sahipsiz bir kaç çocuğu satırlarıma sakladım. satırların varolmayan ülkesi.

Şu an tam olarak neredesiniz? Yirmi numaralı otobüsün üçüncü koltuğunda mı? Evde, okulda ya da iş yerindesiniz. Kısa bir mola verdiniz ve pencere kenarında bir fincan kahve içiyorsunuz. Belki de bir arkadaşınızla buluşmak için yola çıktınız. Ne kadar da sıradan bir gün, değil mi? Her şey son derece normal! Hiç düşündünüz mü ya her şey bir anda altüst olursa? Örneğin buluşmak üzere yola çıktığınız arkadaşınızın sizinle ilgili gizli bir planı varsa! Ya da bindiğiniz o otobüsün en arka koltuğunda, sizi hayatınızın dönüm noktasına götürecek olan kişi oturuyorsa! Siz her şey akışında gidiyor zannederken ya kaderiniz üstünüze yağacak buz kırağı için en uygun şartları hazırlıyorsa... Bütün bunlar bir yana, peki ya hayatınızın altı, üstünden çok daha güzelse! Baran Demiroğlu: Sıradan bir gün yaşadığını zannederken kendini cayır cayır yanan bir evin önünde buldu. Alevlerin arasında canının parçaları vardı ama o hiçbir şey hatırlamıyordu. Üstelik önünde de bir benzin bidonu vardı. Hayatı bir anda altüst oldu... Bahar Saygın: İstanbul'un en başarılı adli psikiyatrının kliniğinde staja başladığında her şey son derece normaldi. Ama bir gün kliniğe ailesini diri diri yakmakla suçlanan bir hasta getirildi. Hayatı bir anda altüst oldu... & "Ruhuna ben bulaştım. Artık kurtulamazsın..." Yayınlanma tarihi 10 Nisan 2019

"Herkes gözlerinin önündeki bu haksızlığa susarken o bizim için bir şeyler yapmak istedi. Ne yaşadıysak, onlarında yaşaması için elinden geleni ardına koymadı. Sadece bizi düşündü. Yanımızda durdu. Ve bir şeyleri değiştirmek için uğraştı. Hepsinin hatalarını farkına varmasını sağlamaya çalıştı." Maddi durumlarımız onlarla aynı olmadığı için ve marka kıyafetler giyip, lüks evlerde yaşamadığımızdan bizleri aşağılıyorlardı sürekli. En başında da Sonat ve Efsun. O ikisi... Tek amaçları okuldaki popülaritelerini ikiye katlamak olan burnu havada iki arkadaştı. Ve kendilerinden başka herkesi küçük görüyorlardı. Bizimse sesimiz çıkmıyordu. Gücümüz yetmezdi ki. Bursluyduk. Ve her an bursumuzun kesileceği tehlikesiyle susmak zorunda kalıyorduk. Neyse ki bir gün admininin bilinmediği ve her okulda da olduğu gibi geçici aşkların ilan, saçma sapan kavgalara karışanlarınsa tehdit edildiği itiraf sayfasına @caykasigi nickli bir kullanıcı mesaj atttı. Amacının gruptaki herkesin hatalarını farkına varıp yaptıklarından dolayı pişman olmalarını sağlamaktı. Ve zamanla bunu başardı. Ayrıca soktuğu laflarla beraber, sadece zengin olan insanların değil, zekilerin öne çıkabileceğini de kanıtladı. Tek derdi onları rahatsız etmek değildi. Kendilerini seven insanlara yaptıkları kötü muammelenin de bedelini ödetmek istedi. *** Bu isme sahip ve bu kurguya sahip ilk, tek kitaptır. Diğerli çalıntıdır. Eğer bu hikayeyi Wattpad harici bir platformda okuyorsan, kötü amaçlı yazılım saldırısı riskinde olabilirsin. Eğer bu hikayeyi orjinal halinde ve güvenli bir şekilde okuyorsan lütfen, Wattpad'deki "@aleynaozgul1" isimli profilimden oku. Teşekkür ederim.