Küçük bir çocukken bir oyuncak bebeğim olsun isterdim. Geceleri ona sarılıp uyuyabilirdim. Saçlarını kesip boyayabilirdim, ona kıyafetler dikebilirdim. Gerçekten yaşamıyor olsa da benim en yakın arkadaşım olabilirdi. Ama benim hiç oyuncak bebeğim olamamıştı. Ben hiç bir zaman oyuncaklarla oynayamamıştım. Çünkü ben daha küçük bir çocukken elime oyuncaklar yerine silahlar verilmişti. Masallar dinlemeden büyümüştüm, kimse bana hayatın gerçeklerini anlatıp öğretmemişti. Bana öğrettikleri şey dövüş teknikleriydi. Kimse bana nasıl daha iyi bir insan olacağını öğretmemişti çünkü bana öğretmeye çalıştıkları şey nasıl daha iyi bir asker olacağımdı. Vaktimizi eğlenmeye harcamak yerine daha iyi bir ajan olmaya, daha iyi bir asker ve daha iyi bir suikastçı olmaya harcamalıydık. Daha iyi atış yapmak için uğraşmalıydık. Daha iyi nişan almalı daha iyi dövüşmeliydik. En iyisi olmak için her şeyden vazgeçip sadece çalışmalıydık. Hayal kurmak yasaktı. Sevmek yasaktı, bağlanmak, değer vermek yasaktı. Kimse kimseyle arkadaş olamazdı. Arkadaşlık duygusal bir bağdı ve bizim bir bağ kurmamız yasaktı. İzin verdikleri tek şey silahlarımızın en yakın arkadaşlarımız olmasıydı. • "Tatlı, pembe bir hikayemiz olmamıştı hiçbir zaman. Doğduğumuzdan beri karanlık bizi içine hapsetmişti ve ilginç olan ise biz artık aydınlığa çıkmak istemiyorduk. Karanlık bizim evimizdi. Biz artık burada yaşamayı öğrenmiştik. Bu bizim hikayemizdi. Canavar olmaya terk edilmiş küçük bir kızın ve vahşi olmaya zorlanmış minik bir kurdun başka bir hikayesi."

Kadifekale ve Limontepe mahallesine hoşgeldiniz! 💐 Unutmayın burada her şey 'Mahalle Arasında.' 💙

Elzem Akay'ın sıradan ama güzel bir hayatı vardı. En iyi okullarda okumuş, en güzel oyuncaklara ve kıyafetlere sahip olmuştu. En değerli mücevherler daima onun boynunu süslemiştir. Lüks içinde yaşarken hayatta istediği her şeye kolayca sahip olmuştu. Üzerine titreyen iki abisi, onu hep güldüren kız kardeşi, iyi bir yengesi ve onu sürekli çıldırtan bir hizmetçisi varken hayat ona karşı fazlasıyla cömertti. Tüm bunları ne bozabilirdi ki? Bir gece korkunç bir ritüele kurban edildiğinde gözlerini bambaşka bir dünyada açar. Orta Çağın hiyerarşisinin içinde kalmışken eve dönmek hiç kolay değildi. Kendi dünyasında bir öğretmenken Ölümsüzlerin akademisinde bir hizmetçi olunca, sınıf farkının acımasız gerçekleriyle yüzleşir. Burası onun dünyası değildi, burası barbarların hüküm sürdüğü Araftı ve o, hayatta kalmak istiyorsa lüks alışkanlıklarından ödün vermeyi öğrenmeliydi. *** "Medeniyet yoksunu, vahşi barbar!" diye ona sesimi yükselttiğimde çatılan kaşları umurumda bile değildi. Tüm gün kuyudan su çeken o değildi. "Şu sivri dilin bir gün başına bela olacak." Sert bakışlarla beni uyardıktan sonra merdiveni işaret etti. "Kahyadan fırça yemek istemiyorsan işinin başına dön." "O kadın bir cadı." Ondan bahsederken bile tiksintiyle yüzümü buruşturdum. "Bence benden nefret ediyor." "Hayret." Kaşları alayla yukarı kalktı. "Oysaki çok sevilesi bir kadınsın." İğneleyici sesiyle ters ters ona baktım. "Sizde öyle Savcı Bey," dedim oyunbaz bir ifadeyle. "Sizi görenlerin yüzünde güller açıyor." "Bunu inanarak söylemiyorsun." "Tabii ki inanarak söylemiyorum." Gülerek bana ikinci kez merdiveni işaret etti. "İşinin başına dön aksi taktirde yarın seni sınıfıma almam. Bir hizmetçiye ders verdiğim için yeterince sorun yaşıyorum." Bu vahşiler kendi dünyamda ne kadar zengin ve asil olduğumu anlamak istemiyordu.

#1Bilimkurgu #4Fantastik Serinin ilk iki kitabı bir aradadır. BİRİNCİ KİTAP-ZEUS'UN KIZI Büyüdüm. Omuzlarıma her gün yeni bir yük yerleştirildi. Bazen farketmedim bile omuzlarıma konunanları,bilsem dur demez miydim, kaçmaz mıydım? Ama en büyük yük ben daha annemin rahmindeyken konulmuştu gelişmemiş omuzlarıma. Bir Tanrının Kızı olarak kanıma işlenmişti sorumluluklar. İKİNCİ KİTAP-YASAK. Lucas'ın bakışları Allison'nun yattığı yeri bulduğunda dudakları aralandı. Genç kız ayaktaydı. Bedeninin her yerinden akan kanla dimdik duruyordu. Gözleri lacivertin en koyu tonuna dönmüşken gözünün kenarından başlayan yarıktan akan kan dudaklarını kırmızıya boyamıştı. .. "İşte asıl sevgi buydu. Sevdiği insanı kendine göre değiştirmek onu kontrol etmek değil. İki tarafında karşısındakine göre kendini kontrol altında tutmasıydı. Birbirine, birbirinin değer verdiklerine zarar vermeden sahiplenmekti." • ● •●• YAZARDAN:Bu hikaye güçlü kadınların ve gerçek adamların bulunduğu bir hikaye. Güçsüze şiddet, taciz, kuma gibi toplumu kötüye teşvik eden bir hikaye değildir. Gerçek sevgiyi asla unutmamanız dileği ile... KİTAPLAR HAKKINDA YORUM "Tanrının Kızı kitabın çok güzel eğer ayrıca bu kitabı bitirip bastırmıyı düşünüyorsan bence çok satar eğer film olsaydı en az 15 kere izlemiştim çok akıcı bir kitap izin verseler evlenebilirim" ﹏ Ve bunun gibi bir çok yorum daha. Yunan mitolojisinin baba sevgisi, aşk ve savaşla harmanlanması sonucunda oluşan Tanrının Kızı serisine davet ediyorum sizi. ❗❗ 1 TEMMUZ 2019 A KADAR ASKIYA ALINMIŞTIR. 1 TEMMUZ İTİBARİYLE HİKAYE EN BAŞTAN DÜZENLENİP YAYINLANACAKTIR. 04.01.2016

Sevgi acıtır, öp yaralarımdan belki sana da bulaşır.

Geceyi dinliyordu Onur. Cırcır böceklerinin sesi her yerden geliyor, hafif bir esinti yüzünü yalıyordu. Deniz'in kokusu burnuna geldi ve derin bir nefes çekti. İnsan böyle bir yerde ölene kadar yaşayabilir diye düşündü. Şehrin kargaşasından trafik gürültüsünden uzakta geçirdiği bu gece bütün duyularını açmış gevşetmişti Onur'u... Balım'a baktı göz ucuyla. Oda kendisinden farklı değildi. Gözlerini gökyüzüne çevirmiş şehirde göremediği yıldızlara bakıyordu. Bir süre daha sessizce geceyi dinlediler. Sessizliği bozan Onur oldu. "Yarın benimle gelecek misin?" "Anlaşmayı imzalarsan neden olmasın." "Herşey tamam da son madde sence de biraz ağır değil mi?" "Dedim ya sen bilirsin. Kabul etmemekte özgürsün." Bir süre daha düşünen Onur kararsızlık içinde başını sağa sola salladı. Denemeye değerdi. Şayet yapamazsa bırakırdı. Bakışlarını karşısında ki sandalyede oturan kadına çevirdi. Turuncu saçlarını serbest bırakmış, omuzlarına aldığı şala sıkıca sarılmıştı. İşte bu da gecenin suçuydu. Çünkü kadın cennetten bir manzara gibi görünüyordu...

Güneş Uyar. Bir mühendis. Beynin %90'ı erkekçe çalışan, yıllarca erkekler içinde kalmış bir genç kız. Çınar Tekin İnanoğlu. Bir patron ya da iş veren ya da her neyse işte. Aşkın varlığını kabullenmiş ve ondan kadınlarla birlikte olarak kaçan bir genç adam. 'Bu bir Grey filmi değil genç bayan. Çünkü ben ne seninle sapkın bir şekilde birlikte olacağım ne de en sonunda sana aşık olacağım. Bu anlaşmanın en önemli kuralını unutma' dedi gözlerime bakarak. Ne dememi bekliyordu ki? Ben sana aşık olalı çok oldu? Nasıl? Bence de mantıklı. Tabi bunu söylediğim an kıçıma tekmeyi yerdim ve bu lanet adama bin kilometreden fazla yaklaşamazdım. Peki neden mi? Çünkü biz onun da dediği gibi bir anlaşma içindeydik. Peki neden mi? Sırf onun için. NOT:Hikayede adı geçen erkekler tamamen hayal ürünüdür, hayallere kapılmayınız ;) Bir tuzvelimon klasiği ;) Sıradan hayatlar, sıradan aşklar, sıradan anlatım. (Çınar Tekin İnanoğlu)

"Güneş'in ölmeye başladığı zamanlarda, Dünya'yı başka bir galaksiye taşıyacak güce sahip iki kolye icat edilir. Ne var ki kolyeyi taşıyacak iki kişinin, insanlığı korumak adına ödemesi gereken ağır bir bedel vardır. " Yeni devirde, dengeler değişmiş; teknoloji ilerlemiş fakat insanların teknolojiden yararlanmaları kısıtlanmıştır. İletişim, telefonlar yerine kafa derilerine yerleşen çiplerle; ulaşım, gökyüzünde süzülen arabalarla sağlanmaktadır. Otoriteler, insanların kıyamet korkusundan faydalanarak yönetim gücünü elde etmişlerdir. Yönetime baş kaldırabilen tek grup, gelecekten geldiğini iddia eden ve galaksiler arası kaçışın bir felakete neden olacağını duyuran 'Kuledekiler' adlı örgüttür. Hira, doğduğu günden beri bedeninde taşıdığı kolyenin, yaşadığı gezegeni yaklaşan kıyametten kurtaracak büyük bir planın kilidi olduğunu öğrendiğinde on altı yaşındadır. İnsanlığı kurtarmak için kendi hayatından, hayallerinden ve herkesten gizli tuttuğu aşkından vazgeçmeye zorlanır. Kolye, kimsesi olmayan bir kızın, sonunu bildiği bir savaştaki mağlubiyetini anlatır.

Pasifik sularının derinliklerinde, insanlara görünmeyen, suyun ruhuna sahip yaratıklar yaşardı, bir vakitler. Kin tutamayan, intikam nedir bilmeyen, masum su cinleriydi bunlar. İnsanlardan biri su halkına ölümü getirdiğinde içlerinde intikam ateşi yanacak ve suyun ruhu dahi bu ateşi söndürmeye yetmeyecek... Bedel ödetmek için insan suretine giren bir su cininin, iki farklı dünya arasındaki eşi görülmemiş bir savaşa dönüşecek esrarengiz hikayesi, aynı zamanda imkansız bir aşka yol açacaktır.