Tehlikeli bir iş adamının kızına koruma olarak girdiğim lise, bana bazı insani duyguları tekrar hatırlatmıştı. Yeniden öğrenci olmak, kendimi eski dostumun önüne atmak ve en önemlisi aşık olduğum için yaşamla savaşmayı öğrenmiştim. Ben Milena! Tıpkı babası gibi iyi dövüşen, annesi gibi mükemmel olan liseli bir yakın korumayım. Aşkım ve en iyi arkadaşım için ölmek, benim için çocuk oyuncağı... Üstelik aşkım bu kadar yakınımda ve bana yasakken. (#öğretmenöğrenciaşkı)

Aşk zamansız gelir derler. Öyle zamansız çalar ki kapını ne hazırsındır ne de red edebilirsin. Kelimeler boğazında tıkanır öylece kalırsın. Ne anlarsın yaşadıklarını ne de önemsiz bir hayal gibi gülüp geçersin. Çünkü bir kez çaldı mı aşk kapını işte o kapı yüreğine açılır. Ve bir kez kapandı mı üstüne ne çıkabilirsin içinden ne de yüzü toz tutmuş anılar gibi unutur gidersin. Yani aşk öyle zamansız gelir ki her dem taze bir umut gibi dolaşır benliğinde. Yavaş yavaş batıp acıtana kadar yüreğimizi beklide çoğumuz fark etmeyiz; Sevdamı kollarım arasında sımsıkı tutup boğulmak nedir bilir misin sen? Sevdanın yüküyle bir hiç gibi yitip gitmek. Her seferinde güneşe gözlerimi kırpıp umut içinde yeni bir günü beklemek. Yaşamak için ya vazgeçmek sevdandan ya da ucuz aşklara satmak kendini. Çok şey mi istiyorum sadece yanımda ol...

"Bu dünyada neyi en çok istersen o senin imtihanındır."