HIGHEST RANK #7 in Teen Fiction Η αλεξα είναι ένα απόμακρο κορίτσι που δέχεται προσβολές από τα badboys του σχολείου. Είναι ερωτευμένη με τον αρη τον αρχηγό τους αυτος όμως την αγνοεί και την υποβιβάζει. Τι θα γίνει όμως όταν μετα από ένα καλοκαίρι θα μετατραπεί σε μια πανέμορφη ψυχρή bitch; Θα την ερωτευτεί ο Άρης η θα τον προλάβουν οι υπόλοιποι θαυμαστές ;

Η αρχηγός των μαζορετων και ο αρχηγός του Football το ιδανικό ζευγάρι έτσι... NOT!!! Μάντισον Σμίθ. Κόλιν Κινγκ. Αυτοί οι δύο σκοτώνονται από την πέμπτη δημοτικού και πλέον τρίτη λυκείου και συνεχίζουν σαν δεκάχρονα. Ανταγωνίζονται στους βαθμούς, στη φήμη, στις φάρσες ακόμα και στην αρχηγία ενώ κάνουν διαφορετικό άθλημα. Τα πάντα ώμος μπορούν να αλλάξουν εξαιτίας ενός έντονου καυγά και δεν θα φταίει ούτε το φιλί, ούτε η ένταση μόνο τα αισθήματα που πάντα υπήρχαν άλλα ήταν αόρατα θα πρέπει να κατηγορηθούν. ............................................................. "Τι?" Τον πλησίασα γεμάτη απορία. Όταν κατάλαβα τι εννοούσε γουρλωσα τα μάτια μου. "Επίτηδες το έκανες?" Του είπα νευριασμένη πιάνοντας το κάτω χείλος μου. "Είσαι άρρωστος" "Συγγνώμη απλά πεθαίνω με το να σε βλέπω μαζί του.Δεν μπορώ να το κόψω " "Προσπάθησε, δεν με νοιάζει πως αλλά κόψτο." Πήγα να φύγω αλλά με έπιασε από το μπράτσο και με έφερε επικίνδυνα κοντά του. "ΌΧΙ, ΚΑΤΆΛΑΒΑΙΤΟ ΈΓΩ ΚΑΙ ΕΣΥ ΕΊΜΑΣΤΕ......." Τον έκοψα αμέσως. "ΔΕΝ ΕΊΜΑΣΤΕ ΤΠΤ, κουραστικά με τον εγωισμό σου και τα νεύρα σου" Τα χαρακτηριστικά του σκληριναν και με δύναμη με κόλλησε στο τοιχο

"Πού ήσουν;" η αυστηρή φωνή του ηχεί στα αυτιά μου, καθώς κλείνω κουρασμένη την πόρτα πίσω μου. Γυρίζω προς το μέρος του, μ' ένα αδιάφορο βλέμμα. Ύστερα, αρχίζω να βαδίζω προς την κρεβατοκάμαρά μου, αγνοώντας την ερώτησή του. Η σπαστική φωνή του όμως με σταματά. "Πού ήσουν, γαμώτο;" φωνάζει εξοργισμένος, καθώς με πλησιάζει. "Δεν σε αφορά." λέω κοφτά, ώστε να γίνω κατανοητή. Τείνω να φύγω, όμως το γυμνασμένο χέρι του με τραβάει κοντά του. Τα πρόσωπά μας απέχουν μόλις λίγα εκατοστά. Η βαριά ανάσα του σκάει στο πρόσωπό μου και μόνο απ' αυτό μπορώ να καταλάβω ότι έχει πιει. "Πάλι σε αυτόν τον χλεχλέ ήσουν; Δεν νομίζεις πως η ηλικία σου δεν σου επιτρέπει να πηδιέσαι;" ρωτάει, πιέζοντας τα χείλη του σε μία ευθεία γραμμή. Πλέον τα νεύρα μου χτυπάνε κόκκινο. "Μήπως πρέπει να σου θυμίσω ότι μόλις έκλεισα τα 17, ε; Και επιπλέον ποιός είσαι εσύ που θα μου κάνεις ανάκριση κάθε φορά: πού είμαι, με ποιόν είμαι και με ποιόν πηδιέμαι;" φωνάζω στον ίδιο τόνο, σηκώνοντας ενοχλημένη το φρύδι μου. "Αυτός!" λέει και πριν προλάβω να τον ρωτήσω τι εννοεί, απαντάει στις σκέψεις μου, σφραγίζοντας τα χείλη του με τα δικά μου.

"Ψιψινα, κανονας 2ος!" Φωναξε αποτομα καθως προχωρούσε προς μια άγνωστη για εμενα κατεύθυνση, χωρις καν να γυρίσει να μου ρίξει μια ματια. "Ναι, ναι, ξερω! Να μην μιλαω, αλλα πως θες να μην διαμαρτύρομαι απο την στιγμη που με εφερες σε αυτο το... για διαφώτισε με λιγο τι ειναι αυτο το μερος." Δεν μίλησε και απλα επιτάχυνε το βημα του αδιαφορώντας για εμενα που ετρεχα πισω του λαχανιασμένη. Χωρις να το επισημάνω, σταμάτησα να προχωρώ για να μπορέσω να παρω μια κανονικη ανασα, δίνοντας μου επισης την δινατοτητα να συνηθίσω το περιβαλλον στο οποιο βρισκόμουν για να μην μου φαινεται τοσο τρομακτικο. "Ψιψινα, ο 1ος κανονας ποιος ηταν;" Ρωτησε εξαλλος καθως αντιλήφθηκε οτι δεν τον ακολουθουσα. "Εμμμ να κανω παντα οτι μου λες..." Απαντησα δειλα αφου ηξερα που το πηγαινε. "Και τι σου ειπα;" Ξαναρωτησε φωναζοντας κατευθυνομενος αυτην την φορα προς το μερος μου βγαζοντας ατμους απο τα νευρα. "Ν-να σε ακολουθω... αμιλητη" "Και τι εκανες εσυ;" "Ακ-ριβως το αντιθετο" Ηλιθιο τραυλισμα. "Και τι γινεται οταν δεν υπακους στους κανονες μου;" ...Καταστράφηκα! Story of 2017|2018 Highest prank 2nd | 17.11.2018 on Teen Fiction ❌Do NOT copy the story!

Η Skylar Bretton, ορφανή από γονείς, μένει με τον ψυχικά διαταραγμένο θείο της και βιώνει μια δύσκολη περίοδο, καθώς την κακοποιεί. Ο Ace Smoker, γιός ενός πολύ πλούσιου επιχειρηματία φαίνεται πώς ζει την ζωή που όλοι ονειρεύονται. Ή μήπως όχι;

Μια 16χρονη με ενα καταστρεπτικό παρελθον πίσω της αλλα και ενα υπέροχο μέλλον μπροστά της...μα η ευτυχία κρατάει για πολύ? Φυσικά και ναι! Αρκεί να μην την καταστρεψει κάποιος..