Elini göstererek "Bu elleri kimsenin eli değmedi" Yanaklarını göstererek "Bunları kimse öpmedi" Dudaklarını göstererek "Bunları kimse öpmedi" "Yani birisinin senden beni alabilmesi için çok önemli ve özel olması lazım ama bu okulda çok zor. Kimse kusursuz değildir Hira. Bunu unutma ben senin her zaman hayatının her anlamında yanında olmaya çalışacağım. Ne olursa olsun sende benim merkezimdesin bunu unutma olur mu? Sonra birden hafif suratı asıldı. "Sende bir erkek arkadaş bulduğun zaman beni hayatından ne olursa olsun çıkarma olur mu? Böyle konuştuğunda gözümden damlayan yaşlara engel olmadım. Ona kelimelerim o kadar kifayetsiz kalıyordu ki itiraf edemiyordum bir türlü aşkımı. Sen demek istesemde hep siz diyerek çoğullaştırıyordum her şeyi. Seni seviyorum diyemiyordum mesela sanki ağzıma kırbaç vurmuşlar gibi susup kalıyordum karşısında. Şuan karşımdayken seni seviyorum demek istiyordum ama yok olmuyordu bir türlü. Sonunda ne olacağını bilsem hiç acımadan söyleyeceğim. Seni seviyorum bu kapıdan içeri girdiğin andan itibaren seni kabullendim, Seni benimsedim sana yan gözle baktım ve daha nicesini kelimelere dökmek için can atıyordum ama olmuyordu. Gözümden akan diğer damlayıda silerek hislerimi söyleyemesemde birkaç itrafta bulunmaya karar verdim. Aynı onun gibi "Elimi göstererek "Bu elleri kimsenin eli değmedi" "Dudaklarını göstererek "Bunları kimse öpmedi" "Yanağımı göstererek "Ama burayı bir kişi öptü" Pat diye sorduğu soruyla irkilmeden edememiştim. "Kim öptü ?" Bakışları anında sertleşti ve kaşları çatıldı. Sorusu karşısında gülmek istesemde bunu isteğimi bastırmaya çalıştım ama başarılı olamadım ve birden gülmeye başladım. Safa kaşları çatık bir şekilde bakmaya devam etti. Sorunun cevabını almak için beklentiyle suratıma bakıyordu. Parmağımla onu işaret ederek 'SEN' dedim. Sadece sen öptün."

Kendi halinde futbolu takip eden ve okulunun futbol takımında amatör top oynayan, arkadaşlarıyla Playstation kafede zaman öldüren sıradan olduğuna kendini inandırmış bir kız ve Göztepe'nin forveti, hayatını futboluna adamış, yalnız bir futbolcunun hayatı nasıl bir noktada kesişebilirdi? Emir Berkan; kendisini ailesinden ve hayatından tamamen soyutlamış, en büyük tutkusu olan Beşiktaş'ına kavuşmak için çalışan bir futbolcuydu. Deniz ise sıradandı, sadeydi. Hayattan tek beklentisi Beşiktaş'ın maçlarına rahatça gidebilmekti. Kader; onları Göztepe Stadı'nın soyunma odasında, Deniz polislerden kaçarken bir araya getirecekti. Peki ya sonrası? ☆☆☆ *Emir Berkan karakterinin gerçekte Göztepe'de forma giyen Berkan Emir isimli futbolcuyla alakası yoktur. Tamamen hayal ürünüdür.* Hikayemize hoşgeldiniz❤

"Işıklar sana evinin yolunu gösterecek..." 3391 Kilometre ile başlayan seri Sıfır Kilometre ile devam ediyor! Kilometrelerce öteden birbirini tanımak, sevmek hatta aşık olmak kolaydı... Peki tüm bunlar yan yanayken de kolay olacak mıydı?