"Derin polisi ara!" Diye bağırdı Irmak. "Emir bir şey yap!"Diye bağırdı Irmak'ın karşısındaki çocuk. "Bacağım kırıldı galiba."Diye yakındı Sarp denen çocuk. "Ben arıyorum polisi."Diyerek telefonuna yöneldi Ada. "Sakince konuşabilir miyiz?"Diyerek merdivenlerden indi çekik gözlü çocuk. "İndirsene bacım şunu!"Diyerek Irmak'a bağırdı karşısındaki çocuk. "Sus geçiririm kafana!"Diyerek yükseldi Irmak. "Hepiniz susun!" Sinirle bağırdığımda sonunda herkes sesini keserken Ada'nın polisi aramak üzere olduğunu görüp elindeki telefonu aldım. "Kimse polisi aramıyor," Diyerek Ada'ya yönelik konuştum. Ardından Irmak'a dönerek elindeki vazoyu işaret ettim. "Ve kimse kimsenin kafasını kırmıyor. İndir şunu." Aklıma gelen şey ne kadar sinirimi bozsa da bulunduğumuz durumun başka bir açıklamasını düşünemiyordum. Ya gerçekten sapıklardı ve eve gizlice girmişlerdi ya da evi aynı anda kiralamıştık. Mümkünse tabii.

Yapay zekâ... Ucu bucağı olmayan, her saniye gelişmeye devam eden mükemmel bir sistemdi ta ki insanlarla tanışıncaya kadar... Peki ya bu sistem bir gün başkaldırırsa ve onu oluşturanlar bile ona mâni olamazsa...

Alara: Ben artık bu ilişkiye devam edemiyorum Atlas. Alara: Aslında her şey bir oyundu. Alara: Bizim sevgili olmamız, ilk karşılaşmamız hepsi oyundu. Alara: Böyle öğrenmeni istemezdim ama artık seni kandırmak istemiyorum.

0536***: Tiksindiricisin! 0536***: Senden nefret ediyorum! 0536***: Senin ne kadar aşağılık olduğunu, asla unutturmayacağım sana! Her gün anlıyor musun, her gün bencil olduğunu o egonla dolmuş kafanın içine sokacağım! 0536***: BENCİLSİN! Arya çevrimiçi Görüldü Arya yazıyor Arya: Öyleyim

"Planların içinde her şey vardı Selami anlıyor musun! Her şey! Ama korumakla görevli olduğum albay kızına aşık olmak yoktu!"

"Çok merak ediyorum Gazel?" Diye mırıldandım sert çıkarmaya çalıştığım bir sesle. Gazel'in yumrukları yavaşladı. Bir süre bekledi ama sonra bana döndü. Acı kahveleri yüzümü incelemeye başladığında benim gözüme ilk çarpan göğsünde, tam kalbinin üzerinde olan ize takıldı ve aklımda bir söz canlandı. Yüreğinde iz taşıyan. Kadının söylediği bu söz geldi aklıma, düşünceler taşmak için yer aradı ama şu anki acım daha baskın geldi. "Neyi?" Diye sordu Gazel. Aklımdaki düşünceleri bir kenara atıp birkaç adımda Gazel'e yaklaştım ve tam karşısında dimdik durdum. Boy farkımız yüzünden başımı kaldırmak zorunda kaldım. Acı kahveleri, elalarımla buluştuğunda benim gözlerim dolmaya başlamıştı. Onunkiler ise cansız bir nesneye bakarmış gibi hissizdi. "Senin gibi aşağılık bir adam, nasıl olurda o çocuklara yemek verip, gülümseyebilir." Gözlerimdeki göz yaşları akmak için çabaladı. Kalbimin külleri tekrar yakıldı ve küller daha da çoğaldı. "Tek vicdansızlığın benim kardeşime miydi?" Dedim sesimin titremesine engel olamayarak. Gerçekten tek vicdansızlığı benim kardeşime miydi? Ne yapmıştı benim Umut'um ona? Neden kıymıştı benim aileme? Gözlerimdeki yaşlara daha fazla tutamadım ve göz yaşları yanaklarımdan süzülerek akmaya başladı. Ben aylar sonra ilk göz yaşımı Umut'un yanında değil, onun katilinin önünde döktüm.

Okulun zengin, şımarık çocuğu Ersan ve zeki, kuralcı kızı Aslıhan. BU HİKAYE 13/09/2024 TARİHiNDE YAZILMIŞTIR BÖLÜMLER SIKLIKLA GELECEKTİR

Pera, 17 yaşında bir lise öğrencisidir. Feza adında motorcu bir çocuğun hayatına girmesiyle kalbinin ilk defa attığını hissetse de bu onun için son derece tehlikeli olacaktır. Yarı texting ✨

Bir üsteğmen ve aşık olduğu komşu kızının hikayesi... Aşkından habersiz olduğu adam için kalbi atmaya başladığında 20 yaşındaydı Gülce. Çocukluğunu geçirdiği Bozcaadada beraber büyüdüğü adamla aynı kişiydi bu: Sancak Erkuran. Sonra bir gün karşısına geçmişti Sancak ve gözlerinin içine baka baka "Bana artık abi deme," demişti. Tek bir cümleyle kalbini altüst etmeyi başarmış ve bildiği her şeyi değiştirmişti. Aynı günün gecesinde ise gitmişti Sancak Erkuran. Çünkü işi ve aşkı arasında bir tercih yapmak zorunda kalmış ve hayatını, vatanı uğruna feda etmişti. Yıllardır içinde büyüttüğü sevdasının küllerini kalbine hapsedip öylece gitmişti.

Kitap olacağı için bölümlerin bir kısmı kaldırılmıştır. 🌱 "Sen benden uzak durabilecek misin?" dediğimde sesim kısıktı. Bedeni gerilirken devam etmeye zorladım kendimi. "Bak," deyip elimi çenemin üstündeki elinin üstüne yerleştirdim. "Elin tenimde gözün gözümde." Gözlerindeki ifade kararırken yüzümü biraz ona doğru yanaştırdım. Dudaklarımız arasındaki mesafe öyle azdı ki... Dudakları yavaşça dudak kenarıma dokundu. Nefes nefese kalmış bir vaziyette, daha fazlasını istiyor, elleri arasında milyonlarca parçaya ayrılıyordum. Gözlerim kapanırken dudağımın altındaki çizgiyi öptü. "Ben seni tüketirim, ben seni yeşertemem Zeynep. Sen benden yeni filizlenen bir çiçeği koparıp atmamı istiyorsun. Yapamam be Zeynep. Yapamam. Bunu sana da kendime de yapamam." 🌱 Amcası tarafından geneleve satılan Zeynep Kızıl, başına kötü bir şey gelmeden önce İstihbaratçı Vural Alazoğlu tarafından kurtarılır. Geçmişindeki acılardan sıyrılamayan Vural, Zeynep'in hayatına bir ışık gibi doğmuştur. Zeynep kalbini Vural'a kaptırdığında kendini aşk ve tutku dolu bir ikilemin ortasında bulur.