(Düzenleniyor) Ben artık sonumu görebiliyordum. Ruhumun bedenimden çıkmış halini görebiliyordum. İnsanların benim hakkımda konuştukları her şeyi, Kimsenin beni görememesine rağmen ben herkesi görüyordum. Yaşamak benim için her saniyesi her dakikası ölümken, öldüğüm günü doğum günüm ilan etmiştim. Ruhumun bedenimden ayrılması bana katılan en büyük armağandı, ve şimdi yaşadığım günler boyunca ulaşmaya çalıştığım bir varlığa ulaşacaktım. Ölmek yaşamaktan daha kafiyeli bir özgürlüktür. Benimle özgür olmaya var mısınız?

11.Sınıfa başladığım gün hayatımın değişeceği aklıma gelmezdi. Küçük bir çarpışma kalbimi delip geçerken, yanımda olan dört kişinin mutluluğu benide mutlu ediyordu. Birden baktım ki altı kişi olmuşuz ve ordan oraya beraber savruluyoruz. Derken küçük bir kutunun tekrardan hayatımızı değiştirebileceğini öğrendik hep beraber yaşadık gördük. En sevdiğim adamı bir süreliğine bile olsa kaybetmenin bana verdiği acı canımı acıtırken beş kişiye düşmemizle yanıp kavruluyordum. "AŞKIN MAVİ TONU"