''O gün, bana 'Sinemaya gidelim mi?' diye sordu. 3391 kilometre öteden, şehirlerce, denizlerce uzağımdan... Yanımdaki insanlar görmezken beni, o bana imkansız olduğunu bile bile 'Sinemaya gidelim mi?' dedi...'' Aylarca sesini duymadığınız, yüzünü görmediğiniz, dokunmadığınız, kokusunu bilmediğiniz, aynı sokaktan geçme ihtimalinizin dahi olmadığı, asla aynı fotoğrafın içinde bile bulunamayacağınız, sizden kilometrelerce denizlerce adalarca şehirlerce uzakta olan bir insana aşık olur muydunuz? Bunu, kendinize yapar mıydınız? Bu bir mesafe hikayesi! İki insanın, birbirlerini görmeden duymadan aylarca gece gündüz konuştukları ; birbirlerinin en yakını oldukları, ama birbirlerinden en uzakta oldukları, aralarındaki kilometrelere rağmen birbirlerine aşık oldukları bir mesafe hikayesi! Burası bizim gezegenimiz ve burada her şey anını bekler. Burası, bizim 3391 kilometrelik gezegenimiz... - ''Seni görmem için yanımda olmana gerek yok. Ben seni gözlerim kapalıyken de görebiliyorum. Zaten ben seni sadece gözlerim kapalıyken görebiliyorum...''

'Tecrübeniz var mı? CV'niz nerde?' 'Şey.. aslında benim bi tecrübem yok. Hasta bi annem var ona bakıyorum. Ama yapabil- Hah ne güzel savaş bide bu çocukla mı uğraşacaktı. Daha tecrübesi bile yoktu. 'Küçük hanım bu iş çocuk oyuncağı değil! Ben kaç tecrübeli kadın kovdum senin haberin var mı?' Deniz böyle bi tepki beklemiyordu. Zaten kendisi teklif etmemiş miydi neden böyle bağırıp çağırıyordu. şimdiden bu işten soğumuştu bile ama yine de pes etmeyecek son kozlarını kullanacak ve geleceği için bu işi kapacaktı. Bu adam hadsizce ona davranıyorsa o da ona haddini bildirirdi.' 'Bakın beyfendi beni buraya siz çağırdığınız,bu teklifi bana siz yaptınız! madem tecrübesiz birini almayacaktınız beni neden buraya davet ettiniz?' Selim ağzı açık kızı izliyordu. Savaş bu kadar cüretkar oluşuna şaşırmış ama belli etmemişti. Söylediklerinde de haksız sayılmazdı. Tabi bunların tüm suçlusu karşısında duran sağ kolu selimden başkası değildi. Ona da bunun hesabını soracaktı fakat şuan karşısında bu küçük kıza cevap vermeliydi. 'Benim geleceğinden daha yeni haberim oldu küçük hanım ayrı- 'Deniz' 'Ne?' 'Adım diyorum. Deniz.' 'Her neyse KÜÇÜK HANIM. Madem buraya tecrübesiz olmana rağmen gelme cesaretinde bulundun. İşe alındın. Yarın sabah 7 de evde ol.' İŞTE HER ŞEY BÖYLE BAŞLADI.

"Benim topraklarımda ölmek için özel bir nedene gerek yok." Mihra Elnurova, Türkiye'nin güneyinde yer alan, ufak bir Türkmen ülkesi olan Karahan'da yaşamaktadır. Sıcacık bir ailede büyüyen Mihra, hayatın sert ve acımasız yüzüyle henüz tanışmamıştır. Ta ki ülkesinde baş gösteren iç savaşa kadar. Ülkenin çeşitli bölgelerinden ayaklanma, silahlanma haberleri gelirken hiçbir sorun olmadığına inanarak yaşayan genç kız, bir sabah bulundukları kasabaya ülkesini ve kendi topraklarını korumak için Türkiye'den askerlerin gönderildiğini öğrenir. Bu askerlerin arasında hayatının aşkının da olacağından bihaberdir. Yağmurlu bir günde şarkı söyleyip kendi kendine eğlenirken çitlerin arkasından kendini izleyen Türk askeri Yusuf Agâh Demiral'ı görünce Mihra'nın kalbi o zamana dek hiç atmadığı kadar kuvvetli atmaya başlar.

İzmirli 19 yaşında bir genç kız... Babasının yüzünden daha doğru düzgün bir kez dışarı çıkamazken yine babası yüzünden bilmediği bir şehirde , bilmediği bir aileye gelin giden bu kızın sonu ne olucak? Daha mı üzülecek , daha mı mutlu olucak ? Gelin beraber görelim. ••• Watpadde konu, kurgu ve isim açısından ilk kitaptır, tamamen şahsıma ait❗

Burası bir kar küresiydi, biz de içindeki figürler. Bizi tutup salladılar, ne olduğunu anlamadık, alt üst olduk...