonucu mahsur kalıyorsunuz. Gün geçtikçe vahşet sayısı kendiliğinden artıyor ve bunu önlemek ve engellemek elinizde değil. Üstelik katil bile katil olduğunu bilmiyorsa... Yirmi bir günü birlikte ilmek ilmek işlemeye var mısınız? .... Bölümler düzenleniyor~

Bir kuyu on altı katliam... Keskin diplerin en kuytu köşelerinde on altı duvara asılı parça parça et yığınları... Her bir yaratılışın ecri canlarıydı... Kapalı gözler ardından iflasa mahkum yaşayan göz bebekleri girdi görüş alanına. Bazıları mavinin en koyu tonunu bahşederken, bazıları ise siyahın binbir tonunu yaydı bedenine. Tek fark vardı aralarında; ölüm maviye çalarken, siyah cinayetin birer lekesiydi. Birbirine yasak iki şehrin kini ve çaresizliğiyle harmanlanan bir öykü. Öfkesinin gazabına uğrayan insanlar bir çok acıya ev sahipliği yapmaya hazırlanıyor. Bir can için on altı katliam... Kabuk bağlayan yaralar birbir kanamaya, geçmişin kapıları usulca aralanmaya başlıyor. Kin bataklığında boğulan insanlar kadar, masum insanlar da bu bataklığa iliklerine kadar bulanıyor. Peki ya bu hikayenin kazananı kim olacaktı? **** Tüm hakları saklıdır. Bir benzerini dahi gördüğüm an yasal işlem başlatılacaktır.

Bir Aralık sabahı, Güneş doğmayı unuttu İstanbul'a. Gökyüzü siyah çarşafına büründü. Beyaz olan düşler, boyandı kan kırmızısına. Bir çocuğun acı haykırışları yankılandı isli bir Aralık zamanında. Ölüm emrini verdi, yaşam son buldu. Ölümün soğuk nefesi tozlu raflarda yerini aldı. Ve minik kalbe eksikliğin imzası atıldı. Hayalleri eksik kaldı ve hayat acımasız oyununu minik kalbe oynadı. Sonra bir adam geldi. Geçmiş ve geleceğin için de köprü oldu. 🌫🌟 Minik kız fısıldadı... "Seni bir daha görecek miyim?" Çocuk cevap verdi... "Kim bilir? Ama aynı gökyüzünün altında nefes alıyor olacağız." Bitti dediğimiz yerden başlardı hayat. Ve onlar için macera yeni başlıyordu. Sara ve Yusuf'un hikayesi ❤ Daha doğrusu her türlü zorluğa ve acıya göğüs geren, yılmadan ayakta duran bir kadının hikayesi! ❤ Bu kitapta yaşananlar tesadüf mü? Kader mi? Siz belirleyeceksiniz. 🌫🌟 "Sen benim eksik kalan hâyâlim, tamamlayamadığım cümlelerimsin." 🌫🌟 Dikkat! Ağır Dram içermektedir... Bütün hakları saklıdır. Çalınma durumunda gerekli yasal işlemler başlatılacaktır. Tüm hakları saklıdır.

1986. Aralık. Kışın en ağır aylarından ve gecenin en karanlık saatlerinden birinde dünyaya gözümü açtığımda ben Katre Koral'dım. Büyüdüm. Yaşadım. Eğlendim. Ve önüme atlamak için sabırsızlandığım o Aşk Uçurumu geldiğinde hiç düşünmeden saldım kendimi bilinmezlere doğru. Aşk her şeyi iyileştirir sanırdım. Aşk her şeyi düzeltmeliydi. Aşıksan tamamen dürüsttün. Sandıklarım ve yanıldıklarım çığ gibi önüme yıkıldığında ise artık yaşım 34 olmuştu. Ve şimdi ihanetin de adıyla birlikte ben Katre Koral Roussel. 1986 kışında doğan küçük kız çocuğundan çok uzaklarda bir yerlerde savaşıyorum. Canımı savaş değil aldanmışlıklar acıtıyor. Nefesimi ölüm değil yaşam kesiyor. Ben Katre. Acıdan bir damla. Aşktan bir damla. Ama en çok nefretten bir damla olarak geliyorum. Kendi hayatımı yıkmaya geliyorum. Ophelia'yı öldürmeye geliyorum.

'Ağlamak' kulağa nasıl geliyor? Zayıflık, acizlik, bir adım daha atsan içinde kalanların yerlere tane tane dökülmesi ya da acının somut yansıması.. Bence hiçbiri değil. Zümrüdüanka misali yandıktan sonra yeniden küllerinden doğmaktır ağlamak. Her ne olursa olursun, karşıma ne çıkarsa çıksın 'Ben buradayım ve yıkılmak için henüz erken' demenin küçük ama bir o kadar da kuvvetli bir yolu. Bana göre ağlamak; Umuda sıkıca sarılmak için tutunduğum dal, ayağa kalkabilmek adına destek aldığım iri gövdeli bir ağaç.. Kapak: @Wbrunette

KİTAP OLUYOR! ･Dönem kitabıdır. İnsan susar İnsan konuşur İnsan güler İnsan ağlar İnsan yaşar Ve insan ölür Yalanlar söylenir, bedeller ödenir, ihtimaller tartışılır, pişmanlıklar peyda olur, faydasız yakarışlar göğü öfkelendirir, gerçekler sırra kadem basar. Ben Lina Kamer. Yaşanmamış oyunların yazılmamış kurallarını çiğnemeye, aleni yalanları gün yüzüne çıkarmaya geldim. Seni yaşarken sensiz, sensizliği unutanlara hatırlatmaya geldim. Kendisine miras kalan evde gizemli eşyalar ve mektuplar bulmasıyla bir ölümün sırlarını çözerken hesapta olmayan komplolarla karşılaşan Lina Kamer, hayatın anlamı, gerçeklik, ihanet ve daha birçok şey üzerine sancılar çeker. Çözülmeyi bekleyen sırlar onu ne kadar ayakta tutacak? İhanet, komplo, yalanlar... Peki ya aşk..? 🔱 ÇALINAMAZ, KOPYALANAMAZ, ÇOĞALTILAMAZ. BİR BENZERİNİ GÖRDÜGÜM AN YASAL İŞLEMLER BAŞLATACAĞIM. İlk yazılma tarihi: 20.03.2021 🖤 Yayımlanma tarihi: 01.05.2021 🍀 Bitiş tarihi: 08.04.2022 💜

Bir hayal. Bir an. Bin dokunuş. Bir ölüm. Bir kaçış. Parmak uçlarındaki ritim ona aşacağı okyanusları vadediyordu. Tek bir an kalbinin yerini bulmasını sağlamıştı. Bir dokunuş ona binlerce kirliliği hatırlatıyordu. Parmak uçlarındaki ritim soluk benizli cesetin kokusuna bulanıp kayıplara karışmıştı. Çok uzaklardan bir ses gölgeleri ile beraber ortaya çıkmış, hastalıklı zihninin önemli parçaları olmuştu. On dikiş izi bir kaçışın başlamasına sebep olmuştu. Şimdi olması gerektiği yerdeydi.