Kitaplar hayattır onlarsız yaşanmaz kıymetlerini bilin

"Psst, ağlıyor musun sen ?" Kafamı sese doğru çevirdim. O evleneceğim çocuktu. Göz yaşlarımı tek hamlede sildim. "Hayır. Ağlamıyorum." sinirle ona baktım. "Seninle istediğimden evlenmiyorum." dedi sinir bir şekilde. Bir tane kafasına patlatacaktım ohh olucaktı. "Yaaa, bende yalvardım. Babacım,lütfen beni şu salakla evlendir diye." göz devirdi. "Çok komiksin." duygusuzdu. "Bu arada annemler detayları konuşmak için seni çağırıyor." dedi üstümü silkeledim. İçeri girdim. "2 yıl dayanacağız. Sonra bitecek." dedim. Ama tüm hayallerim yıkılmıştı. Sevdiğim adam bana evlenme teklifi edecekti. Bende 'EVET!' diye haykırıp boynuna atlayacaktım. Ben bunları düşünürken masaya varmıştık. Babamın yüzüne bakmayı dahi tenezzül etmiyordum. "Hoş geldin Damlacığım, iyi misin ?" dedi buruk bir sesle. "İyiyim, teşekkür ederim sorduğunuz için." gülümsemeye çalıştım. - Bul beni kaybolmuşum... - Belki onların sevgisi zorakiydi,ama aşkları gerçekti...

Bu benim ilk hikayem okursanız sevinirim ve teşekkürler 😊💜