Hastalıklı Kalbim aynı ritim ile devam ediyordu hayata Ta ki karşıma onun gibi biri çıkana kadar. Ondan sonra kalp ritimlerim gibi hayatımın düzeni de ritim değiştirmeye başlamıştı. 🌕🌕🌕🌕🌕🌕🌕🌕🌕🌕🌕 " Eğer gidersen, döndüğünde beni yanında bulamazsın" ağzında yuvarlanan kelimeler heceyi, heceler sözcükleri, sözcükler cümleyi oluşturuyorlardı. Peki kalbimin acıması da bu yüzden miydi? Ne olur artık acıma kalbim. Yoksa gittikten sonra kaldıramaz bu acıyı bu yürek. 🌌🌌🌌🌌

''O gün, bana 'Sinemaya gidelim mi?' diye sordu. 3391 kilometre öteden, şehirlerce, denizlerce uzağımdan... Yanımdaki insanlar görmezken beni, o bana imkansız olduğunu bile bile 'Sinemaya gidelim mi?' dedi...'' Aylarca sesini duymadığınız, yüzünü görmediğiniz, dokunmadığınız, kokusunu bilmediğiniz, aynı sokaktan geçme ihtimalinizin dahi olmadığı, asla aynı fotoğrafın içinde bile bulunamayacağınız, sizden kilometrelerce denizlerce adalarca şehirlerce uzakta olan bir insana aşık olur muydunuz? Bunu, kendinize yapar mıydınız? Bu bir mesafe hikayesi! İki insanın, birbirlerini görmeden duymadan aylarca gece gündüz konuştukları ; birbirlerinin en yakını oldukları, ama birbirlerinden en uzakta oldukları, aralarındaki kilometrelere rağmen birbirlerine aşık oldukları bir mesafe hikayesi! Burası bizim gezegenimiz ve burada her şey anını bekler. Burası, bizim 3391 kilometrelik gezegenimiz... - ''Seni görmem için yanımda olmana gerek yok. Ben seni gözlerim kapalıyken de görebiliyorum. Zaten ben seni sadece gözlerim kapalıyken görebiliyorum...''

Burası bir kar küresiydi, biz de içindeki figürler. Bizi tutup salladılar, ne olduğunu anlamadık, alt üst olduk...

Blogger'ların atası, Monçiçi bakışlı, Zalim stalker, Fake evliya pucca sunar! Bir blog yazıp hayatı değişen, hatta o hayattan bir de film yapılan, geçmişinden kaçarken bile yine ona sığınan PuCCa, çok acı çekti, inanılmaz eğlendi, hep yanlış kişilere âşık oldu, çok çalıştı, bazen aç uyudu, böbreğini satmayı bile düşündü, gün geldi hayvanlar gibi para saçtı, inanılmaz güzel dedikodu yaptı, kaymak gibi işin içinden sıyrıldı, sürekli burnunu boka batırdı, çok gezdi, çok sarhoş oldu, tek gözü kör bir köpeği evlat edindi, hayal ettiği eve taşındı sonra pişman oldu, çok kınadı ve hepsini tek tek yaşadı. Şimdi de, neredeyse hiç ama hiç tanımadığı ama bütün acılarını ezbere bildiği bir adamla evlenecek... Ve sonunda ilk kez mutlu sona ulaşacak... mı acaba? "O kadar hızlı gidiyorduk ki, çarpacağım duvarı bile kaçırmışım."

Sürekli hayaler içinde kendiyle konuşan kendini bilmiş ukala bi kızın hikayesi.