Düşmana gidiyordu. Her an doğuracak gibi şişkin karnıyla düşe kalka sürünerek gidiyordu. Ülkesi düştü, eşi öldürüldü. Zarif, renkli ormandaki küçük ailesi dağıldı. Yedinci çocuğuna hamile Ash bir insandı ve düşmanının kapısına gidiyordu. Herkesi öldürmüş cellatlara gidiyordu. Kocası öleceğini anlamıştı. Beyaz kanlı elleriyle çenesi tutmuş ve bu emri vermişti. Onu öldürenlere gitme emrini. "Ash... Maddox Demirdiş'e git. O-ona benim emanetim olduğunu söyle." Kocası büyük bir ihtimalle ölüm döşeğinde ne dediğini bilmeyecek kadar bilincini kaybetmişti. Onu öldüren, kanını henüz toprak bile çekmeden zaferiyle dönen klana göndermesinin başka açıklaması yoktu. Ama dönülmez sözü vermişti. Bedenine sözünün işareti kazılmıştı. Gün doğmadan gitmezse ölecekti. Karnında son peri çocuğu varken onların soyunu tek bir gecede tarihe karıştıran adama gitmesi kaderin trajik bir oyunu, ya da kocasının son salaklığıydı.

Hasret köyden uzakta bir dere kenarındaki küçücük evinde hem hayatla hem de annesiyle mücadele eden başı dik, dili sivri bir kızdır. Yaşadığı yerin yazı kurak, kışı çorak, baharı biraz rahattır. Ama babası olmadığından evin direği sürekli gıcırdar. Annesinin zoruyla gittiği bir düğünde gözü bir Külhanbeyine çarpar, ama başı diktir, pek yüz vermek istemez. Düğün boyu bakışırlar, tek kelime etmezler. Adam da pek bir hoşuna gitse de Hasret bunca bakışı hayra yormaz, yine de içi kıpraşır. Beyaz gömleğine, yanık tenine, kara kaşına, üstünden ayrılmayan kara gözüne... Sonra nasıl olduysa düğünün gecesinde evine gitmiş, saçılmış dökünmüşken penceresinden bir ses işitir, akşamki adamı daha görmeden tanır. Penceresinin köşesine siner, perdesinin arkasına saklanır. Sesini duyar adamın, sonra sesini duyurur. Onca yıllık Hasret bir toz olur bir duman. Sonrası dere kenarı, dut ağaçları, üzüm bağları.. Geçmişten gelen bir Köygöçüren lafı, Hamza'nın Görgülü belası... ..... Tarihi bir hikayedir.

"Saçların uzunmuş.." dedi ama tereddütü epey açıktı adamın. Ama bugün denilenden sonra yanlış anladı kız, adamın bundan rahatsız olduğunu düşündü nedense, daha yeni görüyordu Giray saçının hepsini. Tam olarak olmasa da düğünleri bile olmuşken saçını açmaktan çekinmemesi gerektiğini düşünmüştü, helaldi artık sonuçta... Aynadan onunla göz göze gelince sordu aynı tereddütle, "Keseyim mi yani?" Giray kaşlarını çattı kızın tavrıyla, ilk tanıştıklarında her lafıyla bir kasırga koparacak kadar kesin olan Dilrûba artık her daim kırılgandı.. Artık evli olduklarında, kocası sıfatı taşıdığından mıydı bu tavrı? Bazen düşünüyordu, ona yardım edeyim derken bastırmış, ya da ezmiş miydi hiç? Boyun eğmeye mahkum mu hissettirmişti? Düşündüğüyle kendine olan öfkesini atamadan sordu kıza, "Niye kesecekmişsin?" "Dökülür belki. Aynı odada olacağız ya.." yutkundu, boğazını tazeledi ama sözlerini tazeleyemedi, ne diyecekti ki? Bilemedi Dilrûba.. "Dağılır her yere." Giray rahatsız olurdu belki kendisinden parçaları her yerde görürse.. Onun konuyu açmamasını uzun bir süre aynı odada kalacaklarına yormuştu çünkü.. Gözlerini kızdan ayırmadan yaklaştı Giray. Bakışları onun uzun saçlarını okşasa da eli çekindi, mahrum kaldı bu tatlı zevkten, "Dökülsün.." dedi yumuşakça, Ben toplarım senin ardından.' dedi içinden, 'Bir de saklarım, kimseler göremez, benim mahremim olur..' 'Senin gibi...' Saçlarını tutarak hafifçe tebessüm etti Dilrûba, "Salık gezmem o zaman, fazla dökülmez.." dedi ama saç değildi tam olarak kastettiği. Hayatında bana dair pek bir iz bırakmam, rahatsız, olmazsın diyordu.. Şu akşamdan itibaren herkes biliyordu evli olduklarını... O yüzden sanki iki gün önce değil de şimdi kıyılmış gibiydi nikâhları.. Öyle hissediyordu. "İstediğin gibi gez, nasıl rahat eder, nasıl istersen.."

"En büyük dağı görüyor musun? Orada çok büyük bir kayalık var. O kayalığın içinde ise bir mağara. İşte o mağarada bir insan bedeni kalınlığında upuzun bir yılan varmış. Bu yılan mağarada uyuyormuş, eğer adını üç kere üst üste söylersen uykusundan uyanır ve seni bulurmuş. Çok korkunç ve tehlikeliymiş adını ananı yaşatmazmış." "Adı neymiş peki?" "Sana onun adını söylemeyeceğim."

Öncelikle şu konuda bir anlaşalım. Normal değilim, o da öyle.

"Kızım salak mısın sen? Aşığım lan ben sana." Gözyaşları içinde kalan ela gözlerini açarak bana şaşkınca bakarken, en son söylediği cümleye dayanarak umutlarım artıyordu. O da beni seviyor olamazdı, değil mi? "Ge-gerçekten mi ?" Heyecanlı sesiyle konuşurken, ben de ondan farksızdım. "Gerçekten." dediğimde tam ona doğru eğilecektim ki, benden önce davranıp uzanarak dudaklarını dudaklarıma hafifçe bastırdı. Kalbim yerinden çıkacak gibi olurken, kollarımı sırtına sararak mümkünmüş gibi daha da bastırdım onu kendime, o da kollarını boynuma sardı. Dudaklarımız birbirine daha da sıkı kenetlenirken, aklımda tek bir şey vardı. Ben bu kıza ölümüne aşıktım. &

Evet buradaki baş kahramanımız ne bir ceo ne de bir veliaht... Ne şımarık bir öğrenci, ne de çapkın bir playboy... Annesinin kuzusu, ablasının conconu, mahallenin delikanlısı ve mahalledeki kızların çekirdek çitlerken ki sohbet konusu... BULUT ERDEMLİ Kızımıza gelirsek... Evin çiçeği, babasının neşesi, annesinin evde kalacak kız kurusu adayı, kız kardeşinin zıt kutbu, mahallenin yeni elemanı, ev kızımız... ELA IRMAK VE NEŞELİ Mİ NEŞELİ... EĞLENCELİ Mİ EĞLENCELİ SICACIK BİR MAHALLE HİKAYESİ SİZLERLE... SOKAK ARASI YAŞANIRMIŞ EN GÜZEL SEVDALAR, SOKAK DUVARLARINA YAZILIRDI ESKİDEN İLİŞKİLİ DURUMLAR... BEN SENİ YÜREĞİMİN SOKAĞINDAKİ TÜM DUVARLARA YAZDIM, ADIN SEVDA... SOYADIN BEN... "Sana soyadımı verdim yeni eleman, daha neyimi istersin? Biz delikanlı adamız, bizi bozar çiçekli böcekli sevdalar, biz pamuk gibi sarar, adam gibi severiz..." Not: Bu isimle yazılan ilk hikayedir. Kapak Tasarım: @SeNur70

Hamza Mahir GÜMÜŞPALA Tanıdığınızı söyleyemem, henüz.

İki sene boyunca, insancıl yanını uzaktan keşfettiği Tarık'a umutsuzca aşık olan Ela, bir gün kendisini ona fark ettirmeye kararlıdır. Ancak bu farkındalık, beraberinde bazı gerçekleri de ortaya dökecektir. Tarık'ın ve Ela'nın kaderi, inanması güç bir şekilde aynıdır. Bu, onların arasında garip bir bağ meydana getirecektir. İç dünyasında yaşayan Tarık ve Tarık'ın iç dünyasına sızmaya çalışan Ela, ileride neler yaşayacak? 28.06.2016 Wattpad üzerinde Çirkin Adamın Ütopyası ismiyle yayımlanan ilk hikayedir. 25.11.2017 tarihinde bitmiştir.

Karadeniz'in gözbebeği Rize'de, çay filizlerinin arasında yeşeren bir aşkın öyküsü. 31.10.2017 Not: Yazdığım karakterlerin TV dizisinde ki karakterlerle veya konusuyla bir ilgisi yoktur. Sadece isimler aynı denk gelmiştir. Bilginize.