All of these include you, my dear reader.

Styczeń 2039 roku. Do zespołu funkcjonariuszy DPD dołącza Wanda Agille, młoda oraz niezwykle ambitna absolwentka Psychokryminalistyki, która w czasie Błękitnej Rewolucji mieszkała kątem u przyjaciółki w Kanadzie. Powrót do szarej rzeczywistości oraz do Stanów, rozdartych między frakcją osób przychylnych androidom a sceptykom nowej formy życia nie jest łatwy. Ostatecznie, Detroit wydaje się dobrym miejscem do rozpoczęcia wszystkiego od nowa... Oczekiwania te szybko zderzają się z rzeczywistością. Na obowiązki stażującego psychologa policyjnego składa się mnóstwo nużącej pracy przy biurku. Mimo to, Wanda nie zraża się i cierpliwie wyczekuje dnia, w którym wreszcie miałaby okazję wykazać się „w terenie". Dzięki dobremu zrządzeniu losu (oraz brakom w kadrach), któregoś dnia do jej biurka przychodzi porucznik Hank Anderson. Zarówno on, jak i jego wspólnik, Connor modelu RK800 (prototyp androida-detektywa), pilnie potrzebują wsparcia. Wanda zgadza się pomóc w śledztwie, choć jest uprzedzona do androidów. Jak wielu ludzi, niepokoi ją nagłe wyzwolenie enigmatycznych mechanicznych. Obawia się, czy konsekwencje tego stanu rzeczy mogą stanowić zagrożenie dla ludzkości. Connor, mimo łudząco ludzkiego wyglądu oraz pogodnego stylu bycia, wydaje niczym się nie różnić od reszty androidów, z którymi już wcześniej miała do czynienia... Czy na pewno? (Książkę MOŻNA czytać bez wcześniejszej znajomości Fandomu. :)) Praca bierze udział w Konkursie literackim "Splątane nici" organizowanym przez @glnozyce *** #1 rk800 - 27.09.2019 Okładka autorstwa Iggie. Fabuła opowieści rozgrywa się PO wydarzeniach z gry Detroit: Become Human (po tzw. Dobrym Zakończeniu). Śledztwa dotyczące androidów różnią się od tych z gry. SLOW BURN (ale nie będziecie się nudzić ;). Będzie śmiech i płacz, sporo Connora uczącego się bycia człowiekiem, Sumo, Gavin...

"-Czyli przechodzimy do planu B.- powiedział i ponownie mnie podniósł -Connor, to już przestaje być śmieszne!- mówiłam bijąc w jego plecy -To będzie dla ciebie nauczka na przyszłość.- powiedział stawiając mnie przy toaletce -To nie jest fair.- powiedziałam -Nic nie jest.- odpowiedział, łapiąc za ramiączko sukienki" Kontynuacja pierwszej części o tym samym tytule. Jeśli jej nie czytałeś to lepiej to nadrób, ponieważ wtedy lepiej będziesz rozumieć fabułę znajdującą się w tej książcę. Życzę miłego czytania 😊❤

[ K.JÄGER/N.IVUSHKIN ] And as he squeezes Jäger's bloody hand in his own, Ivushkin can't bring himself to let go. ⚠️ TW: mentions of violence & blood || hard language

Jungkook to znudzony bogacz, który założył we własnej willi burdel. Jego życie wydaje się proste, póki nie pojawia się w nim sprzedany mu V. ✦ top - jjk → silny angst → smut → slave & master → pet play → prostytucja → okaleczanie #1 w Kpop - 20200104

Czterej bracia - Leonardo, Raphael, Donatello i Michelangelo - z powodu śmierci ojca przeprowadzają się do swojego wujka - Oroku Saki. Rodzeństwo bardzo cierpi z powodu śmierci rodzica. W dodatku narastający konflikt między Raphaelem i Leonardem jeszcze bardziej ich dołuje. Jednak to wszystko zmienia się jednej nocy.. UWAGA: Żółwie są przedstawieni jako ludzie! *Poza fabułą*

Raphael i jego brat Leonardo nie dogadywali sie zbyt dobrze do momentu gdy leo zakochał się w dziewczynie,która miała na imię Karai.Raph był zazdrosny o ich związek,ponieważ gdy sie kłucił z bratem nie wiedział jak pokazać uczucia jakie miał do lidera.Niestety zielonooki gdy widzi coraz częściej swoją miłość z kimś innym zaczyna pogrążać sie w depresji i samookaleczaniu sie.Czy Raph wyzna uczucia do brata i zostaną w związku? czy leo zaakceptuje brata? czy reszta rodziny nie ma nic przeciwko temu,że Raph jest gejem? [z tego względu,że to moje pierwsze opowiadanie prosze o wyrozumiałość]

Ok. powiecie że tego... czegoś jest w cholerę i ciut ale wiecie co? zrobię to! hahaha!

●- Moim zdaniem to nie ma tak, że dobrze albo że nie dobrze. Gdybym miał powiedzieć, co cenię w życiu najbardziej, powiedziałbym, że ludzi. Ekhm... Ludzi, którzy podali mi pomocną dłoń, kiedy sobie nie radziłem, kiedy byłem sam. I co ciekawe, to właśnie przypadkowe spotkania wpływają na nasze życie. Chodzi o to, że kiedy wyznaje się pewne wartości, nawet pozornie uniwersalne, bywa, że nie znajduje się zrozumienia, które by tak rzec, które pomaga się nam rozwijać. Ja miałem szczęście, by tak rzec, ponieważ je znalazłem. I dziękuję życiu. Dziękuję mu, życie to śpiew, życie to taniec, życie to miłość. Wielu ludzi pyta mnie o to samo, ale jak ty to robisz?, skąd czerpiesz tę radość? A ja odpowiadam, że to proste, to umiłowanie życia, to właśnie ono sprawia, że dzisiaj na przykład buduję maszyny, a jutro... kto wie, dlaczego by nie, oddam się pracy społecznej i będę ot, choćby sadzić... znaczy... marchew.●