Hafıza kaybı yaşayan bir kız ve telefonunda Aşk diye kayıtlı tanımadığı bir numara. Bu onların birbirini bulma hikâyesi. ---------- Asena: Kimsiniz? Aşk: Bunu ben sormalıyım. Aşk: Kimsin? Asena: Ama numaranız bende kayıtlı. Aşk: Ama bende kayıtlı değil. Asena: Başıma bir olay geldi. Daha doğrusu bir kaza. Bu sebeple bazı sorunlarım var. Yanlış bir şey yapmak istemiyorum. Bu yüzden ismimi söyleyemeyeceğim. Asena: Rahatsız ettiğim için üzgünüm. Aşk: Eski sevgilim ve arkadaşlarımın birçoğu şu an beni engellemiş durumda. Anlayacağın hiç sevilmeyen bir tipim. Aşk: Ve sen beni tanımıyorsun ama sende numaram var? Aşk: Rehberinde ne diye kayıtlıyım onu söyle bari. Seni tanıyor muyum merak ettim. Asena: Rehberimde...Aşk diye kayıtlısınız.

'Sik kadar çocuktum bunu gördüğümde. Sevişmenin ne demek olduğunu bir ihanette öğrendim ben Alin.' Hıçkırıklarıma engel olamazken bitsin diye dualar ediyordum. 'Neyse seni daha fazla parçalamak istemiyorum, sonra babam bir gün görevden döndü ve annem ona bunu anlattı.' Gözleri çok ruhsuz bakıyordu, hiç mi acımıyordu içi? Elimi yanağına kaldırmaya çalışırken diğer eliyle bileğimi tutarak bana engel oldu. 'Babam arkasını döndü ve gitti. Ne bağırma, ne çağırma. Hiçbir şey, Alin.' Alnını alnıma yaslayarak fısıldamaya devam etti. 'Koca bir hiçlik kız çocuğu. Birini nasıl öldürürsün biliyor musun? Ne yaparsa, nasıl isyan ederse etsin ona kayıtsız kalmak.' Kaşları çatılırken alnını alnımdan kopardı ama mesafemizi açmadı. 'Babam annemi öldürdü, kayıtsızlığıyla.' Sınırların olmadığı, hurdahaş bir hikayeydi bu.

"Neden ağlıyorsun?" diye tekrar sordu. Sesi biraz peltekti ve sarhoş olduğu belliydi. Muhtemelen ben uyuyakaldığım esnada o arka sıralarda sızmıştı. Sarhoş bir erkekle sınıfta mahsur kalmıştım! Harika. Gözlerimi elimin tersiyle silerken, "Ağlamıyorum." Dedim. "Hayır." dedi direterek. "Ağlıyorsun, bak." Burnumu çekerken, "Burada mahsur kaldık." dedim. Bir an gözleri kapıya kaydı ve sonra tekrar bakışlarını bana çevirdi. Rahat bir ifadeyle, "E, ne var bunda?" diye sordu. NE VAR BUNDA MI? Çıldırmak üzereydim.

Yonsei Lisesinde ne kadar sıradan olabilirse o kadar sıradan bir gün başlamak üzereydi. Tabi okulun binasına bileklerinden asılı duran cesedi görene kadar herkes böyle düşünüyordu.

" tamamlandı ✔️„ ⠀⠀⠀⠀⠀⠀jaehyun, birlikte her sabah aynı durakta otobüs beklediği bu kızla tanışmak istiyordu. lola, kendisini her şeyiyle kabul edecek biriyle tanışmak istiyordu.

Telefonu kapatıp bana doğru döndü. Bir yandan yemeğimi yerken soru soran gözlerle ona baktım. " Çizim yapan bir arkadaşım var ve nü çalışmak istiyormuş. Karşılığında da yüklü miktar para vericekmiş. Çevrem sanki çok genişmiş gibi benden birini bulmamı istiyor bir de. " dedi dirseklerini masaya yaslayarak. "Ben yaparım." Yayınlanma Tarihi: 21.02.19

❝Mavi kozalak, imza ve albüm. Ben seni çok sevdim.❞ {Lisa X Jungkook} ©2020 | roenvia

"Bundan sonra," dedim telefondaki kişiye. Sesimi toplayıp devam ettim. "Seni her gece arayacağım ve sana nasıl hissettiğimi anlatacağım."

"İnsanlar 'keşke'lere mahkumdur, Joon. Elbet, ben de bir gün keşke diyecektim. Ama bu kadar güzel bir kalbin sahibine keşke demek, canımı inanılmaz derecede çok acıtıyor." [ Kim Namjoon ] © thynights | 2019 *for @readeena*

[TAMAMLANDI] Olay, jinofobisi* olan Lee Minho (Lee Know) ile cüretkar bir kız olan Kang Eun Ji arasında geçiyor. Bir gün annesi artık Kang Eun Ji ile baş edemeyince onu boşandığı kocasının yanına, Busan'a bir nevi sürgün ediyor. Eun Ji, babasının evinin yanındaki evde oturan Minho'yu dört ay boyunca fark etmezken okulun ilk günü ile hem sınıf arkadaşı, hem de sıra arkadaşı olduklarını öğreniyor ve bu utangaç, sessiz çocuk oldukça dikkatini çekiyor. *Jinofobi: Kadın korkusu demek. Bir erkeğin hayatındaki etken bir kadın tarafından (ablası, annesi ya da öğretmeni gibi) siddet görmesi veya tecavüze uğraması gibi travmatik olaylar sonucu gerçekleşir. 27 Aralık Pazar 2020