16 Mayıs 2021 güncellemesi: Bölüm yorumlarında fazlasıyla spoiler olabilir, eğer hoşlanmıyor ve keyif alarak okumak istiyorsanız yorumlara bakmayın. Bütün Sokak Nöbetçileri'nin gözleri benim üzerimdeydi, benim gözlerim ise onun turkuaz rengi gözlerinden ayrılmıyordu. Hepimiz yine bir amaç uğruna toplanmıştık. "Sokak çocuklarını her gördüğünüzde saçlarını okşayın," dediğimde gözlerim onun kumral saçlarına kaydı, alnına bir tutam saç düşmüştü ve her zamanki gibi dağınık, özensizdi. "Onları sevin, gülümseyin. Bir gün o çocukların büyüyeceğini ve karşınıza çıkacağını unutmayın." Hafifçe tebessüm ettiğimde canım hiç olmadığı kadar fazla yanıyordu. "Büyüdüm, büyüdün, büyüdük." Ona doğru bir adım attım ve başımı kaldırıp "Keşke hiç büyümeseydik," diye fısıldadım. "Keşke büyümeseydin. Keşke o sokaklara ait kalsaydık." Öfkeli değil, bıkkındı. Ruhsuz değil, tepkisizdi. Yalnız değil, kimsesizdi. "İçimi sokaklara çevirmenin bir yolu var mı?" diye sorduğunda sesinde ilk defa başkaldırı yoktu, vazgeçiş vardı. "Kendimi değil ama seni o sokaklarda yaşatıp gizlemek istiyorum."

Erkek; önüne gelen her kızla yatıp kalkan hiç kimseyi umursamayan, yakışıklı ve öz güveni havada olan o bilindik 'KÖTÜ ÇOCUK'lardandı. Kız ise; masum, ürkek, herkese iyilikle yaklaşan o bilindik İYİ KIZ'lardan DEĞİLDİ.... O, gizemli bir geçmişe sahip, kimseye sırlarını açmayan ve kimseden korkmayan bir kızdı.... O kendi karanlığının içinde kimseden tek bir ışık parçası istemeden, yolunu bulmaya çalışan bir kızdı. ve birbirlerine ölesiye nefret ederken, birbirlerinin çekimine kapılırlar. İkisi de hayatında yaşamadıkları bir aşk yaşatacaklar birbirlerine. ***** ''Ben geceyim, karanlığım Ali'' dedi genç kız karşısındaki adamdan onu anlamasını ummuştu. Genç adam koyu yeşil gözlerini gözlerine dikip ondan daha önce hiç duymadığı huzur dolu bir ses tonuyla bir soru sordu. ''Karanlığına, sana, hayatına ışık olmama izin verir misin Gece?'' ****** TÜM HAKLARI SAKLIDIR.