Çaresiz kalan bir genç kız, her şeyin ortasında bir adam ve nerden yazmaya başlayacaklarını bilmedikleri hikayeleri...

Zeynep, yeni bir sayfa açmak için, yeni başlangıçlar, yeni maceralar yaşamak için çok sevdiği şehre, İstanbula, geri döner. Sadece mutlu olucak, huzurlu olacaktır. Kalp kırıklıklarına, kavgalara, hayal kırıklıklarına bu sayfada yer yoktur onun için. Kerem'i gördüğü ana kadar. Kerem yaşamaktan kaçtığı, kendini kapattığı duyguları ona tattıracak, onun kendini yeniden bulmasını sağlayacaktır. Zeynep ise Kerem'in hayata karşı yitirdiği umudu olacak, ona varlığına inanmadığı duyguları ispatlayacaktır. Peki bu iki zıt insan birbirine "teslim mi olacaklar" yoksa sınırlarına kimseyi sokmayacaklar mı? Ve her şey basit bir aşk hikayesi mi olacak sizce? Yoksa iki insanın kendinden, sınırlarından vazgeçerek birbirini sevmek için çabalaması mı olacak? Konu Zeynep ile Kerem ise bunun basit olmayacağına emin olabilirsiniz...

Hayata kapılarını sonuna kapar kapayıp, kilit vuran ve o kilidi ölüme giden birine hiç düşünmeden teslim eden bir geç kız. Hayata küsebilecek derecedeyken, çareyi gecelerde bulan bir genç adam. "Aslında tek çare birbirlerine rastlamalarıydı, o kadar."

HER EYLÜL YENİ BİR BAŞLANGIÇ... Birine aşık olmak güzel.. Ya birinde "aşk" olmak? Sahi.. Aşk nedir sevgili? Aşk ölümdür. Aşk her saniye yavaş yavaş ölmektir. Gözünü bile kırpmadan gireceğin bir savaştır AŞK... kadın çok sevdalandı. adam da sevdi, belki. lâkin bilirsiniz, okyanus ile göl hiçbir zaman denk değildir. kadının tükenişi bu yüzden. Kadın ciğerlerine kadar mahvoldu, adamın saçının kılına zarar gelmesin diye. O gün ağlıyordu adam, sesi titredi. Kadının içi acıdı. Ama affedemedi canından çok sevdiği adamı. Tükendi kadın.. Yine de sessizce sevmeye devam etti adamı. "Sen de benim en sevdiğim şiirsin. Sen başlı başına bir şiirsin Zeynep.. Gözlerin, bakışların.. Saçların. Kirpiklerinin her bir tanesine ayrı ayrı şiir yazmak isterdim." "Yerde taşların arasından çıkan papatyaya baktı genç adam. Daha sonra tekrar çevirdi gözlerini.Hiçbir zaman umursamamıştı o papatyayı. Gözünün önündeki güzelliği görmezden gelmişti, oraya her gittiğinde. O sırada dank etti. Gülümsedi. O papatyayı tutup kopardı yerinden. Ona baktı. Onu sevdi.Ama bilmiyordu ki o papatyayı kopardığında bir daha asla eskisi gibi olmayacağını, onun büyüyemeyeceğini, solup, kararıp öleceğini.. Adamın bunlardan haberi yoktu. Daha sonra o papatyayı sevdiği kadına benzetti. O'nuda umursamamıştı. O'nu sevmeye çalışırken, o'nu öldürdüğünü hatırladı." Yapayalnız, hırçın, kendinden başka kimseyi sevmeyen bir adam.. Sevmeyi ve sevilmeyi bekleyen, sevdiği insana kalbinin kapılarını sonuna kadar açmaya hazır, güçlü bir kadın.. Aşkından yanıp kül olduğu halde kadını görmeyen bir adam.. "İntikam senin gözünü kör etmiş."

Bir ZeyKer hikayesidir!!!

"Dolunayın aydınlattığı, soğuk bir gecede, özgürce esen rüzgarın, yüzünüze çarptığı anda verdiği huzur paha biçilemezdir." Hayatta en çok sevilmeyi isteriz. Sevdiğimiz tarafından sevilmeyi.. Sevildiğimizi hissedersek dünyanın en mutlu insanı oluveririz bir anda. Biri bizi birazcık sevse kedi gibi sırnaşırız. Tüm dertlerimizi unutur, toz pembe hayaller kurmaya başlarız. Ancak hiçbir zaman hayallerimiz kadar toz pembe değildir hayat. Ve bu sevgi; dünyadaki en acı veren duyguya dönüşüverir aniden. Şimdi en soğuk gecede, alev alev yanıyor kalbim. Yüreğimdeki yangını, esip de söndürecek en ufak bir rüzgar yok. En tepede asılı olan, karanlığı aydınlatmaya çalışan dolunay haricinde yapayalnızım. Ama o bile yetmiyor artık karanlık dünyamı aydınlatmaya. İçimi kahreden duygulara tutsak gibi hissediyorum kendimi. Tek isteğim özgür olmak fakat alamıyorum "o"ndan kendimi. Üşüyorum, çünkü tutmuyor ellerimi, ısıtmıyor beni. Aklımdan hiç çıkmayan, hep orada var olan adam yanımda yok. Meğer, Sevilmemek; içini en çok acıtan şeymiş. Sevilmediğini hissetmek; daha kötüymüş. Çaresizlik; ise en beteriymiş...

REHİN ALINAN ÖKSÜZ VE YETİM BİR KIZ.. VE GÖZÜNÜ İNTİKAM,KÖTÜLÜK BÜRÜYEN BİR ADAM.. REHİNE wattpad'de! Not: Kurgu orijinali başka bi dizi çiftine aittir. Ben ZeyKer çiftine uyarlanmış halini sizlere sunuyorum. Keyifli okumalar..

Bloglar sessiz tipler için en muhteşem günlüklerdir.Peki ya bu günlük bende geçmise dair bir anı olarak kalmaktan çok dünüm,bugünüm,yarınım, hayatımın tamamı olacaksa?

Nefrete dönüşen aşk,yeniden filizlenir mi? "Kendimi arıyorken Olmaktan korktuğum yerdeyim...Sendeyim... Al beni,ne yaparsan yap..." 27.05.2016