05.10.18 Wattys Ödülleri 2018 Kazananı - Modernistler Kategorisi *** Bir varmış bir yokmuş diye başlamadı bu hikâye. Onlar hep vardılar ve oyuna yeni kurallar koydular. Tozpembe rüyalar görmediler, kâbuslarında canavarlarla savaştılar. Çiçekler açmadı avuçlarında, gözyaşı yerine kan akıttılar. Piyon oldukları oyunda Vezir'e ve Şah'a meydan okudular. Bir varmış bir yokmuş, av olanlar avcı olmuş. ⁂ Nihayetinde adam kıvılcım, kadın ormandı. Mızrap, bir kıvılcım gibi yaktı; Eyşan, yemyeşil bir orman gibi tutuşup yandı. ⁂ Matthew Perryman Jones - Living in the Shadows ⁂ Uçurum üç kitaplık bir seridir ve serinin tüm kitapları bu başlık altında yayımlanmaktadır.

"Berdel olacak !" Sesi titreyerek çıkmıştı bu kelimeler Asminin dudaklarının arasından. Abisi ve sevdiği kadının ölmesine nasıl izin verebilirdi ki Asmin. Yıllarca kaçtığı töreye, abisi uğruna kurban olmayı kabul etmişti aslında. Öfkeli bakışlara çevirdi bu defa gözlerini. "Sende kabul edersen, ben berdel'e razıyım asaf ağa." Sesini güçlü çıkması için zorlasa da başaramamış ve sesi darmadağın bir insanın ses telleri gibi güçsüz çıkmıştı. "Kabul." Güçlü sesi ve öfke saçan gözleri ile söylemişti bu sözleri Asaf ağa. İşte şimdi Asmin için yeni bir hayat başlıyordu. "Bir kitap düştü yere. Kapandı bir pencere." 20.05.2021- Başlangıç tarihi 🌹 12.06.2021-Final tarihi 🧚‍♀️ Kapak tasarımı~ papatya_suratli 🌹

İmkansız bir aşkın hikayesi..

"Sana yardım edeceğim" sert ve erkeksi sesiyle konuşmuştu adam. Kelimeler ağzından hangi ara çıkmıştı hiç fark etmemişti. "Nasıl?" diye sordu kadın masmavi gözlerinden umut kırıntıları geçerken. Deli gibi merak ediyordu karşısında oturan daha bugün tanıdığı adamın ona nasıl yardım edeceğini. "Benimle evleneceksin" adamın ağzından dökülen iki kelime yetmişti kadının gözlerini irice açmasına. "Nee?" Allak bullak olmuş duygularına, mahv olmuş hisslerine, karışık düşüncelerine rağmen tek bir kelime çıkmıştı gökyüzü gözlü, gece karası saçlı kadının dudakları arasından... *** Acılı hayatlar... Kesişen yollar... İstanbul'dan Karadeniz'e kadar uzanacak sürükleyici bir aşk hikayesi... Efsa❤Yaman... Başlama tarihi: 02.10.2020

Beni sevebilir miydi gerçekten? Böylesi kötü bir adam, sevgi nedir bilir miydi? ▪▪▪ ID1826RG

Töre. 4 harf 2 heceden oluşan bu kanlı kelime nice anayı babayı evlatsız bırakmış, nice sevdalılara mezar olmuştu. Şimdi ateş bomba etkisi yaratarak konağımıza düşmüştü. Töre bu defa bir Azrail gibi karındaşımın ensesine yapışmış ya onun canını alacak ya da beni kurban edecekti. Ben Xezal Silvan. Bir kader sapağında yaşadıklarımı okumaya hoş geldiniz. Başlangıç tarihi : 07.09.2021

"BİTTİ Mİ HİKAYEMİZ?"

Basılı bölümleri wattpat de yoktur. Almak isterseniz alabilirsiniz Trendyol kitapyurdu d&r birçok seçkin satış sitesinde bulabilirsiniz TÖRE -AŞİRET Sirya Yayıncılık ile raflarda Kendimden emin bir o kadar da doğru cümleleri söylediğim anda yüzüme çarpan tokatla kendimi yerde buldum. Ağzıma gelen kan tadı ile dudağımın kanadığını anladım. ~Ben babamın bana vurmaya kıyamadığı kızıydım. Yazılmaya başlandığı tarih; 16 şubat 2021 Yayınlandığı tarih; 10 mart 2021 KİTABIN TELİF HAKLARI SİRYA YAYINCILIĞA AİTTİR!! HER HANGİ BİR KELİMESİNİN VEYA KONUSUNUN KOPYALANMASI DIŞINDA İŞLEMLER BAŞLATILACAKTIR!!!!!

~Normal bir töre berdel kitabı değildir~ Kaderin ayırdığı bir sevda tekrar kader sayesinde alevlenebilirmiydi ki? Verilen sözler hiçbir zaman tutulmamıştı. Cihat Ağa tüm Urfa'nın önünde sevdasından vazgeçmişti. Kitaptan alıntı; "Sana yeminim olsun Cihat ağa, tüm Urfa şahidimdir ki nasıl sen beni kalbimden bıçakladın bende senin kalbini söküp doğuya dağılmış sülalene yedireceğim elbet. Ne yolun nede yüreğin bir daha karşıma çıkmasın." O gece Urfa Asiye ve Cihat Ağa'nın sevdasına ağlamıştı. Yılda sadece bir kaç defa yağan yağmur gece boyu sürmüştü. Gök sanki onlara ağlıyor onlara isyan ediyor gibiydi. Koskoca bir sevda daha gömülmüştü tarihin kirli defterine... (Başlangıç tarihi:11.03.2022) (Yayınlanma tarihi:13.03.2022) (Bitiş tarihi: . . . . . . . )

Selim karşısındaki sinir bozucu yaratığı yapabildiği kadar görmezden gelmeye çalıştı. Çiçekli elbiseleri, başlarına geçirdikleri geniş şapkalarıyla her biri birbirinden güzel bu genç kadınların arasında Melike daha da gözüne batar olmuştu. Aptal inadı yüzünden şimdi de belini kıracaktı. Sıkıntıyla yerinden doğrulup, kocaman fındık sepetini sırtlamaya çalışan kıza doğru yürüdü. Melike sinirle bulutlara baktı. Yağmur geliyordu. Fındığın harmana alınması gerekiyordu ama Bodrum'dan gelen görücülere kendilerini beğendirecekler diye kimsenin el attığı yoktu. Bu sırada güçlü bir el uzanıp aldı sepeti. Melike istemeden kızardığını yanaklarına kan hücum ettiğini hissetti. "Zahmet etmeyin" dedi ağzının içinden. Selim kendisinden önce harekete geçen adamı tanımıştı. Sefer Sürmeneli. Melike adama ağzı açık ayran budalası gibi mi bakıyordu sanki? Bir de kızarıyor muydu? Melike. Hiç bir erkeğe dönüp bakmayan, inatçı, huysuz, gıcık Melike? Saçları şapkaların altına tıkılmamış, iri dalgalar halinde sırtına yayılan, lastik ayakkabısının üzerinde uzanan çorapları neredeyse diz üstüne kadar çekilmiş, biçimsiz basma eteğinin beline Karadeniz kuşağını bağlamış kıza adam niye böyle bakıyordu ki? Peki kendisi neden o gözleri parmaklarıyla oymak istiyordu? Bir insan aşık olduğunu ne zaman anlar? Defalarca kırılmış bir kalp sevildiğine nasıl inanır? Aşık bir adam sevdiği kadın için ne kadar delirebilir? Haydi bakalım başlasın yeni masalımız...