üstelik kimsenin suçu değil, parmaklarımdan biraz kırılmışlık dökülüyor.

silemedim, yanağımda kurudu

yan

görmezlerse seni hiç olamazsın -oneshot

"ben yorgunum, sen güzelsin."

nehirler kızıl akarken ölüyor insanlar ve ölürken insanlar, sevişiyor kuzular, kırmızı uçurum kenarlarında.

"Nedir bu arayış Kehribar, nedir yüreğindeki bu ateş? Benim canım dostum, sevgilim, yandaşım, arkadaşım ne çok severim seni biliyor musun sen? Gözlerinden akan her bir damla nasıl da yükseltiyor dalgaları, nasıl da savuruyor canımı. Ağlama yapraklarına bin can verdiğim, dökme parlak gözyaşlarını."

kusar kusar kusar bir konyak içinde yüzen tavus kuşu kanadına, düş mü bu, hımbıl sürtük boşaltır çirkin özünü çingen pembesinden ucuz eşarba, yanar yanar yanar ciğeri. yalancının karısı ofelia yan basar yan döner sokaklardan ama bulur anasının kuru dallardan kahverengi çalmış ninni döşeği ellerini- ama ama ofelia ninnileri sevmez, anası da anası değil. [yk]

yapraklar yenileniyor, kökleri kalıyor

okunmayan mektupların sonuncusu(?)