Yavuz tam odadan çıkacakken durup gözleri dolu dolu olmuş Bahar'a baktı. O da Yavuz'a kaldırdı başını. Yavuz alaycı bir gülüş atıp elini kapının kirişine dayadı. Bahar'ın dolu gözlerine bakıp konuştu. "Sen şimdi ağlarsın da." \\\\\\\\\\\\\ Maceraperest, gözünü budaktan sakınmayan, tecrübeli bir gazeteci ve ekibe yeni katılmış, istekli, yetenekli, çaylak bir gazeteci. Yavuz Karasu ve Bahar Kutlu. İkisi de başlarda bu durumdan çok hoşlanmasa da, birlikte çalışmaya başlarlar. Yavuz'un dengesizlikleri, Bahar'ın çaylaklıkları. Yavuz'un tecrübeli önsezileri, Bahar'ın acemi saflığı. İkisinin de birbirinden öğrenecek pek çok şeyi var. Birlikte maceradan maceraya koşarken, aralarındaki sürtüşmeyle başlayan ilişkileri belli ki uzun süre böyle kalmayacak. 06/07/2020💕

Bahar'ın mezarı başına çökmüş kendine lanet ediyordu Yavuz. Bütün bunlar onun suçuydu. Hepsi onun yüzünden olmuştu. Sevdiği kadın onun yüzünden vurulup ölmüştü. Yavuz bunun vicdan azabıyla kavrulurken, içindeki tarifsiz acı kül ediyordu onu. Sevdiği kadının yerine onun toprağına sarılmak, içini buz kestiriyordu. Yaşamak için bir amacı yoktu artık. Bahar'ı yoktu, mesleği yoktu. Yaşayan bir ölüye dönmüştü. Canlı cenazeye dönmüştü artık. Acıları dinsin istiyordu. Sevdiğine kavuşmak düşüncesiyle yanıp kavruluyordu. Ama ona bile izin vermemişlerdi. Yaşarken öldürmüşler ama gerçekten ölmesine izin vermemişlerdi. Yavuz'un artık tek bir istediği vardı. Vuslat.. Sevgiliye vuslat. Bir an önce Bahar'ına kavuşmaktan başka bir şey düşünmüyor, başka bir şey istemiyordu artık... 🥀 Bahar gözlerini açtığında düşündüğü tek şey Yavuz'du ama duymayı hiç ummadığı şeyler duymuştu. Sevdiği adam onu öldü sanıyordu. Yavuz, Bahar'ın acısıyla yanıp kavruluyordu. Dahası Yavuz da ölmüştü. Yaşatmak için öldürmüşlerdi onu da. Bahar, Yavuz'un acı çekiyor oluşuna kahroluyordu. Onun iyiliği için katlanmak zorundaydı buna. Tek tesellisi sevdiği adamın hayatta olmasıydı. Ona kavuşacağı, sıkı sıkı sarılıp kokusunu içine çekeceği anın özlemiyle bekliyordu. Sevgiliye kavuşmayı, vuslatı bekliyordu... 16/11/18 💕

"Umarım evleneceğimiz gün yanlışlıkla sakalını değil de, kaşlarını keserler, Yavuz. " "Umarım evleneceğimiz gün gelinliğin kirlenir de, kot pantalon giymek zorunda kalırsın, Bahar" Romantik Komedi✏

Yirmi beş yaşındaki Bahar, günün birinde manevi ailesinin ölümü ile sarsılır. Biolojik annesinden aldığı bir mektupla rüya gibi devam eden hayatı adeta bir kabusa dönüşür. Yıllar önce manevi ailesi ile giden Bahar, yıllar sonra yeniden biolojik ailesinin yanına dönmek zorunda kalır. "Bir zamanlar beyazken siyaha dönüşen umutlarım vardı benim. Şimdi ise o umutlar masmavi. Mavi umutlar. Umutlarımı maviye boyayan sensin. Bunu nasıl başardın bilemiyorum fakat sen, benim Mavi Umutlarımdan birisin."

Yavuz ve Bahar'ın hem bilindik hem bilinmeyen hikayesi. Söz'deki Yavuz ve Bahar burda, benim kalemimde biraz daha farklı. Diziyle paralellikler var ama daha çok görmek istediğim gibi, daha çok hayal ettiğim gibi. Dizideki her karakter bu kitapta yok. Onun yerine yeni, sürpriz karakterler var. Her şeyden biraz, Yavuz ve Bahar'dan fazlaca.. 💕 08/07/18

"Tarih yalnız mutsuzları yazar, Bahar" "O zaman bir ilki başarırız, Yavuz" Bütün hakları saklıdır...

BU KİTAP YAVBAH HAYRAN KURGUSU OLUP, YAVBAH FANDOMA İTHAFEN YAZILMIŞTIR. Obsesif kişilik bozukluğu olan, bu hastalığı kendine pek dert etmeyen iki genç, kısa bir süre sonra hayatlarının hastalıkları yüzünden karardığı gerçeği ile yüzleşirler. Tedavi için bir adım atan bu iki genci iyileştirecek tek isim ise bu iki gencin yaşadıklarını yaşamış biri, ünlü psikolog Cihan Kulaksızdır. Psikoloğun talimatları ile hastalıklarını yenmeye çalışan bu gencin bilmediği şey ise onları bağlayan bir geçmişlerinin olmasıdır. Zamanla arkadaşlığı, acıyı ve aşkı tadacak bu iki genç, el ele verip geçmişin tozlu sayfalarını karıştırmaya başlaması onları çıkılmaz bir sokağa sokacaktır. İşin ucu ya ölüm, ya da onsuzluk. Onsuzlukta bir ölüm değil miydi zaten? Not: KİTAPTA CİNSELLİK, KÜFÜR, ŞİDDET VE ESTETİK OLMAYAN DURUMLAR MEVCUTTUR. BU KONULARI DESTEKLEMİYOR VE SADECE KURGU GEREĞİ YAZIYORUMDUR. BUNLARDAN RAHATSIZ OLANLAR ŞİMDİDEN KİTABI OKUMAKTAN VAZGEÇSİN, SONRADAN BAŞIMIZ AĞRIMASIN.

Tolga hırkasını giyerken Aybüke gülümseyerek bakıyordu ona. Tolga da gülerek gelip banka, yanına oturdu. "Üşüdüm ben ya. Bu akşam biraz serin mi?" Aybüke gülümseyerek kafa salladı. "Sanırım, biraz." Tolga ellerini birleştirip hafifçe öne doğru eğildi. Gülümseyerek Aybüke'ye bakarken, Aybüke de gülümseyerek ellerini iki yandan banka dayadı. İkisi de hiçbir şey demeden birbirlerine baktılar. Tuhaf bir şey vardı. Bakışlarında, gülüşlerinde. Sezonun son sahnesini çekiyorlardı. Birazdan sahne bitecek ve birbirlerini üç ay boyunca görmeyeceklerdi. İkisi de buruktu bu yüzden ama nedeninin henüz ikisi de farkında değildi. İçlerinde yeni yeni yeşermeye başlayan filizlerden haberdar değillerdi henüz. Bu küçük tatlı halleri, yaz sonu tekrar bir araya geldiklerinde devam edecekti. Zamanla iyice büyüyecek ve ikisini de tamamen ele geçirecekti. Öyle ki, o saatten sonra artık ikisi de kendilerini birbirlerinden ayrı düşünemeyeceklerdi. İki partnerken önce iki arkadaş, sonra iki dost en sonunda da birlikte atan iki kalp olacaklardı. Aybüke ve Tolga, bir daha ayrılmamacasına 'bir' olacaklardı. 21/06/2019 💕