(Opowiadanie napisane w 2014-2015 roku w celach humorystycznych, nie popieram w żaden sposób zachowań bohaterów). Gdy Michael wraca na wakacje do domu, ma nadzieje, że spędzi ten czas ze swoją rodziną, odpoczywając i niczym się nie przejmując. Jedyne co go nie cieszy, to fakt, że będzie musiał poznać nowego chłopaka swojej siostry, do którego od początku jest negatywnie nastawiony. Okazuje się, że ma rację, gdy od razu po pierwszym spotkaniu, odczuwa do niego wielką niechęć, ale co jeśli w końcu polubi go aż za bardzo? Luke jest dla niego jak narkotyk, którego nie może sobie odmówić, mimo tego że przecież jest chłopakiem jego siostry. "I don't care if loneliness kills me, I don't wanna love somebody else". (Nie obchodzi mnie, czy samotność mnie zabije, nie chcę kochać nikogo innego).

Upływających wakacji Harry nie mógł zaliczyć do najprzyjemniejszych, pomimo tego, że Dursleyowie przestali go dręczyć psychicznie czy zaganiać do fizycznej harówki. A to wszystko dzięki dyrektorowi, który, działając zapewne w dobrej wierze, wysłał list do wujostwa Harry?ego, próbując nakłonić ich do zmiany podejścia i przełamania ich antymagicznej postawy. W odpowiedzi rodzina zaczęła chłopca zupełnie ignorować, a biorąc pod uwagę to, że Harry'ego cały czas męczyły wspomnienia Turnieju Trójmagicznego, ta zupełna izolacja i brak jakiegokolwiek zajęcia były najgorszym, co mogło go w tamtej chwili spotkać. Niczym niezajęte myśli wciąż analizowały najdrobniejsze szczegóły tragicznych wydarzeń, o których tak bardzo pragnął zapomnieć. [nie ja napisalam tekst, udostepniam tutaj po prostu]

Ciężko jest żyć ciągle wmawiając sobie że twój rodzony brat nie jest zaburzonym socjopatą który wepchnąłby cię w paszczę Tytana gdybyś okazała się niepotrzebna. Równie ciężko funkcjonować od dziecka patrząc na śmierć każdego kto kiedykolwiek był ci bliski, a jedyne czego jesteś w życiu pewien to fakt, że nóż powinno trzymać się ostrzem do dołu. Taką samą przeszkodą w codzienności jest uzależnienie od kokainy, papierosów, i podziwiania własnego odbicia w lustrze, czy naruszająca wątpliwą granicę normalności obsesja na punkcie Tytanów. Ale skoro każdemu pojedyńczo jest tak ciężko, to może razem będzie chociaż trochę lżej? Na potrzeby historii nieco zmieniłam bieg wydarzeń z mangi, a także zaniżyłam wiek kapitana do dwudziestu ośmiu lat :)

Zastanawiało cię, jakby to było, gdyby nie wszystko było takim, jakim się wydawało? Gdyby na pozór dobra osoba wcale taka nie była? Gdyby zła osoba została kiedyś bardzo skrzywdzona? Gdyby się pogubiła? Czy zastanawiało cię, jak zaledwie jedna osoba mogłaby zmienić bieg całej historii? Lale jest sierotą, która większość życia spędziła w domu dziecka. Sierotą, która nie miała przyjaciół. Sierotą, która potrafiła dostrzec więcej od rówieśników. Sierotą, która była inna. Która posiadała niezwykłe dziedzictwo. Sierotą, która w dzień swoich jedenastych urodzin odkryła zupełnie nowy świat. Jaki wpływ będzie miała na nowo poznane osoby oraz ich historię? Czy kogoś zmieni? A jak tak, to kogo? I jak zakończy się historia w której bierze udział? Beta: @DysonansAndRusin