O sadece aşık olmak istemişti. Kendisini bir belaya çekeceğinden habersizdi. Nevra, kimse bilmese de içindeki aşkı keşfetmeye çalışan bir kız. Her defasında aşk ona kapılarını kapatsa da bunun bir belaya dönüşeceğinin farkında değildi. Geçmişinin onun peşini bırakmayacağından habersizdi. Aşkın ona küsmesini sağlayan olayı geride bırakamayacağını ilk günden anlamalıydı. Instagram: @askbanakustu.wattpad

Bu hikâye, yanımızda olmadan da yanımızda hissettiklerimize gelsin, kilometrelerce uzakta olsalarda kalbimizin en derinlerinde olanlara gelsin... Tüm mesafelere ve ulaşılmazlıklara rağmen imkansızlıklara inanmayanlara gelsin...

-lltamamlandıll- Bu kitap defterime kısacık bir not bırakıp bir daha da sesi çıkmayan ve asla kimliğini öğrenemeyeceğim güzel insana...

Serinin ilk kitabıdır. 16.08.2018 - Mizah'ta 1. - Kitap düzenleniyor. Defne, hayatının yeni yılda da aynı mükemmel sıkıcılıkla ilerleyeceğini düşünüyordu. Ama bilebilir miydi bir gizli numara tarafından aranacağını? Kim olduğunu bilmiyordu, ama bulmaya yemin etmişti. Belki de bulur, kim bilir? Başlanma tarihi: 27 Ocak 2018 Book Cover Credit: rurogrime

Kitap kapağı: @purpuracasia #camerondallas 'ta 2. -28/08/19 - 07/06/20 #maggielindemann' da 1. 18/09/19 İzmir'e gelmesi ile hayatında yeni bir sayfa açan Azra, hayalleri ile resimler çizdiği bu sayfada; Badboy yok, masum kız hiç yok. Aşkını unutmak için arkadaşlarını terkeden Berkay var. Bir hiç uğruna aşkını terk eden Yusuf'ta. 10. sınıfta başlayan hikayeleri tam gaz devam ediyor. Karakterler ve bazı isimler gerçek karakterlerle bağlantılıdır. -yeniden yazıldı-

"Geçmiş, şu an ve gelecek arasındaki fark, inatçı bir illüzyondan ibarettir." Teknolojiyi çıkarların için kullanıp bir dönüştürücü mü olursun yoksa dönüşen mi? 2532'de Yapılan ilk başarılı beyin nakli insanlığın kaderini değiştirdi.〄 Kafasını iki yana sallayıp, "Sadece 30 saniye." dedi. Zaman kalmamıştı. Hızlıca attığım mekanizmayı sırtına takmaya başladı. Odadan çıkıp yapmam gerekeni yaptığım için artık yerimizi bulmalarını sağlamalıydım. Bu yüzden odadan çıktığım an kapıyı aniden kapattım. Kulakları delen bir alarm sesi duyuldu. Kilidi kırdığım için odanın kapısının izinsiz açılıp kapandığı bilgisi hemen gitmişti. Üst düzey seviyeden arama çıktığını 4. seviye alarm sesinden anlamıştım. Bu şu demek oluyordu, oda gerçekten önemli bir odaydı. Emin olmuştum. Sadece şuan için tek korktuğum şeyin başıma gelmemesini diliyordum. Düşünürken çatının kenarına yaklaştığımızı fark etmemiştim bile. Biz içerdeyken hava çoktan tekrar aydınlanmıştı. .."18.." .."17.." "Acele etmeliyiz. Alarm sesleri gittikçe artıyor, siyah alarma geçtiği an onlar için tek odak noktası biziz demektir." *** Sessizlik. Önce, sessizliğin içindeydik. Yerküre'nin üzerine ani bir sessizlik çöktü. Bu gürültüden daha da beterdi. Bir süre hiçbir şey olmadı. Ardından gelen gürültü sessizliği parçalarcasına delip geçti. Kapak tasarımı ve kurgu tamamen bana aittir. Tüm hakları saklıdır.

''Bön bön çocuğu izleyeceğine yemeğini ye.'' ''Seni mi izlememi tercih ederdin?'' iğnelemem ona koymamış olacak ki, çapkınca sırıttı. ''Kusura bakma, çilli. Tipim değilsin.'' ''Bana diyene bak! Seni gidi aptal çam yarması!'' Sandalyesinden kalkmadan önce son kez bana bakıp göz kırptı. ''Dikkat et de, çam yarması seni ezmesin, çilli.'' Devam kitabı Bir İçim Su'dur.

''Birlikte belanın içine batabileceğimiz kadar battık. Ve şimdi, seni bırakmayacağım... Benimle misin?'' --- Zeynep, kendini yeni okuluna başladığı ilk gün bir felaketin ortasında buldu. Okulu, salgın bir hastalık nedeniyle karantina altına alındı. Karantinanın akşamında ise kendini okulun karanlık koridorlarında bir kız öğrencinin cesedinin başında buldu. Üstelik yalnız değil, onlar da yanında... Mahşerin üç atlısı. Bu, sadece bedenleri değil ruhları da karantinaya alınan dört kişinin hikayesi. Bu onların özgürlüklerine ulaşmak için yaşadıkları esaretin hikayesi. Bu, birbirlerinin her şeyi haline gelen, birbirlerine gökyüzündeki son yıldız yanıp kül oluncaya kadar birlikte olacaklarına söz veren dört arkadaşın hikayesi. Bu mahşerin dört atlısının hikayesi. Şimdi, bizimle misiniz? "Bizim bedenlerimizi karantinaya almadılar. Ruhlarımızı karantinaya aldılar. Bizim ruhlarımız tanıştığımızdan beri karantina altında. Ne çıkabiliyoruz bu karantinadan, ne de birbirimizden ayrılabiliyoruz. Ruhlarımızı birlikte bir karantina altına aldılar, ve bizim bundan sonraki tek savaşımız bu karantinadan kurtulmak. Kurtulduğumuzda bile birlikte olacağız, ama özgür olacağız. Savaş bitti, ve biz sağ kaldık. Savaş bitti, ve biz hala ayaktayız."