Bir cümlenin yansılığına talimi olacaksın ölüp ölüp dirildiğin yaşantından. Korkunun tadını ne demek olduğunu belki o zaman anlarsın. Emin ol birgün sende anlayacaksın sır şahidi. Neden bunca oyunlarımı gerçekleştirdiğimi? Ve neden seni en sona bıraktığımı? Dudakların şimdiden titriyor... Halbuki daha hiçbir şey yapmamıştım. Söyle hadi, hangi soruna cevap vereyim? Dur, dur yada ben başlayayım kısadan... Geçtiğim dilsiz duvarlara sorsan beni, ah! Bir dile gelseler, neler anlatırlardı? Konuşabilselerdi eğer, cehennemin ateşinde nasıl çayır cayır yandığımı söylerlerdi ilk olarak sana. Beni anlıyor musun şimdi, sır şahidi? Şittt... Şiiit... Ağlama ama. Daha yeni başladım anlatmaya. Bilirsin, sözümün kesilmesinden çok nefret ederim. Ama bu kez sana müssema göstereceğim. Benim yerime de ağla olur mu? Dudaktan çıkan her bir sözcüklere birer bedeller ve ömür biçtim ben. Savunduğun onca kişinin birer ölümü bu kadar kolay olmamalıydı senin için. Değil mi sır şahidi? Nice nice dopdolu rüyalara sana. Çünkü ben sabah vaktinden irkileli çok oldu. Gecenin bir yarısında söz düşmüyor artık kimselere. Daha ne kadar susucaksın sır şahidi? Ne zamana kadar direnmeyi bırakacaksın?

Önümüze gelen bütün engelleri seninle yıkabilirdik. Tapılan deste deste paraları yakabilirdik gözler önünde. Dosdoğru durunca yol alabilirdik seninle. Belki de yoldan çıkabilirdik, bilinmez. Lakin bir eylem lazımdı bizlere değil mi? Saçmalıklarımızı bir kenara bırakalım, güdülmeye dünden razı olmasak çoktan mutlu mesut olmuştuk. Bazen hakkımızı arasak, ama fazlasını da istemesek... Ya da bize armağan edilen boyunduruğa boynumuzu hiç düşünmeden uzatmasak... Eteğimizde taşıdığımız bize yük olan taşralarımız, dönüşür mü bir gün denizlere? Hani sen bana diyorsun ya gamsızsın diye, asıl gamsız olan hangimiz? Ben gamsız, sense başkaldırıcısın o zaman... Kurgu bana aittir ve sessiz okurlar lütfen yapılan emeğe saygı olarak sessiz kalmayın. :)