Нэг дугуйлангийн дотно нөхөрлөх хэсэг хөвгүүд удахгүй болох тэмцээнд шаргуй бэлдэж байтал гэнэт л тэдний нэг нь сургуулиасаа гарч, найзууддаа ч хэл өгөлгүй ганц хуурцаг үлдээгээд алга болно. Элгэмсэг дотно түүний хоолой сүүлчийн үгсээ хэлснийхээ араас дуулж эхэлсэн юм. Тэр явдлаас хойш хачирхалтай зүйлс ар араасаа тохиолдож, дугуйлан хараалтай гэж яригдахад ч хүрэх аж ээ..

- Би чамд дургүй гэдэг нь би чамд хайргүй гэсэн үг биш. - Тэр чинь юу гэсэн үг юм бэ, ах аа.. - Тэгж л ойлго.

Хайр бидэнд юу заадаг вэ?

Энэ бол зун. Гоёмсог цэцэгсийн дээгүүр хөгжилдөн нисэлдэх эрвээхэйнүүд. Жаргаж буй нарны өөдөөс гялалзан мишээх солонго. Тайвшрал, гунихралыг зэрэгцүүлэн шаагих бороо. Эцэст нь, чи. Чи бол миний зун. Чи яг л намайг зун шиг сэтгэл татам үзэсгэлэн гоо байдлаараа өөртөө төвөггүйхэн татаж орхисон.

Зөвхөн +18 насныханд зориулав.

"Гүн шөнийг дагасаар, Чиний дуулж буй хоолой, Нэг алхмаар, Хоёр алхмаар, Улаан өглөөг авчирна..." -Дахиад дуулаад өгөөч? -Чи зүгээр үү? Одоо гэртээ харьж унтсан нь дээргүй юу? -Цаг хэд болж байна? -Үүрийн 4 цаг. Үнэхээр зүгээр гэж үү? -Зүгээр ээ... Намайг унттал дуулаад байгаарай... -BTS Kim Taehyung Fanfiction-

Хамтдаа догь болцгоох уу? Нэг хэсэгтэй бичвэрүүд.

Хуудас бүрт чиний хэлсэн худал үгс хадаастай бий...

Өөрийнхөөрөө хийж чадахгүй болохдоо амаа жимийж, үг бүрээ залгиж байсан нь миний буруу.

Учрал, дурлал, хагацал хүлээлт. 99% Хар шоколад бол ид шидийн биелэл.