"Buraya kaç tane senin gibi kız bebeğinin babası olduğumu iddia ederek para koparmaya geliyor haberin var mı senin?" Yüzünde aşağılayıcı bir bakış vardı. Demek şimdi bir tepki veriyorsunuz Bay Charlie. Çantamı bıraktığım yerden alarak koluma taktım ve ayağa kalktım. "Hayatım, buraya bebeğime babalık yap diye gelmedim. Açıkçası neden burada olduğumu ben de bilmiyorum. Maya'nın dolduruşuna geldim sanırım. Her neyse. Bu bebeği doğuracağım, ayrıca ona bakabilecek kadar zengin ve mükemmelim. Sadece belki bilmek istersin diye düşündüm. Sonuçta yumurtalıklarımı dölleyen senin spermindi." Güneş gözlüğümü gözlerime taktım ve olağanüstü gülümsememi ona atarak lanet ofisinden çıktım. * Emma Spencer nefret ettiği babasının şımarık prensesiydi. Tek bildiği gezip tozmak, alışveriş yapmak ve sabahlara kadar kulüplerde kafayı bulmaktı. Bebeğinin babasıyla da orada tanışmıştı. Tek gecelik ilişkisi onun tüm hayatına mal olmuştu. Önce arkadaşlarını kaybetmişti sonra mirastan alıkonulmuştu. Tek desteği ablası, ona bebeğe bakmasında yardımcı olmayı teklif etmişti ancak Emma bebeğini nasıl büyütecekti? Eski alıştığı hayatı buna engel olur muydu yoksa hiç beklemediği bir sırada karşısına çıkıp kendisiyle gelmesini isteyen bebeğinin babasıyla mı gidecekti? +18 içerik mevcut!

İki yıl önce üzerime atılan bir iftira ile tüm hayatım değişti. Sevgilim, abim, ailem... Peki ya yıllar sonra geri döndüğümde karşılıklı villalarda her gün eski sevgilimle karşılaşmaya hazır mıydım.? Üstelik ailelerimiz bu kadar yakınken ve onun kardeşi ile en yakın arkadaşken karşılaşmamak mümkün müydü.? Ateş Çağlayan Efsun Gediz. Hazır mıyız.?

Hırs ve para uğruna 2 ailenin hayatı değişti. Bundan zarar gören çok insan oldu. Gizlenen gerçekler bir bebeği ailesinden uzaklaştırdı. Peki gerçekler ortaya çıkınca en çok kim zarar görecek? O bebek mi? Gerçek ailesi mi? Onu büyüten ailesi mi? Hiçbir şey gizli kalmaz. Gerçekler her zaman ortaya çıkar bir şekilde. Bakalım bizim Sare kızın hayatı nasıl olacak gerçekler ortaya çıkınca..

Dünya'nın dört bir tarafından gelmiş geçmiş en iyi teknolojiye sahip olarak tanınmış örgüt, bu sefer avına taktığı albayın torununu gözüne kestirmişti. Gözüne kestirmesinde büyük etken olan geçmişti. Geçmiş ve intikamlar yan yana yarışıyordu. Geçmişte yaşanılanlar intikamı körüklemişti. Lider olarak Atakurt lakabıyla tanınan Yekman Valdemar, ülkesinin en gizemli ve başarılı askerlerinden biridir. Bir gün kendisine verilen görevle hayatının değişeceğini bilmiyordu. Kendilerinden köşe bucak saklanan örgütü artık çökertmeleri gerekiyordu. Örgüt, kızın yakınındaydı. Lider Atakurt, örgütü çökertmek için kıza yakınlık kuracak ve gerekirse kızı kendisine aşık edecekti... [Kurgunun ilk yayınlanma tarihi 14/11/2023 ||| Kurgunun yeniden düzenlenerek yayınlanma tarihi 9/12/2024] (Kitaptaki olay, kişi, kurum şahsıma aittir. Hiçbir şekilde çalınamaz, kopyalanamaz ve uyarlanamaz. Bütün hakları saklıdır!)

Mine MUTLUÇAY, otuz yaşında arşiv memuru kendi bedeninden büyük giyinen şişe gözlükleri kitap kurdu sessiz halleriyle çevresi tarafından çok sıkıcı bulunan biriydi. Tarih seven Yeşilçam karakterleri ile büyümüş kendi halinde bu kadının iki yıldır tek derdi vardı. O arkasından söylendiği gibi kız kurusu olarak ölmeyeceğiydi. Ne yapıp edip, ömrü boyunca yetecek o TEK GECE'yi yaşayacaktı. Türkan MUTLUÇAY dikkat çekici güzel bir kadın ama bugüne dek erkek arkadaşlarında hep bir şeylerin eksikliğini yaşamış bir türlü ilerisini getirememişti. Bir yıl önce İspanya'ya gerçekleştirdiği bir iş seyahatinde aklını başından alan adamla geçirdiği o TEK GECE ile pişmanlık mı yaşıyordu, iyi ki yaşadım mı diyordu bir türlü karar veremiyordu. O adamın yüzünü de yaşadığı muazzam dakikaları unutmak istedikçe aklından çıkaramıyordu. Mehmet ÖZYAŞAR & BARAN MAÇOĞLU hayatlarına TEK GECE için girmiş iki kadının peşinden gidip hayatlarına dahil mi edeceklerdi, yoksa önlerine mi bakacaklardı. Wattpad de bu isim ile yayımlanan ilk ve tek hikayedir. Çalınma durumunda yasal yollara başvurulacaktır.

🖤♾️ "Bir daha gelme!" Dedi fısıltıdan ibaret buruk sesiyle. "Sakın ola bir daha bana dokunma da!" Kendisi ne kadar öfkesini ortaya seriyorsa, Mirhan'da mimik oynamıyor öylece gözlerine bakıyordu. "Geleceğim..." dedi kısık fakat vurgulu bir kararlılıkla Mirhan. Bakışları dudaklarına inip tekrar gözlerine çıktı. "Dokunacağım da." diyerek sürdürdü kararlılığını. Hatta kendinden fazlasıyla emin bir şekilde,"Bir kere aldım, yine alacağım." dedi büyük yemin verir gibi."Yine biz olacağız..." Burnundan verdiği soluğu alaylı bir şekilde havaya karıştı, her kelimesi bir meydan okuma gibiydi."Hangi yüzle söylüyorsun bunları?" Eli de ağır ağır kalbinin üzerine gitti. "Sen şurama, onca acımın tam üzerine bir de evlat acısı yerleştirdin ya...Ben o gün, senli olan bütün anıları tek celsede çöpe attım... Gök kubbe yere inip ikiye yarılsa, biz diye bir şey olmayacak artık." Dila ♾ Mirhan 29/04/2021

▪️Romantizm #2 - 23.07.2022 ▪️Romantizm #5 - 4.12.2019 ''Merhamet, bir erkeğe ancak bu kadar yakışabilirdi.'' ©Tüm hakları saklıdır. ⚫ Bu hikaye yaşadığı her gününe şükretmesini bilen, varlığı ve yokluğu gören, adaletli, dirayetli ve hayatın ondan aldıklarına rağmen yaşama duygusuna tutunan bir adamın hikayesi... Bu hikaye tattığı yeni duygularıyla nasıl baş edemeyeceğini bilmeyerek ateşe yürüyen bir kadının hikayesi... Bu iki hayatın oluşturduğu sagu, gözyaşları eşliğinde güzel bir serüvene yol açarak, bilinmeyen tüm gerçekleri ve duyguları ortaya çıkaracaktır. Ve şimdi, gerçek masumiyeti okumaya hazır mısınız? ⚫ Sözleri kalbime tatlı bir zehir gibi akıyor, dokunduğu her yer alev alıyordu. Ona benim istediğim gibi olmasa da, kalben bir yakınlık kurduğumu kendisinden duymak ruhumu aydınlatmıştı. Ne olursa olsun mutluydum sevdiğim adamın kollarında şuan. ''Bu da...'' dedi bende ki yumuşak bakışlarını saniyelik çekerek. Elimdeki kar küresine baktı sonrasında ve işaret parmağını içindekileri göstermek adına yuvarlak cama dokundurdu öylece durarak. ''Bizim bu yoldaki ilk anımız.'' Gözlerimin en içine bakarak gülümsediğinde söylediği ince detay kalbimi tekletmişti. Şuan onun hayatında önemli biri olduğum, onun tarafından kanıtlanmıştı. Gülümsedi tek gamzesinin bu güzel anımıza ortak olmasına izin vererek. ''İyi ki doğdun...'' dedi gözlerindeki yeşili bağrıma basa basa ve ekledi. ''Ve iyi ki buldun beni.''

"Akıp giden şu suya atlayamadığım için dünya üzerindeki tüm denizleri kuruttum. Artık hiç su yok, Alanguva. Ve biz alev almak üzereyiz." Yara almış her çocuğa ve yara almış her çocuk için. 18 Mayıs 2015.

Yıpranmış ruhlar, sadece yalanlara sahiptir. Zihnimde canavarlar, boğulduğum okyanusum ve silahım var. Ellerimde kan var. Acıyor ruhum. Kanıyor çığlıklarım. Hayatımın yangınını sigaramın dumanı çıkarır, gözyaşlarım bile söndüremez o yangını. Başımda yalanlarımla süslü tacım var. Bir de Kuzey var; mavi gözü soğuk, kahve gözü sıcak bakan çocuk. O hayatıma öyle bir girdi ki, cennetin kıyısından geçen bir şeytanım artık ben. Onun mavi kahve gözleri cennetim. Benim kehribar gözlerimse cehennemimi simgeler. Benim geçmişim ve geleceğim var. Kuzey'inse geçmişi ve geleceği yok. Onun 'şimdi' yapması gereken şeyler var. δ Bir kelebek kadar hafifim şimdi. Üstüme taş koymazsa uçabilirim. Bir balon gibi süzülürüm gökyüzünde. Yukarıda bir yerde patlayacağımı bile bile. * 18.06.2015 tarihinde yayınlanmaya başlamıştır.