Olaya hiç bu açıdan bakmadım ben. Hayatım boyunca o kadar çok şey kaçırdım ki... Hayaller, dostlar, mutluluklar, güven, aşk, eğlence... Ama bu adam! Kaçırdığım en iyi şeydi.

Mizah içinde #1 Her bir yumruk inerken bir başka bedene, onun yüzüne aldığı her bir darbe benim yüreğime inmişcesine acı veriyordu. Normal olan bu muydu yoksa normalden uzak bir hayatın ortasına mı sürükleniyordu kalbim? Kimdi, neydi bu adam? Yumruklar kadar sert bakışları kalbimi dağlarken, galibiyetin sevincini bile taşımayan yüzüne rağmen kalkan eli belirsiz bir zaferin işareti miydi? Maçı kazanmıştı, akabinde merakımı.. Peki bu bendeki çekim farklılığın getirisi miydi yoksa elde etme hırsı mı? ............................ Demir Yumruk kara mizah amaçlayan bir hikayedir. Sizin klişe diye adlandırdığınız senaryoları mizahi bir dille tiye alarak yazılmıştır. O yüzden lütfen yargılamadan önce bunu bilin ve buna göre yorum yapın.

*Tamamlandı* "Sence bizden bir cacık olur mu?" dediğimde önce bana öylece baktı, sonra kahkahalarla gülmeye başladı. Öyle ki boynumdaki kolunu çekip dizlerine dayadı ve katıla katıla gülmeye devam etti. "Lan ne gülüyorsun?" diye sinirle sordum. Teyzeler pencereye çıktı ve gözleri hemen bizi buldu. "Sussana lan, Allahın belası domuz!" dedim dişlerimin arasından. "Esra, kızım hayırdır?" dedi FBI teyze. Hayrı mı kaldı be FBI teyze? Aldık başımıza belayı işte. Ama seni kırmayayım. Hayırlı uğurlu olsun! "Yok Selma Teyze!" dedim gülümsemeye çalışarak. "Arkadaşı kızın biri taciz etti arka sokakta da, kriz geçiriyor şu an." Azman aniden gülmeyi kesti ve kaşları çatıldı. "Vay vah!" dedi diğer pencereden MİT teyze. "Su getireyim mi Akın evladım?" Azman'ın gözleri ona döndü. "Yok sağol Makbule Teyze. Alıştım artık..." dedi ve gözleriyle beni işaret etti. "Bu kızın tacizlerine." Rezillik yükleniyor...%94 Kapak Tasarımı: Gölgehayaller © Tüm Hakları Saklıdır.

"Bana Aitsin! Bana Ve Benim Hayatıma Katlanmak Zorundasın. Kısaca Burada Mahkumsun" Ruh Hastası bir Katilden ne kadar kaçabilirsiniz ki? Hele ki o size kafayı takmışsa asla. Ömrümün sonuna kadar ne kadar kaçmaya çalışsam da olmamıştı. şu son raddeye gelene kadar bütün kötülüklerin sonrasında iyiliklere dönüşen şeylere karşıda mı sonumuz böyle olmalıydı?

Merhaba ben Mersa Ekin Babamın ölmesinden yaklaşık 2yıl geçmişti bi kaçgün sonra 18basıcaktım ve annemin ani süpriz hediyesi üvey baba ve onun Piskopat oğlu olmuştu.!

"Ben bu kadar büyük bir sorumluluk alabilecek biri değilim. Bana zor gelir sürekli yanında olmaya sana morel vermeye çalışmak. Ama bu kişi sen olmasaydın geçerli olurdu bu durum. Ben hazırım, her zaman yanında olmaya her daim sana kol kanat germeye. Bir sene boyunca ailemin yapmadığı şeyi yapıp bana sahip çıktın o hastane odasında. Her gün yanı başımda böyle salya sümük ağladın,biliyorum. Bu arada ağlayınca çirkin oluyorsun. Ama olsun sen ağladığında göz yaşlarını silmek için söz veriyorum yanında olacağım. Düştüğünde kaldırmak için hep yanıbaşında olacağım. Benden bıktığında kurtulmak için dua ettiğinde kafana vuracağım. Bilmiyorum, anlamıyorum ne hissettiğimi neden böyle olduğumu. Neden yanından ayrılmak istemiyorum ya da neden senin öleceğinin düşüncesi beni bu denli korkutuyor,bilmiyorum. Belki sana olan minnettarlığımdan bu duygularım. Fakat sorun şu ki..." Yüzünü biraz daha yaklaştırıp gözlerini kapattı, "...kim minnettar olduğu kişiyi bu kadar öpmek için can atar ki?" Dudakları dudaklarımı mühürlemeden önce duyduğum son şeylerdi bunlar. Beynim işlevini kaybetmiş, kulaklarım uğulduyordu. Şu an ne oluyor idrak edemiyordum bile, tek hissettiğim şey tekrardan nefes alabilmiş olmamdı.

Arkadaşlar bu biraz küfürlü olabilir. Ama biliyorsunuz ki bu Saftirik bunun ihtimali çok normal. İyi okumalar.