Görevini aşk ile perdeleyen bir adam ve o aşka yalnızca yüreğiyle kanat çırpan bir kadın. *** "Gözlerin dünyanın en güzel, en ihtişamlı masalını anlatıyor ve ben o masalda bana yer olmamasından deli gibi korkuyorum...'' dedi sarhoşluğuna rağmen kelimeleri net kullanmayı başararak. Saçlarındaki ellerimi alnına kaydırarak oradaki tutamları sevdim hiç acele etmeden... Ardından da şakaklarında, siyah sakallarıyla bezeli yanaklarında ve çenesinde dolaştırdım parmak uçlarımı... ''Neden o masalda sana yer olmasın Barış?'' diye fısıldadım. Gözlerini kapatarak gülümsedi. Birkaç dakika yüzünü inceledim, göğsü düzenli soluklarla inip kalkmaya başladığında uykuya tamamen kavuşmuştu artık. Elimi tekrar yumuşak saçları arasına gömerek iç çektim hüzünle. ''Senin olmadığın bir masalda bana yer kalır mı sanıyorsun?''

Bir iddia uğruna harcanan hayatımın mücadelesiydi benimki. Ege güneşine rağmen soğuk bir Ekim gecesinde yaşamıştım kıyameti. Ve aynı gecenin kurşuni renginde bir Devrim'e adım atmıştım. İlk acıyı yaşamış, ilk yangınım da kül olmaya yüz tutmuşken, kara inciler rengine zıt hayatıma ışık, ömrüme aydınlık olmuştu. "Bundan sonra seni bırakmayacak olan adamım" dedi. Tuttuğu ellerimi bırakmayıp "artık yeniden umut etme zamanı küçük kadın" dedi ve umuda inandırdı beni. Sıkıca tuttum elini ve daha çok asıldım hayata. Okyanuslarıma ateş düşüren katilime boyun eğmeden devam ettim. Ben Esra Yalçın; Aşkın kıyameti içinde AŞK-I KIYAMET yaşamayı göze almış kadın...

"Bu dünyada neyi en çok istersen o senin imtihanındır."

DUYGUSAL KATAGORISINDE 1.SIRA ( 18.11.2019 ) DENİZ KATAGORİSİNDE 1.SIRA ( 21.01.2020-28.01.2020 ) DUYGUSAL KATAGORİSİNDE 1.SIRA ( 27.0.2020 ) RÜZGAR KATAGORİSİNDE 2.SIRA ( 11.07.2023 ) RÜZGAR KATAGOTİSİNDE 1.SIRA ( 16.09.2023 ) Kader , kendi hayatını kurmayı başaran bir genç kızla , babasını öldürmekle suçlanan genç bir adamı karşılaştırır . Birbirlerine önce nefretle , sonra aşkla , çaresizlikle ,tutkuyla bağlanırlar . Yetimhanenin soğuk duvarları arasında hayaller kurarak büyüyen Deniz , hayallerinin mesleği olan doktorluk yapmaktadır . Hayatını tek başına kurduğu için asla küçük dünyasına kimseyi almaz . Kırılıp un ufak olmaktan korktuğu için , kalbinin etrafı duvarlarla örülüdür . Ama kaderin oyunuyla o duvarların hepsi bir bir yıkılır , aşk beklenmedik şekilde kalbine sızar ..... Rüzgar , zenginlik içerisinde sevgiye muhtaç halde büyümüştür . Mimardır , hayattaki tek inandığı ilke , asla kadınlara güvenmemesi gerektiğidir . Aşk diye bir duygunun varlığına asla inanmaz ... Babasını öldürmekle suçlanınca , tüm hayatı yıkılır . Bu yıkıntılar arasında en muhteşem haliyle aşkı tanır ..... " işte sevgilim yakaladım seni , ne benden ne de aşkımdan kaçamazsın " işte iki kalbe de ilk aşk tohumları bu cümle ile atılmıştı .... " O ' na dokunduğum an başımın büyük belada olduğunu anladım " " Yetimhanede yetişen çocukların dillerindeki ANNE kelimesi kadar MASUM olmalıydı AŞK " " Sana yemin ediyorum aşkım bitecek , bu senin için son ağlamam olacak , senle yaşadıklarımı hiç yaşamadım sayacağım , sana da , yıkılmaz gururuna da elveda ..." "Bu bebek bana aşkın emaneti ..." Hikayedeki karakterlerim doktor ve mimardır . Her iki meslek hakkında bilgim yoktur . O nedenle hikayedeki meslekle ilgili bilgilerde yanlışlık olabilir . Şimdiden affınıza sığınıyorum .... Bu arada kapak tasarımı için solucani