Arkamı dönüp ona bakmamak için, Sarılmamak için, beni bağımlısı yapan kokusunu içime çekmemek için kendimi zor tutuyordum. Aşk benim için oydu. O benim diğer yarımdı. Şimdi, değil yarım kalmak paramparçaydım. Sesinden perişan olduğunu anlayabiliyorum. Hıçkırıkları sırtıma bir bıçak gibi saplanıyor. Ama bilmiyor ki ben ondan daha çok acı çekiyorum. "Gitme Uygar dur nolur. Senin için gelip geçici bir heves miydim? Önce beni kendine alıştîrdın şimdide yokluğunla ceza mı vereceksin?" dedi. Ben onun için kendimden vaz geçmiştim. Beni hiçbir zaman anlamayacak anlasa daha çok acı çeker. Bu yağmurlu lanet günde. Bu lanetli sokak benim mezarım olmuştu. Ona acı çektirdiğim için kendimi hiç affetmeyeceğim. Arkamı döndüm en sonunda mavi gözleri ağlamaktan kıpkırmızı olmuş. Durduğumda bana umutla baktı. "Anlamıyor musun? Eğlendik bitti." dedim. Umutla bakan gözleri yangın yerine döndü. Dizleri onu taşıyamıyormuş gibi îslak yere çöktü. Saçları, üstü sırılsıklamdı. Göğe bakarak konuşmaya başladı. "Eğlendik bitti öylemi." dedi. Artık ağlamıyordu. Çaresizce gökyüzüne bakıyordu. "Öyle." diyip arkamı dönüp yürüdüm. Artık peşimden gelmiyordu.

Gümbet mahallesinde yeni bir güne haberci olarak doğan güneş ile Çiçek tatlı uykusundan uyandı. Her zamankinde farklı bir gün olmadığını düşünerek yatağından kalkarken hayatın onun için neler hazırladığından bir haberdi. *** İşi için geldiği yerde hayatının bambaşka bir hale düşüneceğini bilseydi acaba yine de gelir miydi Selim? Tek istediği sakin ve iş dolu bir hayat iken kendini tatlı mı tatlı bir cadının kalbinde buluverdi. Bakalım bu iki zıt insan yan yana geldiğinde neler olacak? Eğer siz de merak ediyorsanız Çiçek ve Selim'in hikayesine davetlisiniz... !!!Çalıntı veya kopyalanma gibi bir durumda yasal işlem başlatılacaktır!!!

''Bön bön çocuğu izleyeceğine yemeğini ye.'' ''Seni mi izlememi tercih ederdin?'' iğnelemem ona koymamış olacak ki, çapkınca sırıttı. ''Kusura bakma, çilli. Tipim değilsin.'' ''Bana diyene bak! Seni gidi aptal çam yarması!'' Sandalyesinden kalkmadan önce son kez bana bakıp göz kırptı. ''Dikkat et de, çam yarması seni ezmesin, çilli.'' Devam kitabı Bir İçim Su'dur.

Karanlığı bölen cılız bir ışık gibi avuç içlerine düşürdüğü kar tanelerini yaktı. Ağır ağır kapattıkça kara zindanlarını kesildi ışık. Yanacağı yokken ağzı açık aç köpekler gibi bekledim önüme bir kadeh sevgi körünü dökmeni. İçimde senden kalan ne varsa, önüme atmayı kendine sakladığın o sevgi körünün hatırına, tükürdüm. Tükürdüğüm yerleri yaktım o duvarlarının heybetli kudretine inat. Öyle yüksek duvarların vardı ki henüz bitmedi, sönmedi yaktığım hiçbir anım. Keşke seni saf taşımaya izin verseydin harabe ettiğin her bir semtimde. Ancak tüm siyahlar kirlendi şimdi ve beyazlar utanç içinde.

Ada Şan. 22 yaşında tek başına yaşayan, gözleri deniz mavisi, saçları kumralın en güzel tonu, beyaz tenli kız. Tuna Konak. 27 yaşında babasının hastalığından sonra genç yaşta işin başına geçmek zorunda olan esmer, geniş omuzlu, içinde kaybolunası siyah gözlere sahip adam. Fakat Ada ile Tuna hikayenin ismi kadar şanslı değiller. Onların sadece tanışması şans, gerisi kaderleriydi yazara göre. Bakalım bu çiftimiz yazara ayak uydurup kadere yenik düşecekler miydi? Yoksa maviler siyahlarda kaybolmaya devam mı edecekti?

Bu programda "Benim Uğruma" adıyla yayımlanan ilk hikayedir. Kimler aklını yitirecek kadar sınanmadı ki? "Yiğit! Yeter artık yeter! Bunu bana neden yapıyorsun ha söylesene neden?" Bunu söyleyen Elif'e cevabım "Lanet olsun Elif Lanet olsun o günden sonra içimde ne fırtınaların koptuğunu bilmiyorsun! O günden sonra kendimi sorgulamamı sağlayan tek kisisin! O gün kendimden nefret etmemi sağlayan yine sensin! O lanet olası günden sonra yaptığımdan pişmanlık duymamı sağlayan yine sensin! Kahretsin ki umursamadan yaşadığım hayatımda pişmanlık duymadan, suçluluk hissetmeden, arkama bakmadan yaşadığım hayatımda aksini yaşatan yine sensin! Lanet olası o kadın gibi olmadığını kanıtlayan da sensin! Sinirlendigimde kendimi avutma şeklimin tam bir şerefsizlik olduğunu bana gösteren de sensin! En önemlisi şu siktiğim hayatımda bana aşkı öğreten de sensin!"

☆☆☆☆☆ Babam kötü bir adamdı. Hep hikayelerde okurdum. Benim de başıma geldi. Babam beni de sattı... BULUT DEMİR'di ismi. Bakışları , ismi Adeta aklıma kazındı. Sert bakışları insanı delip geçiyordu. Ondan çok korkmuştum. Ama artık onun elindeydim. O benim hayatımı... Ben ise onun bilmeden hayatını değiştirmek üzereydim... ☆☆☆ "Bundan Sonra Sen BENİMSİN..."dedi... Ama o da farkında değildi. Bu AŞK onları ya VAR edicekti. Ya da YOK edicekti... PEKİ ONLAR HANGİSİNİ SEÇİCEK... ♡♡♡